به گزارش مشرق و به نقل از اسپیس، طبق آخرین پیش‌بینی محققان در یک شرکت هوافضای آمریکایی، بخش هسته ۲۵ تنی موشک لانگ مارچ ۵ب(Long March ۵B) حوالی ساعت ۱۲:۱۵ ظهر به وقت منطقه زمانی شرقی(۸:۴۵ به وقت ایران) وارد جو زمین می‌شود. این پیشران کمتر از یک هفته را در مدار زمین گذرانده و دومین ماژول ایستگاه فضایی تیانگونگ چین به نام ونتیان(Wentian) را در روز ۲۴ ژوئیه/ دوم مرداد با خود به مدار برده است.

ایستگاه فضایی تیانگونگ در نهایت از سه ماژول تشکیل خواهد شد. انتظار می‌رود چین سومین و آخرین ماژول را در پاییز امسال به فضا پرتاب کند.

بر اساس گزارش‌ها بخش اعظم بدنه این موشک در مدار می‌سوزد، اما تکه‌های بزرگ آن از این گذرگاه آتشین زمین جان سالم به در خواهند برد و احتمالاً ۵.۵ تن تا ۹.۹ تن آن به زمین می‌رسد.

بر اساس مدار آن، ما می‌دانیم که این بقایا جایی بین ۴۱ درجه عرض شمالی و ۴۱ درجه عرض جغرافیایی جنوبی پایین می‌آیند. براساس آخرین پیش‌بینی‌ها به نظر می‌رسد اروپا و بیشتر بخش‌های شمال آفریقا از مسیر آن خارج شده‌اند.

اما در حال حاضر، با توجه به دقیق نبودن پنجره‌ زمانی ورود مجدد آن به جو، ارائه اطلاعات بیشتر سخت است. بدنه این موشک با سرعتی در حدود ۱۷۰۰۰ مایل در ساعت(۲۷۴۰۰ کیلومتر در ساعت) به زمین نزدیک می‌شود، بنابراین تنها یک تغییر یک ساعته در زمان پیش‌بینی شده برای ورود مجدد آن به جابه‌جایی ۱۷۰۰۰ مایلی محل برخورد منجر می‌شود.

جاناتان مک داول(Jonathan McDowell)، اخترفیزیکدان روز ۲۸ ژوئیه(ششم مرداد) در جریان بحثی در مورد سقوط بقایای موشک لانگ مارچ ۵ ب گفت: مسئله این است که چگالی اتمسفر بالایی زمین با گذر زمان تغییر می‌کند؛ در حقیقت در آنجا آب و هوا وجود دارد.

مک داول که در مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونیان مستقر است، افزود: این امر باعث می‌شود که پیش‌بینی دقیق نقطه‌ای از اتمسفر که موشک در آن ذوب شده، می‌شکند و در نهایت مجددا وارد جو زمین می‌شود، غیرممکن شود.

علاوه بر آن این بخش از موشک مسیر صاف و قابل پیش‌بینی را در اتمسفر بالایی طی نمی‌کند. این موضوع تلاش برای پیش‌بینی را پیچیده‌تر می‌کند.

متیو شوپ(Matthew Shouppe)، مدیر ارشد فضای تجاری در شرکت ردیابی لئولابز مستقر در کالیفرنیا، در جریان بحث دیروز گفت که بدنه موشک به نوعی در حال غلتیدن است، به این معنی که به طور مداوم مقدار متفاوتی از نیروی کششی به آن وارد می‌شود و از آنجایی که ما دقیقا نمی‌دانیم که این موشک چگونه می‌چرخد، نمی‌توانیم به طور دقیق آن را مدل‌سازی کنیم.

وی افزود: با این حال، ما می‌توانیم حدس‌های تقریبا دقیقی درباره سقوط موشک انجام دهیم، اما صرفاً بر اساس جغرافیا. به عنوان مثال، احتمالاً هسته موشک لانگ مارچ ۵ ب به آب‌های زمین برخورد خواهد کرد، زیرا اقیانوس‌ها بیش از ۷۰٪ سطح زمین را پوشانده‌اند و حتی اگر بر زمین سقوط کند نیز بعید است که منجر به صدمات یا آسیب به زیرساخت‌ها شود، زیرا اکثر مردم در مناطق بزرگ شهری به طور فشرده زندگی می‌کنند و بین این مناطق مایل‌ها فضای باز قرار دارد.

تد مولهاپت(Ted Muelhaupt)، مشاور مهندس ارشد این شرکت، در جریان بحث روز پنجشنبه گفت، در واقع، ۹۹.۵ درصد احتمال دارد که هیچ اتفاقی رخ ندهد. بنابراین دلیلی برای وحشت وجود ندارد. اما مک داول، شوپ و مولهاپت همگی تاکید کردند که برخوردهای آینده قابل اجتناب است.

از آن جا که سایر موشک‌های مداری تمایلی به ایجاد چنین مشکلاتی ندارند. مراحل هسته بزرگ آنها اندکی پس از بلند شدن به سمت اقیانوس یا مناطق خالی از سکنه هدایت می‌شود، یا در مورد پرتابگرهای فالکون ۹ و فالکون هوی اسپیس ایکس، برای فرود عمودی برای استفاده مجدد فرود می‌آیند.

از آنجایی که اغلب موشک‌های کنترل‌نشده در نزدیکی خط استوا پرتاب می‌شوند، به نظر می‌رسد شهرهای جنوبی زمین خطر بیشتری را متحمل می‌شوند. محققان می‌گویند که عرض جغرافیایی شامل جاکارتای اندونزی، داکای بنگلادش، مکزیکو سیتی مکزیک، بوگوتای کلمبیا و لاگوس نیجریه نسبت به شهرهای واشنگتن و نیویورک در آمریکا، پکن در چین و مسکو در روسیه به میزان سه برابر در معرض خطر بیشتری هستند.

این سومین باری است که این کشور تصمیم می‌گیرد فرود مرحله اول موشک "لانگ مارچ ۵ب"(Long March ۵B) را کنترل نکند و چین دوباره پس از سقوط‌های غیرقابل کنترل مشابه در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱، تحت نظارت ردیاب‌های زباله فضایی قرار گرفته است.

طی چند روز گذشته زمان احتمالی دیگری در مورد برخورد این موشک با زمین با درصد خطای بالا منتشر شده بود. با نزدیک‌تر شدن هر چه بیشتر موشک به زمین تخمین زمان و مکان برخورد آن دقیق‌تر و راحت‌تر خواهد بود و محققان اکنون زمان دقیق‌تری ارائه کرده‌اند. با این وجود این زمان‌بندی نیز احتمال خطا دارد و طبق گفته‌ی محققان ورود موشک ممکن است از زمان اعلام شده پنج ساعت زودتر یا دیرتر رخ دهد.