به گزارش مشرق، حجت الاسلام و المسلمین حسین رحمانی سخنران و کارشناس مذهبی در گفت و گویی درباره نقش توکل در غلبه بر مشکلات گفت: توکل راه گشای زندگی است. توکل در ابعاد گوناگونی قابل بحث و بررسی می شود که شامل، روحی و اعتقادی، تلاش و عبادی، مشکلات و سختی هاست. خداوند در قرآن کریم می فرماید:«وَتَوَکَّلْ عَلَی الْحَیِّ الَّذِی لَا یَمُوتُ وَسَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَکَفَیٰ بِهِ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِیرًا» به معنی « ﺑﺮ ﺁﻥ ﺯﻧﺪهﺍی ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﻰ ﻣﻴﺮﺩ ﺗﻮﻛﻞ ﻛﻦ ، ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﮔﻮی ﻭ ﻛﺎﻓی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ ﺁﮔﺎه ﺑﺎﺷﺪ.»
وی افزود:اگر شخصی خودش را در پناه خدا قرار دهد چه چیزی را به همراه می آورد. پس خداوند در نگاه ما باید خداوند عظیمی باشد که هر مخلوقی با هر عظمت و هیبتی که باشد در مقابل خدا چیزی نیست. انسان اگر در زندگی پشتوانه و تکیه گاهش خدا باشد نمی ترسد و آرامش دارد، بحران او را متزلزل نمی کند و مشکلات همیشه در همه عرصه زندگی برای زن و مرد و پیر و جوان وجود داشته اما متفاوت است.
این کارشناس مذهبی گفت: آنچه که در برابر همه مشکلات انسان را آرام می کند یاد خداست، خداوند در قرآن کریم می فرماید: «َالا بِذِکرِالله تَطمَئِنُ القُلُوب» حتی خداوند درآیه ۱۲۹ از سوره مبارکه توبه به پیغمبرش میفرماید: «فإِن تَوَلَّوْا» ﭘﺲ ﺍﮔﺮ [ﻣﻨﺎﻓﻘﺎﻥ] ﺍﺯ ﺣﻖ ﺭﻭﻯ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻧﺪ،اگر همه دنیا به تو پشت کردند دوست، دشمن، رفیق، همسر و فرزند و...بگو « فَقُلْ حَسْبِیَ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ»؛ ﺑﮕﻮ: «ﺧﺪﺍ ﻣﺮﺍ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ، ﻫﻴﭻ ﻣﻌﺒﻮﺩﻯ ﺟﺰ ﺍﻭ ﻧﻴﺴﺖ، ﻓﻘﻂ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺗﻮﻛﻞ ﻛﺮﺩم ﻭ ﺍﻭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻋﺮﺵ ﺑﺰﺭﮒ ﺍست.»
وی ادامه داد: در تفسیر کوتاهی که می شود از این آیه شریفه استفاده کرد باید گفت: ﺭﻭﻳﮕﺮﺩﺍﻧﻰ ﻣﺮﺩم ﺍﺯ ﺩﻳﻦ، و یا مانع شدن در امورات ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺭﻭﺣﻴّﻪ ﻣﺎ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﮔﺬﺍﺭ باشد. در واقع ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺭﺩ، ﭼﻪ ﻛﻢ ﺩﺍﺭﺩ؟ «حسبی الله» ﺗﻮﻛّﻞ ﺑﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ متعال، قدرت فوق العاده ای ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﻣﺸﻜﻠﺎﺕ ﺍﺳﺖ. پیامبر اکرم(ص) گروهی را دید که برای کسب روزی به دنبال کشت و کار نمی روند، فرمود چه می کنید؟ گفتند: ما متوکل هستیم و بر خدا توکل می کنیم. حضرت فرمودند: شما متوکل نیستید بلکه سربار مردم هستید.
حجت الاسلام رحمانی اظهار کرد: توکل یعنی؛ اگر گرفتار شدیم مثلا اگر بدهکار شدیم برویم سراغ برادر خود و از او در خواست کمک کنیم اما نباید از خداوند نا امید بشویم و باید برای رفع مشکل علاوه بر تلاش، به خداوند توکل کنیم. انسان با توکل کردن «روحیه»همت بلندی پیدا می کند و برای رفع موانع قدم هایی بر میدارد که بتواند از مشکلات سربلند بیرون بیاید. توکل یعنی در عین حالی که از اسباب و علل استفاده می شود در همان مسیر از قدرت دیگری استفاده می شود و آن واگذار کردن امور بر خالق یکتا است.
وی در پایان بیان کرد: در واقع باید دل را به او داد و تمام امید به او منتهی شود که در این صورت است مشکلات برای شخص مانند موم نرم می شود و در اینجا هست که خداوند می فرمایند :«وَ مَن تَوَکَل عَلَی اللّه فَهَو حَسبُه» به معنی «کسی که بر خدا توکل کند خدا برای او بس است» . امتحان توکل در این است که با اسباب و علل باید برای رفع مشکلات کار کرد ولی نباید ناراحتی و غصه خورد و باید دقیقا در حین همه مشکلات که برای آنها همت گذاشته می شود تا آن مشکل رفع شود، خود خوری نباید کرد. امیر المومنین(ع) در روایتی فرمودند: توکل بر خداوند مانع نجات از هر بدی و محفوظ بودن ازهر دشمنی است. توکل یعنی دل بریدن از غیر خدا و دل بستن فقط بر ذات مقدس او .
