کاش در نظام آفرینش موجودات مهربانتر بودند و اینقدر سبعیت و درنده خویی به همراه منفعت طلبی در جریان نبود برخلاف مولوی و دیگر عرفا (که تحت تاثیر اکسی توسین مترشحه مغزشان) هستی را بر پایه عشق و محبت می دیدند ولی واقعیت تلخ چیز دیگریست وهستی بر اساس جنگ برای بقا خلق شده و ما انسانها هم که فرزند طبیعتیم همواره به دنبال منافعمان هستیم .صحبت از اخلاق و عمل به آن برخلاف فطرت و بسیار کمرنگ است گرچه دوست ندارسم بپذیریم