به گزارش مشرق، اخراج «فاطمه انوری»، معلم محجبه از یکی از مدارس استان «کبک» کانادا اعتراضها و واکنشهای بسیاری را به همراه داشته است.
به گزارش پایگاه «الاستقلال»، شورای آموزش شهر «چلسی» کانادا تصمیم به اخراج این معلم محجبه گرفت چرا که استان «کبک» لایحه شماره ۲۱ را تصویب کرده است؛ این لایحه کارمندان سازمان‌ها و مراکز دولتی کانادا را از پوشیدن نمادهای مذهبی منع می‌کند.
بیشتر بخوانید:
ابتلای گسترده بی خانمان‌های کانادا به کرونا
به گفته سیاستمداران و منتقدان کانادایی، «لایحه بحث برانگیز ۲۱ کبک به طور ناعادلانه اقلیت‌های قومی، به خصوص زنان مسلمانی را که حجاب دارند، هدف قرار می‌دهد؛ این قانون افراد را وادار می‌کند تا میان دین یا کار خود، یکی را انتخاب کنند.»
«وین دالی»، رییس موقت هیات مدرسه‌های غرب «کبک»، در مصاحبه با شبکه «سی بی سی» کانادا می‌گوید «از زمان اخراج معلم تاکنون در معرض سیل تماس‌های تلفنی و ایمیل‌ها قرار گرفته‌ام که اکثریت آن‌ها با این تصمیم مخالف هستند.»
وی افزود «بیشتر مردم کبک با لایحه ۲۱، معروف به قانون سکولاریسم، مخالف هستند و این هیئت به دولت منطقه اطلاع داد که لایحه ۲۱ بر خلاف حقوق بشر و اقدامی غیراخلاقی است.»
«فاطمه انوری»، نیز در تماسی که با شبکه «سی‌بی‌سی» داشته، درباره محرومیت خود از تدریس می‌گوید «این اقدام تنها روی یک نفر و لباسی که می‌پوشید تأثیر نمی‌گذارد؛ این موضوعی بسیار فراتر است؛ آنچه کودکان از از این موضوع دریافت می‌کنند همان چیزی است که می‌آموزند و این بزرگترین نگرانی است؛ دانش آموزان بسیار بی‌قرار بودند، مرا در راهرو دیدند و از من پرسیدند که چرا نمی‌توانم معلمشان باشم.»
والدین و دانش آموزان مدرسه چلسی اعتراضی را علیه لایحه ۲۱ در استان کبک ترتیب دادند و سعی کردند بر قانونگذاران منطقه‌ای فشار بیاورند.
در رسانه‌های اجتماعی کانادا نامه‌ای در حال انتشار است که مربوط به خداحافظی یکی از دانش آموزان «فاطمه انوری» است؛ این نامه با بازخورد بسیاری در رسانه‌های اجتماعی همراه شده است.
رئیس شورای مسلمانان اروپا (CEM) در بیانیه‌ای می‌گوید «این رویکرد به موضوع حجاب در استان کبک کانادا، ما را به رویکردهای مشابه در سایر کشورهای اروپای غربی مانند فرانسه ارجاع می‌دهد.»
به گفته رئیس شورای مسلمانان اروپا، «تصویب قوانینی که اعمال یا رفتارهایی را که بخشی از دین هستند ممنوع می‌کند، اقدامی متناقض است؛ تضاد میان به رسمیت شناختن آزادی‌ها از جمله آزادی‌های مذهبی از یک سو و وضع قوانینی که اعمال یا مظاهر مذهبی را ممنوع می‌کند از سوی دیگر.»
