سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با   «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

** در دوره ظریف وزارت خارجه تقریبا ویران شد

روزنامه شرق در یادداشتی به قلم «جاوید قربان اوغلی» در اقدامی بی سابقه با نقدی تند از دوران وزارت ظریف نوشت: «ظریف...سازمان و ساختار وزارت خارجه را در ‌نهایت بی‌توجهی، بدون هرگونه مطالعه اولیه و با وجود مخالفت اکثر قریب‌به‌اتفاق کارشناسان و مدیران و تحمیل هزینه‌های میلیاردی به هم ریخت. اقدامی پرهزینه، بی‌نتیجه که متعاقبا به آن اعتراف و درصدد اصلاح آن برآمد. در عرض چند سال چهار بار دست به تعویض «معاون اداری- مالی» زد که در سازمان وزارت خارجه به دلیل اهمیت این پست در حفظ ساختارها از آن به‌عنوان «معاون ثابت اداری- مالی» یاد شده است».

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «کار کارشناسی را با این استدلال «که من خودم از همه کارشناس‌ترم» در صندوقچه گذاشت که نتیجه محتوم آن بی‌انگیزه‌شدن بدنه کارآمد و مجیزگویی اقلیت بی‌هنر و بی‌سواد کارشناسان بود که تیر خلاص آن نیز در جلسه بررسی تغییر ساختار معادل‌سازی سازمان عریض و تخصصی تحت امر خود با بیست‌وچند نفر دانشجو بود».

روزنامه شرق در ادامه تصریح کرد: «روابط دوجانبه با کشورها و به‌خصوص همسایگان را آگاهانه‌ یا به دلیل سابقه طولانی کار در عرصه «روابط بین‌الملل» تعطیل کرد و به تعبیر مخالفانش سیاست خارجی کشور را به زلف برجام گره زد...از «دو ابراولویت اقتصادی و همسایگان» سخن گفت که در عرصه عمل به اندازه سر سوزنی اجرائی نشد».

در این یادداشت آمده است: «ظریف...در انتخاب مدیران ارشد، مشاوران و سفرا، اصل را نگاه ترجیح بلامرجح همکاران سابق خود در بخش بین‌المللی بر کارشناسان لایق، دلسوز و کاردان بخش‌های دوجانبه قرار داد...از مهم‌ترین مسئولیت‌ها در کابینه رئیسی ترمیم به‌شدت آسیب‌دیده (اگر نگوییم ویران‌شده) وزارت امور خارجه در نظام سیاسی و بازسازی نقش و جایگاه دستگاه دیپلماسی در روند تصمیم‌سازی روابط خارجی کشور است».

کارنامه ۸ ساله ظریف در رأس وزارت امور خارجه به هیچ عنوان قابل دفاع نیست. برجام، اخراج و بازداشت بی سابقه دیپلمات های ایرانی، نحوه مواجهه با فاجعه منا، دیپلماسی بسیار ضعیف منطقه ای، مغفول ماندن دیپلماسی اقتصادی، اقدام توهین آمیز آلمان در عدم سوخت رسانی به هواپیمای حامل وزیر خارجه ایران، واکنش ضعیف و منفعلانه به تعرض به سفارتخانه های ایران در اروپا و...تنها بخشی از کارنامه ضعیف ظریف در دوران وزارت است.

متاسفانه ظریف، وزیر خارجه ای بود که موثرترین کنش‌های دیپلماتیکش به توییت زدن و پاسخ‌های توییتری خلاصه شد اما در میدان دیپلماسی شکست ها و ناکامی های متعددی را به کشور تحمیل کرد.

بی اعتنایی دستگاه دیپلماسی به سه اصل «عزت، حکمت و مصلحت»  و بی توجهی وزارت خارجه به نقدهای دقیق و کارشناسی منتقدان و صاحب نظران، شکست‌های پی در پی و تأسف برانگیزی را در کارنامه سیاست خارجی دولت روحانی رقم زد.

