به گزارش مشرق، برج میلاد در وقت افطار حال و هوای دیگری به خود میگیرد، پر از عطر بهشت میشود و صدایی آشنا گوشمان را نوازش میدهد: «آمدم ای شاه پناهم بده، خط امانی ز گناهم بده». همین یک جمله کافیست تا از میان شلوغیهای پایتخت، مرغ دلت به سوی صحن و سرای حضرت پر بکشد و احساس کنی در مشهدالرضا(ع) هستی.
همزمان که آفتاب به سمت غروب نارنجی رنگش نزدیک میشود و صدای نقارهخانه حضرت در فضا میپیچد، در بلندای برج میلاد، در آسمانها سیر میکنی. کمی جلوتر که بروی در امتداد واپسین نگاههای خورشید، خیمه سفید رنگی چشمهای روزهداران را مینوازد تا در شهر خودت زائر امام مهربانیها باشی و با یک لیوان چای مهمان شاه خراسان شوی.
چایخانه حضرت رضا علیه السلام که در صحن و بارگاه شمس الشموس همچون نگینی میدرخشد و زائران خسته را با یک چای معطر و شیرین مهمان میکند، دو سالی است که در ماه ضیافت الهی با کمک خادمیاران رضوی استان تهران در برج میلاد راهاندازی شده و با همان چای خوش طعمی که از طرف خادم حضرت تعارف میشود، دلت پر میکشد به سمت ایوان طلا.
انگار که ماه مهمانی خدا فرصتی شده تا چای دلنشین حضرتی از صحنهای کوثر، غدیر، باغ رضوان و امام حسن مجتبی(ع) را بازهم تجربه کنیم و از راه دور ابراز ارادت به ساحت مقدس علی بن موسی الرضا(ع) داشته باشیم.
لحظههای دلدادگی
عقربههای ساعت روی عدد ۶ حرکت کرده تا به دقایق افطار برسند. خادمیاران در چایخانه حضرت در تکاپوی آمادهسازی چای و افطار هستند، بالای ورودی چایخانه سرت را که بلند میکنی این مصرع از شعر نوید حبیبی، شاعر اصفهانی روی کتیبهها میدرخشد: «بهشت اینجاست اینجایی که دارم چای مینوشم» و این بهترین توصیف است و عطر بهشت با نزدیک شدن به لحظه افطار بیشتر به مشام میرسد و بهترین زمان برای استجابت دعا است.
تجربه شیرین نوشیدن چای حضرتی و افطار سر سفره رضوی از ماه رمضان گذشته در این مکان در خاطرهها ثبت شده، روزهایی که خادمیاران حضرت از مناطق و شهرستانهای استان تهران تقریبا هر کدام یک شب میزبان روزهداران و گردشگران از این برج بودند و افتخار این خدمت در کارنامه خدمتی آنها ثبت شده است.
خادمیاران حضرت پیش از شروع خدمت دور هم جمع شده و با ذکر چند صلوات باهم عهد میبندند که این موقعیت پیش آمده را قدر دانسته و خدمتی ناب را ارائه دهند، خدمت را با نام خدا و گرفتن رخصت از امام رئوف آغاز میکنند به امید روزی که در چایخانه حضرت در مشهد کشیک مشترک دیگری را تجربه کنند و چای دست زائران حرم مطهر دهند.
صفهای انتظار
زمانی نمیگذرد که صف طولانی از روزهداران و عاشقان امام رضا(ع) جلوی چایخانه تشکیل میشود. اینجا برخلاف صحن و حرم مطهر، پوششهای متفاوت بیشتری از مردم به چشم میخورد، نزدیکتر که میشوی نجوای دعای زیر لب به گوش میرسد. هرکس حال و هوای خاصی دارد.
مردی میانسال که به همراه خانوادهاش در صف ایستادهاند میگوید: اصلا باورم نمیشود که در این صف چایخانه حضرت رضا(ع) ایستادم، گویا یکی مرا به این سمت کشانده است.
مادری که اشک در چشمانش حلقه زده و با دخترش منتظر گرفتن چای هستند همراه با اشک شوق میگوید: خیلی وقت است دلم هوای مشهد کرده ولی با وجود تعطیلات و روزهداری امکان سفر نداشتیم و خیلی خوشحالم که در شهر خودم مهمان سفره حضرت شدم.
افطار با طعم چای حضرتی
صدای اذان که بلند میشود و طنین «الله اکبر» فضای پایتخت را آکنده از عطر معنویت میکند، صدای به هم خوردن استکانها و عطر چای داخل چایخانه بیشتر میپیچد. خادمیاران قبل از آنکه خودشان افطار کنند همگی به پذیرایی از مهمانان حضرت میپردازند: «بفرمایید چای حضرتی، خرما، فرنی. قبول باشه، التماس دعا».
به فاصله کمی از چایخانه، سفرههای افطاری خانوادهها گسترده میشود و روزه داران در فضایی معنوی که با نام و یاد ثامن الحجج معطر شده است دور هم نشسته و از این ضیافت الهی بهرهمند میشوند و با چای حضرتی افطار میکنند.
خردسال و بزرگسال، فقیر و غنی همگی سر یک سفره هستند، یکی با پای شکسته و عصا بدست میآید و آن یکی روسریاش را کمی جلو میآورد و دیگری مدام صلوات میفرستند و خدا را شکر میکند. چه لحظه شیرینی، برق نگاهشان از خوشحالی نوشیدن چای حضرتی کاملا مشهود است.
دوساعتی میگذرد همه مراجعین پذیرایی شدند و حالا پس از اینکه خادمیاران خود را با یک استکان چای مهمان حضرت کردند، راس ساعت ۸ عاشقی در معیت پرچم متبرک رضوی به بیرون از چایخانه آمده و یکصدا با دستی روی سینه ضمن ادای احترام به امام رضا(ع) صلوات خاصه را قرائت میکنند و خدا را شاکر هستند که چنین روزی برای آنها فراهم شده است. شما هم به این افطاری ساده با چای حضرتی دعوتید.