به گزارش مشرق، تنشهای سیاسی در پاکستان که بعد از دیدار «عمران خان» نخستوزیر این کشور با «ولادیمیر پوتین» رئیسجمهور روسیه آغاز شد، شامگاه شنبه پیش (۹ آوریل) به اوج خود رسید و پارلمان این کشور در همان شب، جلسهای برای بررسی تداوم حضور عمران خان در سمت نخستوزیر این کشور برگزار کرد.
با آغاز جلسه رأی عدم اعتماد به عمران خان، رئیس پارلمان پاکستان از سمت خود استعفا داد و نهایتاً در بامداد یکشنبه(10 آوریل)، نمایندگان پارلمان پاکستان با ۱۷۴ رأی به عمران خان رأی عدم اعتماد داده و او را از این سمت عزل کردند.
بیشتر بخوانید:
عمران خان: مبارزه علیه توطئه خارجی را آغاز میکنیم
«عبد الباری عطوان» سردبیر روزنامه اینترنتی عربی «رأی الیوم»، با انتشار یادداشتی با تیتر «بایدن "موقتا" انتقام گرفت و موفق شد عمران خان را سرنگون کند، اما ممکن است بهای سنگینی بپردازد.. و اینها دلایل ماست» به بررسی ابعاد پشت پرده این اقدام و و پیامدهای آن برای آمریکا پرداخت.
سرنگونی عمران خان به روش دموکراسی آمریکایی
وی نوشت: «جو بایدن، رئیسجمهور آمریکا موفق شد عمران خان نخست وزیر پاکستان را به روش "دموکراسی آمریکایی" و از طریق رای عدم اعتماد به دولت در پارلمان تنها با دو رای سرنگون کند، و در صفوف حزب متبوع او شکاف ایجاد کند. برخی از نمایندگان (۱۲ نماینده) را "خرید" و از بلوک اپوزیسیون تحت هدایت و ریاست "شهباز شریف" حمایت کرد. او برادر "نواز شریف" فاسد بزرگ، که به فساد و پولشویی محکوم شده بود و تنها به دلیل وخامت وضعیت جسمانیاش آزاد شد».
دلایل انتقامجویی واشنگتن از عمران خان
در ادامه این یادداشت آمده است: «بزرگترین گناهی که عمران خان از نظر ایالات متحده مرتکب شد و بایدن که از زمان ورودش به کاخ سفید هرگز با او تماس نگرفت، مبارزه با فساد، حمایت از مقاومت طالبانی علیه اشغالگری آمریکا در افغانستان، تقویت روابط سیاسی و اقتصادی با چین، و امتناع او از محکوم کردن حمله روسیه به اوکراین بود. مهمتر از همه اینها، مقاومت عمران خان در برابر فشارهای شدید آمریکا برای عادی سازی روابط با دولت اشغالگر اسرائیل و مقابله با آن، تقویت روابط با محور مقاومت به رهبری ایران و رد درخواست اعزام نیرو برای شرکت در جنگ یمن تحت لوای ائتلاف سعودی – اماراتی، و شماتت کردن و افشاگری نژادپرستی صهیونیسم و جنایات آن در دوران دانشجوییاش در دانشگاه آکسفورد بود.
عمران خان با رهبری حزب «تحریک انصاف» به همراه متحدانش با شعار تغییر و ایجاد یک پاکستان جدید موفق شد، اکثریت را در انتخابات سال ۲۰۱۸ کسب کند و پس از آن دولت ائتلافی را تشکیل دهد. نخستین تصمیم او این بود که هواپیمای شخصی ریاست جمهوری را رها، از اقامت در کاخ ریاست جمهوری امتناع کند و ۵۰۰ خدمتکار، آشپز و کارمند را اخراج کند تا هزینهها را منطقی کند. وی بر اقامت در خانه شخصی سادهاش کند اصرار ورزیذ تا از این راه، حتی به اندازه یک روپیه هزینهای اضافی برای بودجه دولتی نداشته باشد».
به اعتقاد نویسنده، نخست وزیری با این خصوصیات که از فقرا طرفداری میکرد و با فئودالیسم فاسد که عرق آنها را در میآورد و میلیاردها دلار در بانکها انباشته میکرد، طبیعتاً در تیررس اهداف ایالات متحده است که حامی فساد در پاکستان است و از دو خانواده بوتو و شریف که از زمان استقلال پاکستان، همه چیز را در این کشور در انحصار خود در آوردهاند حمایت میکند.