ظریف همان وزیر خارجه ای است که در جمع دانشجویان گفت «آیا فکر کردید آمریکا که می‌تواند با یک بمب تمام سیستم دفاعی ما را از کار بیاندازد از سیستم دفاعی ما می‌ترسد؟ آیا واقعاً به خاطر قدرت نظامی، آمریکا جلو نمی‌آید؟ »!؛ و در اظهارنظری دیگر گفت «خبر خوب این بود که دوست من عادل الجبیر (وزیر خارجه وقت رژیم آل‌سعود)  با حضور ایران، به مذاکرات وین بیاید... ۵۰۰ زائر ما در مراسم حج کشته شدند اما ما روابط خود را قطع نکردیم حتی روابط خود با عربستان را کاهش هم ندادیم»!

** زیباکلام: من شانس زیادی برای آقای رئیسی نمی‌بینم

«صادق زیباکلام» فعال سیاسی اصلاح طلب در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: «من شانس زیادی برای آقای رئیسی نمی‌بینم. برای اینکه آقای رئیسی قرار است چکار کند. وقتی بودجه و اعتبار نیست وزیر نیروی آقای رئیسی باید چه کند و از کجا اعتبار بیاورد...رئیسی چه معجزه ای می تواند بکند؟»

زیباکلام در ادامه گفت: «یک نزدیکی گسترده و پر رنگی میان کسانی که با آقای رئیسی ظرف یک تا دو سال گذشته  کار می‌کردند و طرفداران آقای احمدی‌نژاد وجود دارد. یعنی در عمل اینگونه بوده که احمدی‌نژادی‌ها هسته مرکزی دولت آقای رئیسی را تشکیل می‌دهند...در ستادهای آقای رئیسی...علی‌الاغلب و اکثرا کسانی بودند که اعضای جبهه پایداری، نزدیک به احمدی نژاد، اصولگرایان تندرو و این تیپ افراد بودند. بنابراین ستون فقرات و شاکله دولت آینده را این افراد تشکیل خواهند داد».

این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه تاکید کرد: «آینده نگری، برنامه ریزی و بودجه و اعتبار لازم که باید برای نیازهای لازم کشور باید وجود داشته باشد متاسفانه مغفول مانده است. در جهت عکس مساله هسته‌ای، امور نظامی، فرهنگی از اولویت برخوردار بوده است».

در ۲۱ آبان ۹۶ زلزله‌ای به بزرگی ۷، ۳ ریشتر کرمانشاه را لرزاند. پس از وقوع زلزله،  صادق زیباکلام برای جمع آوری کمک های مردمی فراخوان داد. چند روز بعد وی اعلام کرد که ۳ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان به حسابش واریز شده است.

مدت‌ها پس از زلزله کرمانشاه معلوم شد که زیباکلام فقط سی میلیون تومان از آن کمک نجومی را خرج زلزله زده‌ها کرده و مابقی را نگه داشته است تا  «دهکده امید»!  را در کرمانشاه تأسیس کند.

زیباکلام که عنوان «استاد دانشگاه» و «تحلیلگر مسائل سیاسی» را یدک می کشد، پس از امضای برجام تاکید کرد که «مردم آمریکا نمی گذارند رئیس جمهور بعدی شان برجام را تحت الشعاع قرار دهد».

آقای زیباکلام پس از روی کارآمدن ترامپ نیز در یادداشتی با عنوان «ترامپ به برجام وفادار خواهد ماند» نوشت: «ترامپ بیشترین انعطاف را نسبت به برجام نشان خواهد داد. او نه تنها برجام را آتش نخواهد زد بلکه پرونده برجام را در جایی امن در کاخ سفید قرار خواهد داد. نباید فراموش کنیم که آقای ترامپ یک بیزینس من و تاجر است و مصالح اقتصادی را فدای شعارهای تندی که در دوران انتخابات داده، نمی کند».

حالا چنین شخصی با این سطح تحلیل و این میزان شناخت نسبت به مسائل بین المللی و این میزان تعهد نسبت به مردم، مدعی شده است که «من شانس زیادی برای آقای رئیسی نمی بینم».

همان طیفی که در سال ۹۶ مدعی بود که اگر آقایان رئیسی و قالیباف رئیس جمهور شوند، دلار ۵ هزارتومان خواهد شد و وضعیت کشور بحرانی می شود، و همان جماعتی که در سال ۹۶ مدعی بود که اگر رئیسی بیاید، در پیاده روها دیوار خواهد کشید، حالا و در آستانه آغاز به کار دولت جدید در پی یأس آفرینی و دلسرد کردن مردم است.

