به گزارش مشرق، محمد شیخان مدیرعامل شرکت دخانیات ایران بعد از ظهر امروز با حضور در کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی با انتقاد از تولید و فروش سیگار در داخل کشور از سوی دو شرکت خارجی چند ملی JTI و BAT با ماهیت انگلیسی آمریکایی و ژاپنی گفت: امروز اینجا دور هم جمع شدیم تا تصمیماتی اتخاذ شود که منافع ملی کشور و سلامت جامعه تامین گردد.

وی افزود: امیدواریم ره آورد این هم اندیشی ها برای اشتغال جوانان، بهداشت و سلامت جامعه مفید باشد.

مدیرعامل شرکت دخانیات ایران تاکید کرد: با هدفمندسازی مالیات و تنظیم عادلانه آن، دولت می تواند درآمد ۵۰ هزار میلیاردی داشته باشد و این منابع می تواند صرف توسعه اشتغال جوانان، بهداشت، ورزش و مسئولیت اجتماعی در مناطق محروم شود.

شیخان در حالی که تعدادی سیگارهای شرکت های خارجی چند ملیتی و تعدادی سیگارهای قاچاق را به همراه داشته و به اعضای کمیسیون نشان داده، ۱۲ سوال از نحوه فعالیت این ۲ شرکت خارجی چند ملیتی مطرح کرد که به شرح زیر است؛

۱. ثروت تولید شده از صنعت سیگار توسط دو کمپانی خارجی با ماهیت انگلیسی، آمریکایی و ژاپنی به جیب چه کسانی می رود که نمی گذارند بخشی از این درآمد در اختیار دولت برای توسعه اشتغال جوانان، بهداشت، ورزش و مسئولیت اجتماعی صرف شود؟.

۲. چرا نباید دو کمپانی خارجی فعال در داخل ایران که در قالب "طرح فریب" در سال ٨١ توسط دولت وقت به بهانه کنترل قاچاق وارد ایران شدند و در دولت قبل نیز مورد حمایت ویژه بودند همانند فعالیت در سایر کشورهای دنیا مالیات بالای ٧٥ درصدی پرداخت کنند؟.

۳. تا کی باید شاهد اتحاد مثلثی شرکت های سیگارت سازی استعماری که بدنبال افزایش مصرف سیگار در داخل کشور و تضعیف بهداشت عمومی جامعه هستند، باشیم و علیرغم تحمیل هزینه ۶۵ هزار میلیارد تومانی بر نظام سلامت، هیچگونه عوارضی برای ارتقاء بهداشت جامعه پرداخت نکنند؟.

۴. چگونه با وجود منع قانونی تبلیغ سیگار، (طبق ماده ۳ قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات) شرکتهای خارجی اقدام به تبلیغات گسترده محصولات خود در سطح جامعه، خرده فروشی ها (استندهای تبلیغاتی در سوپرمارکتها) و فضای مجازی نموده و در این تبلیغات، با استفاده از تنوع محصولات و طیف وسیع قیمتی، تمام اقشار جامعه را بدون در نظر گرفتن مسائل اجتماعی، بهداشتی و فرهنگی، هدف سودآوری خود قرار داده اند؟.

۵. چرا علیرغم حضور شرکتهای چندملیتی در داخل، هنوز بعضی از محصولات آنها از کانال قاچاق وارد ایران می شود؟! و دلایل عدم اقدام قانونی با این کمپانی های چندملیتی چیست؟.

۶. چرا سطح زیر کشت توتون از ۲۰،۰۰۰ هکتار به ۲،۰۰۰ هکتار تقلیل یافته است و چه کسانی به معیشت و اقتصاد کشاورزان آسیب زدند و منافع واردات توتون به جیب چه کسانی رفته است؟!

۷. چرا با وجود آنکه در تمام کشورهای پیشرفته، مالیات سیگار برای شرکتهای خارجی بیش از ۱۰۰ درصد نرخ سیگار است، در کشور ما تنها به دریافت ارزش افزوده از این شرکتها بسنده شده و این رویه ی غلط به نفع تولید ملی و اشتغال داخلی اصلاح نمی گردد؟!.

۸. چرا بعد از تحریم های یک‌ جانبه‌ی آمریکا، شرکتهای خارجی قراردادهای خود را در صنایع نفت، پتروشیمی، خودروسازی و انرژی نیمه ‌کاره رها کردند و از ایران خارج شدند؛ اما در حوزه صنایع دخانی نه تنها فعالیتهای خود را متوقف نکردند بلکه سرمایه‌گذاری‌های خود را در کشور ایران به شدت توسعه دادند به نحوی که در نیمه اول سال ۱۳۹۸ و در اوج تحریمهای ظالمانه که حتی دارو و تجهیزات پزشکی را نیز شامل می‌شد بیش از ۵۰ درصد سرمایه‌گذاری خارجی مربوط به صنعت دخانیات بوده است؟

۹. چرا افزایش بی رویه صدور مجوز عاملیت صنعتی به شرکتها و شخصیتهای حقیقی و اجازه ثبت متنوع علائم تجاری جدید سیگار در هشت سال گذشته از سوی دولت وقت در ستاد صنایع دخانی وزارت صمت که با سیاستها کلان کاهش مصرف سیگار در تناقض آشکار است، اصلاح نگردیده است؟

۱۰. چرا در دولت گذشته، شخص رئیس جمهور، خط پرایمری توتون شرکت آمریکایی-ژاپنی را افتتاح می کند و به این شرکت در بحرانی ترین شرایط ارزی کشور، ارز دولتی اختصاص داده است؟!

۱۱. چرا صنعت دخانیات در ایران در سرفصلهای وزارت صمت ذیل صنایع غذایی تعریف شده است و آیا می دانیم قرار دادن این صنعت در ذیل صنایع غذایی چه آسیب ها و تهدیداتی را متوجه کشور و منافع ملی میکند؟

۱۲. نباید بگذاریم ایران جولانگاه چپاول شرکتهای چندملیتی استعماری که تولید سیگار را با تولید بیسکوئیت و شکلات اشتباه گرفته اند و موجب افزایش بی رویه مصرف سیگار و کاهش سن مصرف شده اند، باشد.