به گزارش مشرق، بعد از فوت امام خمینی(ره) بعثی‌ها تا 3 روز کاری نکردند که باعث ایجاد تشنج شود. رادیو را هم که همیشه موسیقی پخش می‌کرد خاموش کردند، اما بعد از سه روز دوباره رادیو شروع به پخش برنامه کرد و باعث آزار بچه‌ها شد.

یکی از بچه‌های دزفول به نام حسین بختیاری به مسئول آسایشگاه گفت: به افسر استخباراتی اردوگاه بگو اگر رادیو را خاموش نکند، من خودم به تنهایی تمام بلندگوهای اردوگاه را از کار می‌اندازم و می‌شکنم. تأکید هم کرده بود که بگو فلانی چنین حرفی زده است.

مسئول آسایشگاه‌ها هم در جلسه‌ای که مسئولین آسایشگاه با افسر استخباراتی و فرمانده اردوگاه داشتند به آنها گفته بود، یکی از اسرا قصد انجام چنین کاری را دارد. افسر بعثی هم او را احضار کرد و به او گفت: تو این حرف را زدی؟ ایشان هم گفته بود: بله.

او تهدید کرده بود که اگر تو این کار را بکنی من خودم دو دستت را با میخ به دیوار می‌کوبم. او هم در پاسخ گفته بود: حتماً این کار را بکن، چون من هرگز اجاره نمی‌دهم در ایام عزاداری رهبرم به او توهین شود و حتماً این کار را خواهم کرد. افسر عراقی هم از شجاعت او ترسید و دستور داد بلندگوها را خاموش کنند.