به گزارش مشرق، سوده نجفی عضو هیات رییسه شورای شهر تهران و کمیته سلامت شورای اسلامی شهر تهران در یادداشتی که در اختیار فارس گذاشته است ابراز داشت: بشر به واسطه زندگی اجتماعی که دارد همواره با انواع مشکلات مواجه بوده که بخشی از این مشکلات فارغ از جسم جنبه روانی دارد و سلامت روح افراد را تهدید می‌کند. بیماریها همواره با افزایش مشکلات و شدت و توان مقاومت افراد در برابر آنها به مراتب رویکرد پیچیده و گسترده‌ای داشته است و همین گستردگی ابتلا، ضرورت بررسی چگونگی مقابله با بیماری را توجیه می‌کند.
بیشتر بخوانید:
آسیب های تک فرزندی در خانواده ها
تجربیات نشان می‌دهد بعد روحی و روانی حلقه مفقوده حوزه سلامت است که می‌طلبد کاستی‌ها و ضعف هایی که در این حوزه در طول تاریخ وجود داشته مورد واکاوی، تحلیل و بررسی قرار گیرد و هرآنچه که موجب ایجاد گسست بین حلقه‌های اتصال زنجیره سلامت می‌شود را ترمیم کرد.
بر اساس تعریف سازمان بهداشت جهانی سلامت یعنی نداشتن هیچ‌گونه مشکل روانی، اجتماعی، اقتصادی و سلامت جسمانی برای هر فرد جامعه است که این به معنی فقدان بیماری و ناتوانی فیزیکی نیست.
غالب بیماران جسمی از بیماری‌های روانی هم رنج می‌برند و از بین رفتن علائم بیماری‌های جسمی به معنای بهبودی وضعیت روحی و روانی فرد بیمار نیست و در واقع این استدلال که برطرف شدن علائم نشان از بهبودی دارد صرفا در مورد بیماری‌های جسمی صدق می‌کند و قابلیت تعمیم به بیماری‌های روحی و روانی ندارد.
بیشتر بخوانید:
ضرورت مدیریت اختلالات روانی دوران پساکرونا
در جامعه امروز خصوصا در سال‌های اخیر به دلیل شیوع و همه‌گیری ویروس کرونا و اعمال محدودیت‌ها و محرومیت‌های اجتماعی به صورت ناخواسته سبک‌زندگی افراد جامعه تغییر کرده است و به موازات این تغییرات بسیاری از مشکلات روحی و روانی که ریشه در انزوا، تنهایی، استرس، فشار روانی و دوری از اجتماع را دارد در میان افراد مختلف بدون مطرح بود سن و جنسیت ریشه دوانده و روان آنان را درگیر بیماری کرده است. به گونه‌ای که نهادی مانند خانواده و برخی نهادهای دیگر که به صورت غیرمستقیم به سلامت روان افراد کمک می‌کردند در شرایط فعلی تا اندازه زیادی تاثیرگذاری خود را از دست داده‌اند و از این رو ضرورت دریافت خدمات مشاوره‌ای و روانشناختی در جامعه به شدت افزایش پیدا کرده است.
با افزایش مشکلات روانی که جنبه روانشناختی هم دارد بهداشت روان اهمیت پیدا می‌کند و نادیده گرفتن سلامت روان می‌تواند تبعات بسیار و بعضا غیرقابل جبرانی برای جامعه به همراه داشته باشد. در چنین شرایطی مردم از لحاظ روانشناختی به پناهگاه‌هایی نیاز دارند که حضور مشاوران و ارائه خدمات روانشناختی این نیاز را برآورده کرده است.
اما نکنه حائز اهمیت این است که هنوز در ارگان‌ها و سازمان‌های اجرایی جامعه برنامه‌های مدون و تاثیرگذار برای آگاهی و آموزش شهروندان از آسیب‌های بیماری‌های روحی و روانی و اهمیت این موضوع و ارتباط آن با سلامت جسم تعریف نشده است و یکی از دغدغه های ما در کمیته سلامت شورای اسلامی شهر تهران بر این موضوع معطوف است تا با وجود وجود فشارها و استرس‌های ناشی از زندگی روزمره، برنامه‌های کاربردی و عملیاتی در حوزه سلامت از سوی مدیریت شهری در نظر گرفته شود که علاوه بر توجه به جسم دربرگیرنده سلامت روح، روان و سلامت اجتماعی و فرهنگی شهروندان نیز باشد.
شهروندان تهران به دلیل عوامل متعدد و برخی آمارهای ارائه شده نسبت به سایر شهرها بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های روحی و روانی هستند که از این رو انتظار می رود وزارت بهداشت و سازمان نظام روانشناسی و مشاوره نیز برنامه ریزی جدی و عملیاتی در این زمینه داشته باشند.
9 اردیبهشت که روز روانشناس و مشاور نامگذاری شده است بر همه زحمتکشان این حوزه که با آگاهی از خویشتن و خودشناسی به روند رشد روح و روان کمک می‌کنند مبارک باد. امیدوارم این روز یادآوری خوبی برای توجه به رشد علمی و عملی همه فعالان و متخصصان این حوزه باشد.
