به گزارش مشرق، محسن ردادی، عضو پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در ارتباط با ضعف و پوچی اندیشه و عقلانیت در اپوزوسیون که در اتفاقات اخیر خودی نشان داد گفت: در یک نگاهِ امنیتی، می‌توان موضوعاتی نظیر کمپین رقصیدن زنان و شروع آن را سوءاستفاده اپوزوسیون از شرایط و اوضاع کنونی دانست. به هرحال بلوای ۱۴۰۱ با تودهنی محکمی از سوی مردم مواجه شد که طی آن، جامعه در بزنگاه‌های مهمی چون، ۱۳ آبان، ۲۲بهمن، تشییع شهدای امنیت، همراهی نکردن با اغتشاشات و... خط و ربط خودشان را از صف توطئه‌گران جدا کردند. در چنین روندی، طبیعی است که رسانه‌های آن طرف آبی از هر فرصتی استفاده کنند تا صدر اخبار اغتشاشات را داغ نگه‌دارند.

دست‌وپا زدن‌ها برای ماندگاری در رسانه

وی افزود: من اصلاً نمی‌خواهم کار دختران اکباتان را تأیید کنم اما شاید این‌ها هیچ مقصود اغتشاش‌طلبانه‌ای هم نداشته باشند و اتفاقاً با تبلیغات رسانه‌ای بیگانگان به دردسر افتاده باشند. پس باید توجه داشت، امپراطوری رسانه غرب و عمّال فارسی‌زبانش از هر اختلاف ولو سطحی و روزمره با ایده‌آل‌های حاکمیتی استفاده کرده و درپی ایجاد موج رسانه‌ای هستند.

ردادی افزود: رهبر انقلاب هم در این مدت به این موضوع تأکید داشتند که افراد شُل‌حجاب یک «نه» بزرگ به اغتشاشات گفتند و با وجود اختلافات با جمهوری اسلامی، خود را در طیف آشوب‌گران قرار ندادند.

سیاست را در زندگی مردم باید پیگیری کرد

این استاد دانشگاه اشاره داشـت: نگاه بعدی جنبه جامعه‌ شناختی و فرهنگی دارد که در آن باید امر و کنش سیاسی از سوی افراد را نه در بیانیه‌ها، اغتشاشات، واکنش‌ها و... جست، بلکه باید در لایه‌های عمیق و زیرین زندگی مردم، سیاست و گرایش‌ها را پیگیری کرد. این موضوعی بود که اولین‌بار توسط میشل فوکو مطرح شد و محمدرضا تاجیک، فعال سیاسی هم به تازگی به این مهم اشاره داشت. متأسفانه نهادهای مربوطه در ساختار جمهوری اسلامی و جبهه فکری و فرهنگی حزب‌الله نسبت به این قضیه غافل شدند و نتیجه‌اش را الآن شاهدیم.

وی ادامه داد: مثلاً بی‌حجابی یا شل‌حجابی تا قبل از وقایع اخیر هم وجود داشته و اتفاقاً برای بسیاری طعم و بوی سیاسی داشت، اما یک دفعه طی غائله ژینا شاهد آن بودیم که این موضوع خودش را نشان داد و به شکل کاملاً سیاسی و تمام‌عیار در صحنه حاضر شد.

از سروش تا مسیح‌علی‌نژاد

ردادی گفت: واقعیت این است که تمسک اپوزوسیون به رقص چند دختر و بازتاب و تبلیغ آن در رسانه، همگی حکایت از فقر معرفتی و مبنایی این جریان دارد. اینکه رهبرانش به جای مطرح کردن موضوعات فکری و اندیشه‌ای به رقص، آشوب، ناسزا گفتن و... پناه بردند یعنی چیزی در چنته ندارند و فقط جوسازی رسانه‌ای است که می‌تواند حیاتِ آشوب‌گریشان را تداوم بخشد.

این استاد دانشگاه در پایان خاطرنشان کرد: فتنه ۸۸ با وجود تمام نقدها حداقل چند آدم باسواد چون عبدالکریم سروش یا محسن کدیور را در کنار خود جای داده بود، بلوای ۱۴۰۱ می‌خواهد بنای فکری خود را روی رضاپهلوی یا مسیح علی‌نژاد بسازد؟