به گزارش مشرق، مردم فرانسه هفته‌ها است به طرح اصلاح قانون بازنشستگی فرانسه توسط ماکرون اعتراض دارند، پلیس فرانسه اما در جواب این اعتراضات با خشونت تمام با آن ها برخورد کرد. فیلم زیر تنها بخشی از سرکوب مردم توسط پلیس فرانسه است:

امانوئل ماکرون رئیس جمهور کشوری که از آن به عنوان مهد آزادی! یاد می شود بدون توجه به اعتراضات مردمی طرح را امضا و به قانون تبدیل کرد و طبق این قانون، سن بازنشستگی از ۶۲ به ۶۴ سال افزایش یافت.

در این هفته ها، تصاویر برخوردهای وحشیانه پلیس فرانسه با مردم از جمله این کشور درحال مخابره شدن در جهان است اما هیچ صدایی از سیاستمداران، شخصیت ها و حتی سلبریتی های چشم آبی خبری نیست. دیگر مانند زمان اغتشاشات ایران هیچ نماینده ای در پارلمان اتحادیه اروپا و یا در پارلمان بلژیک به صورت نمایشی موهای خودش را کوتاه نکرد.

از سوی دیگر سلبریتی های سیاسی مانند ماریون کوتیار فرانسوی و آنجلینا جولی که سال گذشته هر روز در حمایت از اغتشاشات ایران پست اینستاگرامی و ویدئوی نمایشی تولید می کردند، هیچ مطلبی علیه اتفاقات کشور خروس ها نشان ندادند.

سکوت کوتیار دربرابر اعتراضات فرانسه و بیش فعالی در اغتشاشات ایران

سکوت آنجلینا جولی دربرابر اعتراضات فرانسه و بیش فعالی در اغتشاشات ایران

شبکه ها و رسانه های فارسی زبان هم بار دیگر برخلاف شعار حرفه ای بودن و بی طرفی، هیچ خبر و پست اینستاگرامی درباره جنایات فرانسه منتشر نکردند. این درحالی است که حتی چندماه پس از فروکش شدن آتش اغتشاشات ایران، به هر بهانه ای از انتشار عکس ها و تصاویر قدیمی اغتشاشاش گران تا سالگرد تولد و ازدواج و ... این افراد، موضوع را داغ نگه دارد. (بررسی عملکرد ۵ رسانه بی بی سی فارسی، ایران اینترنشنال، صدای آمریکا، رادیو فردا و من و تو و صفحات مجازی آنها نشان داد این رسانه‌ها در ۴۶ روز (۲۳ شهریور تا ۹ آبان) مجموعا ۳۸۰۰۳ دروغ را درباره حوادث اخیر ایران منتشر کردند)

البته این استاندارهای دوگانه محدود به چنین اتفاقات سیاسی نمی شود بلکه آن ها حتی موضوعاتی معمولی را با عکس ها و تیترهایشان چنان غیرمستقیم جهت می دهد که در افکار عمومی جامعه مخاطب اثر سوء داشته باشد. به نمونه زیر توجه کنید که چگونه بحث ‌قطع برق در فرانسه نشانه هوشیاری انرژی جلوه داده می شود اما در ایران نوید چشم انداز تاریکی مردم!

این واکنش های علیه ایران و سکوت کَر کننده علیه اتفاقات فرانسه بار دیگر نشان صاحبان رسانه های جهان چگونه از استانداردهای دوگانه علیه کشورهای دیگر از جمله ایران استفاده می کنند.