به گزارش مشرق، مجمع کمیته ملی المپیک در حالی روز سه شنبه برگزار شد که در پایان آن علی مرادی پس از دو هفته سکوت، سرانجام لب به سخن گشود و در مصاحبه با خبرنگاران در مورد پناهندگی یکتا جمالی پس از مسابقات جهانی یونان به صحبت پرداخت و موضوعاتی را در مورد قاچاق انسان مطرح کرد.

در حالی که انتظار می‌رفت او زودتر از اینها و همان زمان در این خصوص توضیحاتی را ارائه داده و حتی به دلیل شرایط به وجود آمده و از دست رفتن یکی از سرمایه‌های وزنه برداری عذرخواهی کند، اما پس از دو هفته صحبت‌هایی را مطرح کرد که تنها برای رفع مسئولیت بود. مسئولیت اعزام و کنترل نفرات اعزامی برعهده فدراسیون بوده و اینکه ورزشکاری به هر دلیلی اردو را ترک می‌کند، فدراسیون باید پاسخگو باشد، اما علی مرادی نشان داده که نه تنها پاسخگو نیست، بلکه دست پیش می‌گیرد و همه چیز را به مسائل دیگر ربط می‌دهد.

وضعیت وزنه برداری کشور تعریفی ندارد و این را همه جامعه وزنه برداری و شاید هم خود علی مرادی به خوبی می‌داند. نبود پول، عدم برنامه ریزی مناسب برای آینده، عدم توجه به استعدادها مشکلاتی است که وزنه برداری با آنها دست و پنجه نرم می‌کند و هرچه رو به جلوتر می‌رویم، شرایط بغرنج‌تر می‌شود.

کارشناسان، قهرمانان و دلسوزان زیادی در مورد وضعیت این رشته صحبت کرده‌اند، اما آنچه که مشخص است اینکه گوش شنوایی برای بهبود شرایط به وجود آمده، وجود ندارد. مسئولان فدراسیون و در راس آن علی مرادی سیم خارداری به دور خود کشیده و فقط خودش را می‌بینید و بس. تجربه نشان داده که اگر رشته‌ای موفق می‌شود، همه خانواده آن رشته متحد و همدل بوده‌اند و رئیس فدراسیون نیز همچون پدری دلسوز همه را به دور خود جمع کرده تا پرچم ایران بالا بماند، اما در وزنه برداری این شرایط حاکم نیست. فدراسیون توجهی به مسائل پیرامونی ندارد و  تنها به برگزاری یکی دو اردوی نصفه و نیمه در آستانه اعزام‌ها بسنده می‌کند. اعزام‌هایی هم که تعداد بسیار کمی ورزشکار در آن قرار دارد و مشخص نیست ورزشکاران دیگر باید انگیزه داشته باشند؟

علی مرادی در مورد بازگشتش به وزنه برداری گفته است: «دلم خواست که برگردم، به این خاطر که احساس کردم وزنه برداری در مسیر درستی حرکت نمی‌کند.» اما سوال این است که آقای مرادی!  از کدام مسیر درست و نادرست صحبت می‌کنید؟ کدام ورزشکار، مربی یا قهرمان و پیشکسوت را می‌ توانید پیدا کنید که از شرایط موجود رضایت داشته باشد، یا حداقل عنوان کند که طی 2، 3 سال گذشته این رشته وضعیت خوبی را داشته یا در مسیر درست حرکت می‌کند.

چطور می‌شود از مسیر درست صحبت کرد وقتی که هیچ قهرمانی اگر کلاهش هم سمت فدراسیون بیفتد، راه خود را کج نمی کند تا آن را بردارد! چطور می‌شود از مسیر درست حرف زد وقتی تنها دو ورزشکار به مسابقات جهانی اعزام می‌شوند که یک نفر از آنها هم بر نمی‌گردد؟ چطور می‌شود ادعای حضور در مسیر درست کرد، اما اکثر افرادی که با شما کار کرده‌اند مدتی بعد و الان منتقد شده اند؟

با شرایط فعلی بهتر است رئیس فدراسیون تعریف مناسب تری از مسیر درست داشته باشد زیرا آنچه که عیان است اینکه وزنه برداری ایران این روزها از مسیری که چند سال قبل در آن قرار داشت، خارج شده و به بیراهه رفته است. آقای مرادی! فرار و پنانده شدن یکتا جمالی با آن وضعیت را هیچ کس تایید نمی‌کند، چون با این کار باعث بسته شدن مسیر بسیاری از جوانان شد، اما قطعا اقدامات و عملکرد ضعیف شما هم در شرایط به وجود آمده برای وزنه برداری و بی انگیزه شدن ورزشکاران قطعا تاثیر زیادی داشته است.

این نکته را هم نباید از اذهان برد که یکی از شرایط اصلی برای بهبود وضعیت موجود، در ابتدا پاسخگویی و داشتن صداقت با رسانه ها و پذیرفتن خطاها و اشتباهات و اقدام برای برطرف کردن ایرادات است.

حالا هم که حرف از عدم بازنشستگی و خدمت به این ورزش زده اید، باید دید چه روندی را در پیش خواهید گرفت، البته اگر عدم بازنشستگی شما را دیگر نهادها تایید کنند!