به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: آفتاب یزد نوشت: کلابهاوس باعث شده بیشتر و بهتر با سیاسیون و جریانهای سیاسی کشور آشنا شویم. در همین مدت کوتاه بسیاری از تصورات در اذهان در مورد شخصیتها و احزاب تغییر کرده است. جایگاه برخی بهبود و رشد پیدا کرده و بالعکس برخی هم به اصطلاح سوختند و تمام شدند!
این برنامه حتی باعث تغییر و تحول در دوستیها نیز شده است! بالاخره صدای هر شخصی تاثیر مهمی بر ارتباطات وی دارد و برخی دوستیهای مجازی که تا پیش از این بر پایه متن استوار بود حالا بر پایه صدا از بین رفته است!
در جریان برگزاری اتاقهای مختلف طی چند روز گذشته در کلابهاوس چند گفتوگو و یا میزگرد بیش از دیگران به چشم آمده است. اولی حضور فائزه هاشمی فرزند مرحوم هاشمی و عضو ارشد حزب کارگزاران در یکی از رومها بود. وی در یک جلسه پرسش و پاسخ بود. او حرفهایی گفت که قابل انتشار در رسانههای داخلی نبود.
اما درست چند شب قبلتر، غلامحسین کرباسچی شهردار اسبق تهران و دبیرکل حزب کارگزاران نیز به اتفاق مصطفی تاجزاده فعال سیاسی اصلاحطلب در یک روم حضور یافت که این حضور همزمان باعث یک حاشیه شد. ماجرا از آنجا شروع شد که کرباسچی توئیتهای تاجزاده را خارج از اصلاحطلبی تعریف کرد و نسبت به رای ندادن او در انتخابات ۹۸ منتقد بود و حتی اعتقاد داشت سید محمد خاتمی و دیگر اصلاحطلبان حتی بهزاد نبوی با این رویه تاجزاده مخالفاند، در مقابل نیز تاجزاده اظهار کرد که حزب کارگزاران با لیست دادن در انتخابات مجلس یازدهم مصوبه اصلاحطلبان را نقض کرده است.
فکر میکنم اکنون تا حدود بسیاری بحث و مغز اصلی این وجیزه روشن شده است. در حال حاضر ما با حزبی روبهرو هستیم که یک سوی آن فائزه هاشمی است که مواضع او با توجه به برخی استانداردها به واقع ساختارشکنانه و تند است و سوی دیگر آن غلامحسین کرباسچی حضور دارد که جزو محافظهکارترین چهرههای سیاسی کشور است و فیالمثل معتقد است اصلاحطلبان تحت هر شرایطی ولو حمایت از یک کاندیدای اصولگرا مثل علی لاریجانی باید در انتخابات شرک کنند. طبعا چنین دیدگاهی کمترین طرفدار را در میان بدنه اصلی جریان اصلاحات دارد. جدا از بحث جریانی نکته مهم اینجاست چنین تفاوت دیدگاهی چگونه در یک حزب جمع میشود.
شاید گفته شود اختلاف دیدگاه در میان اعضای احزاب امری مرسوم و عرفی و وجود آن لازم است ولی باید در پاسخ گفت ماجرای فائزه هاشمی و غلامحسین کرباسچی مثل آن است که صادق زیباکلام و حسین اللهکرم حزب تاسیس کنند!