تهیه کننده فیلم های سینمایی «تقاطع» و «مروارید سیاه» افزود: هنرمندان می توانند همواره اثرگذاری مثبتی بر حال عمومی جامعه داشته باشند اما متأسفانه در این سال ها آنقدر حال هنرمندان بد بود که هرگز نتوانستند چنین نقشی را برای جامعه بازی کنند. ما باید بدانیم حال عمومی مردم به حال هنرمندان شان ارتباط دارد؛ یک هنرمند اگر سرشار از انرژی و شادابی باشد می تواند نشاط را به جامعه منتقل کند.

وی ادامه داد: دولت آقای روحانی نه تنها برای قاطبه هنرمندان کاری نکرد بلکه آن ها را بایکوت کرد و تنها سوگلی های رانت خوار سلسله سینمای کشور از دهه ۶۰ تاکنون را مورد حمایت قرار داد؛ افرادی که همواره از نام «هنر» و از سفره هنرمندان ارتزاق می کنند و در جایگاه های حساس صنفی قرار گرفته اند و نوعی انحصار و مافیا را در سینما به وجود آورده اند با حمایت آشکار و پنهان دولت در این سال ها همراه بودند.

شفق با تأکید بر اینکه من هیچ نقطه روشنی در کارنامه سینمایی دولت روحانی ندیده و نمی بینم تصریح کرد: سینما با روح تازه و با بازگشتن به خویشتن خویش می تواند احیاء شود. سینمای ایران در سال های نه چندان دور تنها سفیر موفق فرهنگی ایران اسلامی بود که در دنیا ترکتازی می کرد و ما باید شاهد این بازگشت به سینما باشیم.

بیشتر بخوانید:

ده نمکی: برخی بچه مسلمان‌ها هم مثل روشنفکران به هنرمندان ارزشی حمله می‌کنند!

این سینماگر متذکر شد: سینمای ایران با توجه به تمدن کهن و دیرین ایران اسلامی دارای قصه های فراوانی است که دنیای غرب نوین که دارای اصالت نیست هرگز نمی تواند به گرد پای آن برسد؛ سینما قصه خوب می خواهد و ما هم به کرات در سینمای مان قصه داریم. در کشورهای غربی سینما تنها در حوزه تکنولوژی پیشرفت داشته اما فیلم خوبی از نظر محتوایی وجود ندارد چرا که طی سال های ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۰ میلادی تمامی قصه های خوب آن ها ساخته شدند و از همین رو غربی ها امروزه به سمت قهرمانان پوشالی رفته اند!

تهیه کننده فیلم های سینمایی «بانوی من» و «حماسه مجنون» خاطرنشان کرد: ما در دولت آقای روحانی شاهد هیچ گونه مهندسی در حوزه فرهنگی و هنری کشور نبودیم بلکه بالعکس گاهی اوقات حتی یک نوع مهندسی معکوس را شاهد بودیم که ماشین سینما را به شدت به هم ریخت و باعث نابودی سینما شد!

شفق در پایان این گفتگو افزود: امیدوارم دولت بعد نگاه جدی به سینما داشته باشد. الآن جامعه هنری از وضع بدی معیشتی رنج می برد و سوگلی های دولت های مختلف در صدر سینما هستند؛ این دهن کجی آشکار به جامعه هنری ایران اسلامی است. هنرمندان امروزه وضعیت سختی را می گذرانند اما مسئولان دولت با برگزاری جشنواره های بی بازده ریز و درشت پول های بیت المال را پشت سر هم هدر می دهند و این پول ها را برای شهرت خود خرج می کنند! سینما باید از دست این نورچشمی ها که سال ها است هنر این مرز و بوم را تحت اختیار خود درآورده اند خارج شود و حق به حق دارد برسد.