به گزارش مشرق، حمله اخیر جنگنده‌های آمریکایی به مواضعی در مرز عراق و سوریه برای دومین بار در دوره ریاست جمهوری «جو بایدن»، بار دیگر سوال‌ها در مورد حضور آمریکا  در عراق و سوریه را به مرکز ثقل بحث حضور نظامیان آمریکایی در خاورمیانه آورد.

حضور حدود ۱۶۵ هزار نظامی آمریکایی در بیش از ۱۵۰ کشور جهان به شمشیری دو لبه برای این کشور مبدل شده است.

بیشتر بخوانید:

سرریز درماندگی‌های آمریکا در ادبیات بایدن و ‌ترامپ

در حالی که واشنگتن این اقدام خود را به عنوان «مانعی در مسیر تجاوز به خاک خود یا متحدانش» توجیه می‌کند، واقعیت امر نشان می‌دهد که این نظامیان، وضعیت امنیتی کشور میزبان را نیز وخیم می‌کنند.

مدیر موسسه «اولویت‌های دفاعی» آمریکا، در رابطه با استقرار نظامیان آمریکایی در کشورهای مختلف، به مخاطرات ناشی از این حضور اشاره کرد.

بیشتر بخوانید:

وقتی رامسفلد آشوب در عراق را مصداق آزادی دانست

از دیدگاه وی، نظامیان آمریکایی در کشورهای مختلف از سوی کشورهای میزبان و نیروهای مسلح دیگر حاضر در این کشور هدف قرار می‌گیرند.

این روند که در عراق با حملات پهپادی علیه مقر نظامیان آمریکایی دراین کشور تشدید شده، یکی از دلایل ریشه‌ای لزوم کاهش حضور نظامیان آمریکایی در خاورمیانه است.

مدیر «پروژه دفاع موشکی در مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی» آمریکا نیز در مورد تهدید فزاینده سیستم‌های پهپادی ابراز نگرانی کرد.

مدیر «برنامه حل اختلاف و گفت و گوی مسیر دوم» در «موسسه خاورمیانه»، بر این باور است که واکنش دولت آمریکا به رشته عملیات علیه مواضع نظامیان آمریکایی در عراق به ویژه عملیات پهپادی، کاخ سفید را با سردرگمی بیشتری در مورد ادامه یا پایان حضورش در خاورمیانه مواجه می‌کند.

به نظر می‌رسد اختلاف در اهداف اعمالی و اعلانی آمریکا بیش از هر زمان دیگری برای دولت و مردم کشورهای میزبان آشکار شده است.

اگرچه آمریکا مدعی است از طریق استقرار نظامیان خود در کشورهایی مانند عراق و سوریه در صدد تحقق اهدافی مانند ارسال پیام بازدارنده به عناصر مسلح و گروه‌های تروریست، تامین امنیت خود و متحدانش، ... است، مردم و دولت‌های عراق و سوریه به خوبی دریافته‎اند که ادامه حضور نظامیان آمریکایی تنها بر حجم و گستره مشکلات آن‌ها می‌افزاید.

اعتراض عراق به حمله اخیر آمریکا با عنوان نقض حاکمیت این کشور و انتقادهای منطقه‌ای به چنین اقدامی در چارچوب عامل تشدید کننده تنش‌ها و بی ثباتی در منطقه، لزوم خروج هر چه سریع‌تر نظامیان آمریکایی از عراق را مورد تاکید قرار داده است.

در عین حال نادرست بودن محاسبات آمریکا در مورد میزان و اثرات مخالفت‌ها با حضور نظامیانش در خاورمیانه در وهله نخست و ناتوانی در برابر عملیات علیه مواضع و نفراتش، این کشور را دچار سردرگمی کرده است.

تصور آمریکا در مورد ناتوانی کشورهای مختلف در دستیابی به فناوری پهپادی، تکرار الگوی تاریخ نظامی آمریکاست که از سال ۱۹۴۵ و در پی آزمایش بمب اتم با تصور ناتوانی دیگر کشورها در دست یافتن به این فناوری آغاز شد.

چنین توهمی در آمریکا در مورد اختراع بمب هیدروژنی، موشک‌های بالستیک قاره پیما و بسیاری از تجهیزات نظامی و غیرنظامی دیگر نیز برای آمریکایی‌ها وجود داشت.

این گزارش در پایان می‎گوید حملات تلافی جویانه آمریکا که با عنوان «tit-for-tat» شناخته می‌شوند، می‌توانند در ماه و هفته‌های آینده، عواقب گسترده تری در پی داشته باشند.