اولا دولت رسمی و قانونی افغانستان از ما برای مداخله ی نظامی درخواست نکرده که همینجوری سرمون رو بندازیم پایین و نیرو پیاده کنیم، در عراق و سوریه دولت های این دو کشور به طور رسمی از ما برای مبارزه با داعش دعوت کردند، ثانیا از هر طرفی به اوضاع فعلی در افغانستان نگاه کنیم دلیلی برای مداخله ی ایران وجود نداره، چون اگر به نفع طالبان وارد بشه که عملا تبدیل شده به ابزار پیشبرد سیاست های پاکستان و یک تهدید امنیت ملی هم برای خودش و هم برای هند تراشیده و رابطه ی ایران و هند شکراب خواهد شد که اصلا مطلوب ما نیست، اگر هم به نفع اشرف غنی وارد بشه که باز هم داره در زمین آمریکایی ها بازی میکنه، درسته که ایران و آمریکا در مورد طالبان موضع مشترک داشته و دارند و حتی تا قبل از حمله ی آمریکا به عراق در مبارزه با افراط گرایی طالبان همکاری می کردند، اما این یک همکاری صرفا اطلاعاتی و صرفا برای غلبه بر یک دشمن مشترک بود نه بیشتر، ورود به افغانستان در این شرایط به هیچ عنوان عاقلانه نیست چون نه نظم پاکستانی و نه نظم آمریکایی هیچ کدوم مطلوب ما نیستند.

آینده روشن خواهد کرد که طالبان. بر طبق اعلانات خود که انگار مانند دهه هفتاد عمل نمیکنند و قصد زیر و رو کردن نظام جز مشارکت در دولت داری و تغییرات در رویه های غیر دینی. در عرصه فرهنگی که میگویند از دنیای غرب در افغانستان آمده . و قوه قضائیه .. در حالیکه افغانستان اکنون جمهوری اسلامی با قانون اساسی برآمده از احکام اسلامی از سوی کارشناسان افغان گفته میشه . است . طالبان نمیخواهند دولتی تشکیل دهند که همچو سابق از سوی دیگر کشورها . شناسائی نشود . که با مشکلات عدیده بزرگ و کوچک مواجه شوند .. ضمنا در ارتباط با جنگ داخل افغانستان . آمریکا برای شکست شوروی از نیروهای مردمی که طالبان هم جزئی از آن بود استفاده کرد ..در این دوره بیست ساله . هدف آمریکا در واقع بهانه القاعده بود و غیره . یعنی با نقشه . با تخریب برج های جهانی .و ندای مبارزه علیه تروریست و شعار یا با ما یا علیه ما . ددیگران و شورای امنیت را ناچار ساختند همراهی و یا سکوت کنند ابتدا به افغانستان و بعد به عراق و در واقع قرار بود بقول خانم رایس . درد زایمان در منطقه رخ دهد و ایران را جز محور شرارت قرار دادن . در حالیکه طبق گفته ها ایران تا حدی در باره عراق و افغانستان مثل اشتراک گذاری اطلاعات توسط دولت وقت . همکاری . این روند در دوره اوباما ادامه یافت ِ مثل اتفاقات لیبی مصر تونس سوریه و عراق و دو بخش ساختن سودان و اتفاقات در سومالی بعنوان مبدا و منشا تروریست که بن لادن از آنجا به افغانستان رفت و هنوز اکنون که چندین گروه تروریستی آنجا جریان دارند .. یعنی هدف اصلی افغانستان نبود . با اتفاقاتی که همه خبر دارید با استقامت ایران و شکل گرفتن محور مقاومت . اوضاع عوض شد و هر آنچه آمریکا با دوستان کردند با تروریست و تحریم . موفق نشدند . اکنون آمریکا متوجه شده که شکست خورده و در پی خروج از منطقه هست . اما نه بصورت عادی . بلکه شزایط را طوری برنامه ریزی کرده . تا مثلا با طالبانی که مدتها از آن خبری نبود . کم کم دوباره وارد میدان شد و در آخر دو سال قبل صلحی با آنها کرده . و رفته رفته با رفتاری که با دولت غنی کرد . رسید بدینجا . نا آرامی در افغانستان بمنظور حضور تروریست مثل داعش .برای ناامنی همسایگان .همان رقبای اصلی آمریکا .اگر نیاز باشد . آنوقت ممکن است همسایگان باتفاق . کاری کنند که برای همیشه افغانستان به کشوری آرام و فاقد تروریست

به نظر طرح مقايسه اشتباه هست . افغانستان در پنج دهه گذشته بسيار ناشناخته تر از سوريه ماند . عدم آشنايي مسئولين با اتفاقات گذشته كه از انقلاب ثور ( اردي بهشت ) پنجاه و هفت شروع شد تا به حال مانع از ان شد كه ايران به اهدافي مشخص در انجا برسد ، اساسا مسئولين اعم از وزارت خارجه و ديگر نهادها استراژي و راهبرد مشخصي در باره مرزهاي شرقي پاكستان و افغانستان نداشتند . هنوز هم اين ضعف به شدت ديده مي شود .

طالبان فرشته نجات افغانستان است.

واقعیات منطقه چیه اونوقت

از همه مهم تر اینکه دولت افغانستان از ما کمک نظامی مستشاری نخواست و رفت ‌از آمریکا و اروپا خواست. ما چرا بدون هماهنگی باید بریم اقدام نظامی کنیم

چرا نيروهاي تيپ فاطميون وارد عمل نميشد؟؟؟؟؟؟

و اینکه دولت افغانستان مخالف ایرانه

تازه به خود این دو کشور توجه کنیم بشار اسد قابل مقایسه با اشرف غنی ست ؟!یا طالبان یک نیروی بومی ناسیونالیست قابل مقایسه با تروریستهای ارسالی از دهها کشور غربی ؟