ماجرای اختلاف ارتش و عمران خان
عمران خان منکر این نیست که در آغاز حکومتش از ارتش و نهادهای امنیتی کمک و حمایت شده است و چرا باید از این موضوع شرم کند؟ ارتش مذکور، پاکستانی است، نه آمریکایی یا چینی، و منبع اصلی قدرت در کشور است، مانند اکثر کشورهای جهان سوم. اما زمانی که با برخی از ژنرالهای خود مخالفت کرد و اجازه ایجاد پایگاههای آمریکایی را نداد که حاکمیت آن را نقض کنند و آن را به عروسکی در دست واشنگتن بدل کنند، "طلاق" میان عمران خان و ارتش اتفاق افتاد که در هر حال، موضعی افتخارآمیز برای عمران خان بود.
نادیده گرفتن سیاستهای هوشمندانه عمران خان در قبال کرونا از سوی اپوزیسیون
عطوان در ادامه نوشت: مخالفان او در اپوزیسیون بر افزایش نرخ تورم به ۱۰ درصد (در حالی که تورم در ترکیه ۶۲ درصد است)، کاهش نرخ رشد به اندکی بالای صفر در سه سال گذشته و کاهش ارزش «روپیه» واحد پول ملی تمرکز میکنند. این کاهش ارزش پول ملی، حدود ۱۲ درصد است، اما در این مورد سخنی نمیگویند که اپیدمی کرونا که تمام جهان را درگیر کرد، اقتصاد همه کشورها را تحت تأثیر قرار داد و فراموش می کنند یا خود را به فراموشی میزنند که وی با پیروی از سیاست «عدم قرنطینه کامل» و گرسنگی دادن به مردم تا مرگ و نیز پیروی از یک سیاست بهداشتی هوشمندانه و موثر، که به کاهش مرگ و میر از این بیماری همهگیر و رساندن آن به "فقط ۳۰ هزار نفر" چه موفقیت بیسابقهای را رقم زد. در حالی که جمعیت پاکستان به۲۲۰ میلیون نفر میرسد.
انتقامجویی واشنگتن از عمران خان از زمان ترامپ آغاز شد
عطوان در ادامه نوشت: «جنگ آمریکایی علیه رئیس جمهور عمران خان در سالهای پایانی دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا آغاز شد، زیرا وی از «استفاده» از قابلیتهای نظامی و امنیتی پاکستان در مبارزه با طالبان در افغانستان و نجات اشغالگر آمریکایی در این کشور خودداری کرد. لذا گام نخست انتقامی، تلافیجویانه و تنبیهی با توقف کمکهای سالیانه آمریکا به ارزش حدود سه میلیارد دلار برداشته شد. گام دوم، تحریک جنبشهای تجزیهطلب پاکستان و حمایت از فعالیتهای نظامی آنها بود. ما در اینجا از دو جنبش بزرگ سخن میگوییم یعنی، بلوچی و طالبان پشتون پاکستان و فراتر از آن فعالسازی بخش داعش در پاکستان بود که از سوی آمریکا صورت گرفت.
توطئه آمریکا در پاکستان از پیش شکست خورده است
در ادامه این یادداشت آمده است: توطئه آمریکا برای نابودی پاکستان و ایجاد هرج و مرج خونین در آن محقق نمیشود و اگر محقق هم شود، دوام نخواهد داشت و با شکست بزرگی به پایان می رسد. زیرا بخش بزرگی از مردم پاکستان تحت هدایت عمران خان با آن مقابله کرده و در برابر آن مقاومت خواهند کرد. این مرد "کاریزما" دارد و بسیار محبوب است، مگر اینکه ترور وی برنامهریزی شود؛ همانطور که برای "ذوالفقار علی بوتو" که پس از کودتای نظامی به رهبری ژنرال "ضیاء الحق" که خودش نیز در جریان انفجار و سقوط هواپیمایش در سال ۱۹۸۸ کشته شد به اعدام محکوم شد، اتفاق افتاد.
عمران خان در قبال جنگ اوکراین موضعی به نفع مردم و کشور خود گرفت
سردبیر رأی الیوم در پایان مینویسد: «بایدن در حال دست و پا زدن است مانند یک "کفتار" زخمی و نه یک ببر به همه جهات ضربه می زند. عمران خان اردوگاه درست (اتحاد چین و روسیه) را به نفع کشور و مردم خود انتخاب کرد و نپذیرفت که درگیر اوکراین شود. او در نخستین روز جنگ، با سفر به مسکو موضع خود را اعلام کرد و در برابر همه فشارها و تهدیدها برای محکوم کردن متحد روس خود ایستاد».