به گزارش مشرق، روزنامه جوان نوشت : یکی از خبرنگاران صدا و سیما، چند روز پیش در توئیتی نوشت: ۷ صبح از بازار بومهن فیلم گرفتیم به نام اعتصابات بازاریان کامیاران دادیم بی‌بی‌سی و اینترنشنال. اوناهم ذوق کردن بدون راستی‌آزمایی.

همانگونه که از محتوای این توئیت کوتاه پیداست، نویسنده خواسته به مخاطب بگوید که رسانه‌های ضد انقلاب لندن‌نشین، که از بودجه بن سلمان و بازمانده ملکه (چارلز) برخوردارند، از هر خبر و گزارشی که در مسیر اهداف تخریبی آن‌ها علیه جمهوری اسلامی ایران قرار بگیرد، استقبال می‌کنند، بی آنکه درباره صحت و سقم آن تلاش کنند. در واقع در قاموس اینترنشنال و بی‌بی‌سی، چون هدف وسیله را توجیه می‌کند، هر وسیله‌ای ولو دروغ نزد آن‌ها مباح است.

واکنش برخی رسانه‌های داخلی به این توئیت، اما یکسان نبود. برخی رفتار این خبرنگار را تحسین کردند که توانسته گوشه‌ای از رفتار رسانه‌ای امپراتوری دروغ‌پرداز لندن‌نشین را افشا کند. رسانه‌های به اصطلاح اصلاح‌طلب، اما این رفتار چندان به مذاقشان خوش نیامد و از دریچه «اخلاق حرفه‌ای» به او تاختند که چرا دست به چنین رفتار غیرحرفه‌ای و غیراخلاقی زده است!

روزنامه هم میهن تحت مدیریت غلامحسین کرباسچی توئیت خبرنگار صدا و سیما را «بسیار عجیب» توصیف کرده و پرسیده «اگر برخی از شهروندان را به جرم فرستادن محتوا برای این رسانه‌ها بازداشت کرده‌اند چطور قانون برای همه یکسان نیست؟» هم میهن، اما انگار متوجه نیست که فیلم ارسالی فقط برای اثبات دشمنی رسانه‌های ضد انقلاب است و البته فرستنده اکنون با صراحت اعلام می‌کند که چنین کاری کرده و این تفاوت بسیاری دارد با خبرنگاری که تحت آموزش‌های مجازی و حضوری ضد انقلاب در پراگ و جاهای دیگر قرار گرفته و عملاً مزدور آن‌ها شده است.

هم میهن و دیگر رسانه‌های همسو که طی سالیان دراز با اخبار و گزارش‌های جهت‌دار کوشیده‌اند، اعتبار رسانه ملی را نزد مخاطبان مخدوش کنند، اکنون نگران «اعتبار» این رسانه شده و اضافه کرده: «راه اثبات دروغگویی رسانه‌های دیگر این است که صدا و سیما راستگو و حقیقت محور باشد. به عبارتی راه اثبات خلاف‌گویی رسانه‌های دیگر وجود یک رسانه راستگو در داخل کشور است. از این پس تا چه حد می‌توان به اعتبار خبرنگاران صدا و سیما، چون آمنه سادات ذبیح پور اعتماد داشت؟» گویی آن‌ها از اینکه ماهیت امپراتوری دروغ‌پرداز لندن‌نشین افشا شده، سراسیمه هستند وگرنه سابقه تخریبی آن‌ها علیه رسانه ملی، نگرانی درباره اعتبار آن را معنا می‌کند.