به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، در جریان آخرین مرحله از رزمایش پیامبر اعظم (ص) ۱۷، موشک های بالستیک نیز به میدان آمده و شبیه سازی یک حمله موشکی به هدفی ثابت را اجرا کردند. در جریان این حمله شبیه سازی شده ۱۶ موشک بالستیک شامل مدل های سجیل، عماد، قدر، دزفول، ذوالفقار و زلزال به سمت هدف پرتاب شدند. این شبیه سازی از جهت تنوع تسلیحات بالستیک مورد استفاده یکی از متفاوت ترین رزمایش های موشکی چند سال اخیر در مجموعه هوافضای سپاه به حساب می آید.
در جریان این رزمایش مقامات نظامی بلند پایه ای مثل سرلشکر محمد باقری، رییس ستاد کل نیروهای مسلح، و سرلشکر سلامی، فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به صورت خاص هدف از این تمرین موشکی را ارسال یک پاسخ روشن به تهدیدات اخیر مسئولین رژیم صهیونیستی اعلام کردند. در ادامه نگاهی به هر کدام از موشک های مورد نظر خواهیم داشت.
بیشتر بخوانید:
سرلشکر باقری: رزمایش پیامبر اعظم پاسخی به تهدیدات اخیر صهیونیستها بود
مقام های رژیم صهیونیستی دست از پا خطا کنند، دستانشان را قطع خواهیم کرد
سجیل؛ سوخت جامد ایرانی با برد ویژه
موشک سجیل را به نوعی باید قوی ترین و مهم ترین ستون قوای موشکی به حساب آورد. این موشک بالستیک که تا به امروز دو مدل از آن در کشور رونمایی و تولید شده با استفاده از سوخت جامد و بردی نزدیک به ۲ هزار کیلومتر به همراه قابلیت عبور از سرعت ۵ ماخ و وارد شدن به فاز هایپرسونیک در مرحله نهایی یک دردسر خاص برای سیستم های دفاع موشکی آمریکا و رژیم صهیونیستی در منطقه به حساب می آید. اصولا موشک سجیل از زمان معرفی در حدود سال ۲۰۰۸ میلادی تا به امروز در مرکز توجهات آمریکا و خصوصا رژیم صهیونیستی قرار داشته است.
لحظات اولیه فعال شدن موشک بالستیک سجیل در جریان رزمایش پیامبر اعظم(ص) ۱۷
همان طوری که اشاره شد این موشک به دلیل بهره گیری از سوخت جامد و مجهز بودن به یک لانچر متحرک می تواند در زمانی بسیار کم از هر نقطه ای که یک پرتاب گر بتواند در آن مستقر شود شلیک شده و با سرعت بالایی به سمت هدف برود. بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند در حقیقت موشک سجیل توانایی رسیدن به سرزمین های اشغالی در زمانی کمتر از ۱۰ دقیقه را برای جمهوری اسلامی ایران به وجود آورده است.
عماد؛ موشکی با سر جنگی خاص
بحث سر های جنگی با قابلیت جدا شونده مسئله تازه و جدیدی برای توان موشکی جمهوری اسلامی ایران نبوده است. ولی یک بحث در چند سال اخیر باعث ایجاد افزایش ویژه توانایی سرهای جنگی موشک های ایرانی شده است و آن هم بحث سر های جنگی بالک دار با قابلیت مانور در فاز نهایی حمله است. موشک بالستیک عماد با برد حدود ۱۷۰۰ کیلومتر در حقیقت برد بلند ترین موشک ایرانی مجهز به این سرهای جنگی خاص است.
موشک عماد بعد از شلیک در رزمایش جدید سپاه در حال اوج گیری
در مهر ماه سال گذشته بود که تصاویری مربوط به یک آزمایش ویژه از این موشک منتشر شد. در جریان این آزمایش موشک مورد نظر موفق شده بود هدفی شبیه سازی شده به اندازه عرشه یک ناو هواپیمابر را با موفقیت مورد اصابت قرار دارد و از آن دوران به بعد بود که نام این سلاح راهبردی ایران نه فقط در بحث های ضد اهداف زمینی و بلکه در قامت یک سلاح ضد کشتی نیز مطرح شد. به نوعی می توان عماد را اصلی ترین سلاح بالستیک ایرانی در استراتژی ضد دسترسی کشور در عرصه نبردهای دریایی معرفی کرد.
شلیک جانشین موشک معروف در رزمایش سپاه
نمی توان از برنامه موشک های بالستیک ایرانی صحبت کرده و حرفی از موشک های سری شهاب و خصوصا شهاب ۳ حرفی به میان نیاورد. موشک های سوخت مایع شهاب ۳ برای اولین بار و به صورت کامل بحث دسترسی ایران به برد معروف ۲ هزار کیلومتر را ایجاد کردند و در حقیقت با این موشک بود که برنامه موشکی ایران شهرتی جهانی برای خود پیدا کرد. با گذشت سالها از آن دوران به صورت طبیعی خانواده موشک های شهاب نیازمند جایگزینی بودند. این مهم در اصل با خانواده موشک های سری قدر انجام شد.
به ترتیب از جلو؛ موشک سجیل، موشک قدر، موشک عماد و باز هم موشک قدر
نمایی از سر جنگی جدید نصب شده بر روی موشک بالستیک قدر
موشک های سری قدر مدل ارتقاء یافته خانواده شهاب ۳ با بردی بین ۱۸۰۰ الی ۲۰۰۰ کیلومتر هستند که از سوخت مایع بهره می برند و البته تفاوت مهم آنها در مقایسه با خانواده شهاب ۳ افزایش قابل توجه دقت آنها است. در این موشک ها سر جنگی متفاوتی نسبت به خانواده شهاب ۳ نصب شده است که از قابلیت مانور پذیری بیشتری نیز برخوردار است. بر اساس تصاویر منتشر شده از رزمایش به نظر می رسد سر جنگی نصب شده بر روی موشک های سری قدر دارای تفاوتهایی با نمونه های قبلی باشد. نکته مهم در این میان صحبت های سردار حاجی زاده، فرمانده نیروی هوافضای سپاه است که به توان مانور دهی سرهای جنگی موشک های بالستیک آزمایش شده در این رزمایش اشاره می کند. به نظر می رسد توضیحات سردار حاجی زاده مربوط به نصب یک نوع سیستم پیشران و در عین حال کنترل کننده بر روی سر های جنگی موشک ها باشد.
دو عضو دقیق از خانواده فاتح در رزمایش سپاه
از دیگر نام های مهم در خانواده موشک های بالستیک ایرانی، فاتح ۱۱۰ است. این برنامه موفق موشکی تا به امروز محصولات مختلفی را عرضه کرده و با توجه به قابلیت هایی مثل بهره گیری از سوخت جامد، اندازه تقریبا کوچک تر نسبت به دیگر بالستیک های ایرانی و تحرک بالا در کنار دقت مثال زدنی یکی از اصلی ترین گزینه ها برای فرماندهان نیروهای مسلح در جریان هر درگیری به حساب می آید. نا گفته نماند که اعضای این خانواده موشکی در کارنامه خود تنبیه داعش، تروریست های حاضر در شمال عراق و البته نیروی تروریستی سنتکام را دارند.
موشک های به رنگ خاکی احتمالا از نوع ذوالفقار و موشک سفید رنگ از نوع دزفول
در رزمایش اخیر دو موشک از خانواده فاتح یعنی ذوالفقار و دزفول حضور داشتند. موشک ذوالفقار با بردی در حدود ۷۰۰ کیلومتر و موشک دزفول با برد حدودا هزار کیلومتر از جمله برد بلندترین اعضای خانواده پر افتخار فاتح هستند. هر دو این موشک ها از سر جنگی جدا شونده با قابلیت هدایت در فاز حمله نهایی بهره می برند. در خصوص موشک دزفول باید گفت که احتمالا سر جنگی این موشک در فاز نهایی توانایی عبور از سرعت ۵ ماخ و رسیدن به سرعت هایپرسونیک را دارد که قابلیتی مهم برای عبور از سد سامانه های دفاع ضد موشکی است.
زلزال؛ راکت توپخانه ای با دقت بالا
و در نهایت بر اساس اعلام مسئولین رزمایش، راکت توپخانه ای زلزال نیز در این رزمایش مورد استفاده قرار گرفته است. این سیستم راکتی را شاید بتوان یکی از قدیمی ترین سلاح های ایرانی در این بخش به حساب آورد که هنوز در خدمت نیروهای مسلح است. زلزال یک سلاح راکتی با سوخت جامد است که تقریبا از دهه ۷۰ شمسی در سازمان رزم هم سپاه و هم ارتش وارد خدمت شد. این سلاح با توجه به وضعیت طراحی در زمان خود از دقت زیادی برخوردار نبوده و برای حملات پر حجم به اهداف بزرگ کاربرد داشت. اما با به نوعی سر ریز فناوری های مربوط به افزایش دقت در موشک های بالسیتک این راکت ها نیز به دقت بسیار بالایی دست یافته و به نوعی در رده سلاح های نقطه زن ایرانی وارد شده اند. زلزال با وجود سن بالا هنوز یک سلاح قابل اطمینان برای درگیری های کوتاه برد و میدانی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران به حساب می آید.