** مدیریت کارآمد و توسعه در ایران «شعارهای توخالی» است

روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم «عباس عبدی» نوشت: «اصولگرایان به ویژه آنان که معتقدند دولت و حکومت مطلوب از دو هفته دیگر شکل می‌گیرد، وعده‌ها و شعارهای زیادی دادند. ادعاهایی در عرصه عدالت، مبارزه با فساد، توسعه، اشتغال، مدیریت کارآمد و هر چیز دیگری که به ذهن بیاید. برخی از این ادعاها بیشتر شعار توخالی است. همگان می‌دانند که عملی نیست و با هیچ سیاستی نمی‌توان آنها را محقق کرد. زیرا انجام این وعده‌های توخالی با شرایط کنونی ایران عملی نیست».

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «بنابراین اگر انجام ندادند، می‌دانیم که نمی‌توانستند انجام دهند و تنها انتقادمان به آنان این خواهد بود که چرا شعاری را دادید که همه می‌دانستند انجام‌شدنی نیست».

رهبر حکیم انقلاب در بخشی از بیانیه گام دوم انقلاب تاکید کردند: «در طول این چهل سال - و اکنون مانند همیشه - سیاست تبلیغی و رسانه‌ای دشمن و فعّال‌ترین برنامه‌های آن، مأیوس‌سازی مردم و حتّی مسئولان و مدیران ما از آینده است. خبرهای دروغ، تحلیل‌های مغرضانه، وارونه نشان دادن واقعیّت‌ها، پنهان کردن جلوه‌های امیدبخش، بزرگ کردن عیوب کوچک و کوچک نشان دادن یا انکار محسّنات بزرگ، برنامه همیشگی هزاران رسانه‌ صوتی و تصویری و اینترنتی دشمنان ملّت ایران است؛ و البتّه دنباله‌های آنان در داخل کشور نیز قابل مشاهده‌اند که با استفاده از آزادی‌ها در خدمت دشمن حرکت می‌کنند».

طیف افراطیون اصلاح طلب از رای مردم به آقای رئیسی عصبی و پریشان است. چرا که بخش قابل توجهی از این طیف با مسئله شایسته سالاری اصلا میانه خوبی ندارد. این طیف با بکارگیری القابی همچون «ژنرال» و «شیخ الوزرا» همواره مانع چرخش مدیران شده و با حمایت از «آقازاده های بی هنر و گردن کلفت» نیز عملا شایسته سالاری و توجه به کارآمدی را به حاشیه برده است.

«ژنرال های خودخوانده» و «آقازاده های گردن کلفت» همانند دو لبه قیچی، روند چرخش مدیران و بکارگیری خیل عظیمی از جوانان نخبه و با استعداد و مدیران لایق و کارآمد را را از کار انداخته و آن را عقیم می کند.

رهبر معظم انقلاب- ۱ فروردین ۱۳۹۴- فرمودند: «دو جور نگاه به رونق اقتصادی و پیشرفت اقتصاد وجود دارد؛ یک نگاه میگوید که ما پیشرفت اقتصاد را باید از ظرفیّتهای درون کشور و درون مردم تأمین بکنیم. نگاه دوّم به اقتصاد کشور نگاه به پیشرفت اقتصاد با استفاده از کمک بیرون از مرزها است؛ میگوید سیاست خارجی‌مان را تغییر بدهیم تا اقتصاد ما درست بشود، با فلان مستکبر کنار بیاییم تا اقتصاد رونق پیدا کند، تحمیل قدرتهای مستکبر را در بخشهای گوناگون و مسائل گوناگون بپذیریم تا اقتصادمان رونق پیدا کند؛ این هم نگاه دوّم است».

ایشان در ادامه تاکید کردند: «امروز شرایط کشور به ما نشان داده است که این نگاه دوّم یک نگاه کاملاً غلط و عقیم و بی‌فایده است. همین تحریمهایی که امروز علیه ملّت ایران اعمال میشود، دلیل محکم و متقنی است بر غلط بودن این نگاه؛ یعنی شما وقتی که به امید قدرتهای خارجی نشستید تا آنها بیایند اقتصاد شما را رونق بدهند و با زیر بار آنها رفتن، اقتصاد را رونق بدهید، آنها به حدّ کم قانع نیستند».