محققان امیدوارند که این تحقیقات که در دانشگاه دورهام انجام می شود بتواند به درک اینکه نوزادان چگونه در از سنین ابتدایی زندگی خود آغاز به یادگیری می کنند، کمک کرده و از این راه سرنخهایی را درباره چگونگی ایجاد اوتیسم در کودکان بدست آورند.
ریکی کیمبر 5 ماهه در تحقیقات مدرن دانشگاه دورهام برای برای ایجاد اوتیسم شرکت کرده است.این دانشگاه امیدوار است که بتواند از 40 نوزاد با کمتر از 10 هفته سن در این آزمایشها استفاده کند.
این نوزادان که در تمام مراحل تحقیق همراه والدین خود هستند و در جریان این آزمایشها ابتدا در یک وان کوچک آب راه می روند، پس از آن تصاویر متحرک کامپیوتری را از افرادی که راه می روند تماشا می کند در عین حال فعالیت مغزی این کودکان مورد نظارت محققان قرار دارد تا آنها به این مسئله پی ببرند که مغز کودکان هنگام مشاهده راه رفتن دیگران چه واکنشی نشان می دهد.
در این میان مقایسه میان نوزادانی صورت می گیرد که هیچ تجربه ای از راه رفتن ندارند و اینکه آیا پس از مشاهده راه رفتن افراد دیگر در مغز آنها تغییری ایجاد می شود یا خیر.
آزمایشها بدون خطر، بدون درد و غیر تهاجمی است و هیچ کدام از نوزادان در آزمایشهای پزشکی برای تشخیص اوتیسم شرکت نخواهند کرد.
مغز ریکی کیمبر درحال بازی و درحال نگاه کردن و یاد گرفتن، مورد نظارت محققان قرار دارد تا مشخص شود که فرآیند یادگیری در مغز نوزاد چگونه صورت می گیرد و درنتیجه سرنخی برای تشخیص اوتیسم به دست محققان برسد
راشل متیچل و داگ کیمبر به عنوان والدین ریکی در این آزمایش در کنار وی قرار گرفتند.
مادر دیکی در این رابطه داشت: داوطلب شدن در این آزمایش بسیار مهم است چرا که ما بدون تحقیقات نمی دانیم که کودکان ما چگونه رشد می کند، این تحقیقات می تواند به رشد دانش ما کمک کند. آزمایشگاه کودکان در این دانشگاه فضای دوستدار کودک دارد و فاقد فضایی است که در تصاویر سنتی از آزمایشگاه های پر از سیم و لوله در ذهن ما نقش بسته است.
کاترینا کادوک از محققان این دانشگاه با ابراز مسرت از اینکه ریکی در این آزمایش شرکت کرده، گفت: به طور قطع خود ریکی از گرفتن این همه توجه لذت برده است به طور ایده آل ما به کودکان دو تا سه هفته ای نیاز داریم که به طور طبیعی متولد شده اند.
ریکی 5 ماهه به همراه پدرش و کاترینا کادوک در این تحقیقات مدرن در دانشگاه دوک برای شناسایی ایجاد اوتیسم شرکت کردند
حدود 100 کودک در بریتانیا دارای طیف اختلاف اوتیسم هستند. این میزان در میان پسران بیشتر از دختران مشاهده شده است. اوتیسم در نوزادان تشخیص داده نمی شود.اما براساس اظهارات محققان این تحقیق می تواند به آنها کمک کند که اوتیسم را در سن پایین تر تشخیص دهند.
خود درماندگی یا اوتیسم نوعی اختلال رشدی از نوع روابط اجتماعی است که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیر طبیعی مشخص می شود. علائم این اختلال تا پیش از سه سالگی بروز میکند و علت اصلی آن تاکنون ناشناخته باقی مانده است.
این اختلال ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای افراد دشوار میسازد. در بعضی موارد رفتارهای خود آزارانه و پرخاشگری نیز دیده میشود. در این افراد حرکات تکراری (دست زدن، پریدن) پاسخهای غیر معمول به افراد، دلبستگی به اشیا و یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می شود و ممکن است در حواس پنجگانه (بینایی، شنوایی، بساوایی، بویایی و چشایی) نیز حساسیتهای غیر معمول نشان دهند. هسته مرکزی اختلال در اوتیسم، اختلال در ارتباط است.
علائم این بیماری در هر کودک متفاوت است اما به طور معمول ناتوانی در تعاملات اجتماعی را در برمی گیرد. بیماران با مجموعه ای از درمانهای رفتاری و کلامی درمان می شوند.
اگرچه برخی داروها می تواند علائمی را چون خشونت یا بیش فعالی کنترل کند اما هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد.