به گزارش مشرق، بازی با گلگهر با یک برد شیرین و بازپسگیری صدرجدول تمام شد. حالا همه به دیدار با نساجی و احتمال قهرمانی در نیمفصل که کاملاً در دسترس به نظر میرسد، فکر میکنند اما مسابقه بزرگ سیرجان حاوی نکاتی بود که میتواند برای بازیکنان هشداردهنده و تامل برانگیز باشد.
۱) یحیی در این بازی بعد از چند مسابقه دوباره به سینا اسدبیگی در خط میانی اعتماد کرد و کمال کامیابینیا را نیمکتنشین کرد. کمال در مقطعی نیمکت نشین همین اسدبیگی تازهوارد بود اما با مصدومیت سرلک وقتی به میدان آمد آنقدر خوب بود که در ترکیب ماند. کمال در بازیهای قبل خیلی زود و حتی بین دو نیمه تعویض میشد تا تیم شکل هجومیتری بگیرد اما انگار نمایش او مقابل پیکان یحیی را قانع نکرده یا شاید هم شرایط خاص بازی در سیرجان و نحوه مقابله با خط میانی گلگهر باعث شد تا اسدبیگی فیکس شود.
البته که این تغییر جواب داد و اسدبیگی خوب کار کرد ضمن اینکه گل مهمی هم زد تا بیرون گذاشتن دوبارهاش از ترکیب برای کادر فنی سخت شود.
۲) در خط میانی امید عالیشاه مصدوم شد و دیدار با گلگهر را از دست داد تا محمد عمری در ارنج اصلی قرار بگیرد. عمری قبلتر در بازی سپاهان هم فیکس بود که خوب کار نکرد ضمن اینکه در انزلی اصلاً از سوی یحیی به کار گرفته نشد اما در سایر بازیها بهعنوان بازیکن رزرو به میدان رفته بود. وینگر کوتاه قامت اهل ارومیه در دومین حضور فیکسش اما پرتوان، متمرکز و کارگشا بود و با ثبت گل اول تیم آن هم به شکلی که شاید از یک بازیکن جوان انتظار نداشته باشید انتظارها را برآورده کرد.
۳) هفته سوم لیگ همین فصل وقتی دانیال اسماعیلیفر در میانه نیمه دوم بازی با ایرالکو در اراک مصدوم شد سیامک نعمتی به میدان رفت. سیامک همین هفته قبل در بازی مقابل پیکان هم جای دانیال را در دفاع راست گرفته بود تا اسماعیلیفر یک خط جلوتر برود اما در سیرجان وقتی دقیقه ۳۹ دانیال مصدوم شد یحیی از وحدت هنانوف در دفاع راست بهره برد. وحدت در استقلال تاجیکستان و همان بازی مشهور مقابل پرسپولیس در پست استاپر راست در دفاع سه نفره فوقالعاده کار کرده بود. او در دفاع میانی و بازی مقابل ایرالکو در جام حذفی یک تنه تیم را نابود کرد و یکی دو بار هم در دفاع سه نفره تست شد اما هفتههای قبل یک هافبک دفاعی نیمکت نشین بود. با این حال استفاده از او در دفاع راست خط دفاعی چهار نفره جالب و عجیب بود اما جواب داد. وحدت در دفاع محکم بود و با انگیزه و پرتوان کار کرد ضمن اینکه در ثبت گل دوم تأثیرگذاشت.
بیشتر بخوانید:
۴) دقیقه ۸۳ بازی در سیرجان وقتی تابلوی تعویض بلند شد تا بالاخره یحیی یک مهاجم به زمین بیاورد نه خبری از شماره ۱۶(مهدی عبدی) بود نه شماره ۴۰(حامد پاکدل) بلکه شماره ۳۱ باید به بازی میرفت. علیرضا خدادادی که از تابستان امسال در مسابقات تیم امید و تمرینات تیم بزرگسالان حضور فعال دارد و در دو بازی قبلی تیم امید پرسپولیس دبل کرده تا فعلاً آقای گل رده امیدهای تهران باشد باید اولین بازی رسمیاش برای پرسپولیس را انجام میداد. خدادادی وقتی به زمین رفت که پاکدل و عبدی در حال گرم کردن بودند و تنها دقایقی بعد از او پاکدل به زمین رفت.
حضور اسدبیگی، عمری، هنانوف و البته خدادادی در میدان که دو نفرشان فیکس بودند و دو تای دیگر بهعنوان بازیکن ذخیره به میدان رفتند در سه مورد جواب داد و البته همان دقایق کوتاه حضور در میدان برای خدادادی تجربه بزرگی شد اما این تغییرات و تعویضهایی که انجام شد غیر از پیامدهای مثبت برای تیم و این چهار بازیکن، هشدار بزرگی بود به بازیکنان باتجربه و نامدار پرسپولیس که بجنبند و به خودشان بیایند وگرنه شاید به نیمکت بچسبند و حتی مجبور به جدایی در نیمفصل شوند.
کمال کامیابینیا، امید عالیشاه و سیامک نعمتی سه بازیکن باتجربهای هستند که حالا از سوی سینا اسدبیگی، محمد عمری و وحدت هنانوف تهدید میشوند تا همان جایگاه نصف و نیمهشان را از دست بدهند ضمن اینکه وقتی یحیی از خدادادی جای عبدی استفاده میکند آلارم نگرانکنندهای به استعداد نوظهور سرخها میدهد که با این بیانگیزگی و شرایطی که در آن قرار داری، وضعیت برایت بدتر خواهد شد و با این منوال یک جوان ۱۹-۱۸ ساله فرصت همان چند دقیقه حضور در زمین را هم از تو خواهد گرفت.
این تغییرات یحیی حاوی پیامهایی هشداردهنده و و حتی نگرانکننده برای چهار بازیکن پرسپولیس بود. یحیی نشان داده بازیکنانی را میپسندد که در زمین مسابقه در خدمت تیم باشند و برای تیم جانفشانی کنند و البته چنانچه این خصوصیات را نزد بازیکنان جوانتر و گمنامتر ببیند راحتتر از حد تصور بازیکنان شناخته شده و باتجربه را نیمکتنشین میکند و به شاگردان معتمد و قدیمیتر خودش دل میبندد. بهتر است کمال، امید، سیامک و عبدی یک بار دیگر پروسه نیمکتنشینیهای مداوم تا خداحافظی سیدجلال را مرور کنند و یادشان بیاید که یحیی چطور از کاپیتان پرافتخار و محبوب خود عبور کرد و با پنبه سر برید تا بالاخره پایان دوران بازیگری شماره ۴ فرا برسد. مطمئناً این چهار بازیکن از سیدجلال بزرگتر نیستند و عبور از آنها راحتتر خواهد بود پس چنانچه نجنبند و در همین وضعیت بمانند یا باید به نیمکتنشینی عادت کنند و غر نزنند یا دنبال تیمی جدید باشند.