به گزارش مشرق، عباس دانشگر متولد اردیبهشت سال ۱۳۷۲ بود. او سال ۱۳۹۰ در کنکور سراسری شرکت کرد و با رتبه‌ عالی در دانشگاه سمنان و در رشته مهندسی کامپیوتر (نرم افزار) قبول شد؛ اما تصمیم گرفت به دانشگاه امام حسین (ع) برود و پاسدار شود. با آغاز درگیری‌های سوریه او به همراه دیگر همرزمانش به آنجا رفت تا از حریم آل الله دفاع کند. اینگونه شد که عباس سرانجام، بیستم خرداد در روستای هویز حومه جنوبی شهر حلب سوریه با موشک تاو آمریکایی به شهادت رسید. آنچه می‌خوانید خاطره‌ای است از همسر شهید.

شهید مدافع حرم عباس دانشگر

«بعد از دو هفته از شهادت عباس، ساکش به دستمان رسید. وسایل داخل ساک را یک به یک دیدم و ساک را کنار اتاق گذاشتم. در نیمه‌های شب ناگاه صدای اذان را شنیدم و از خواب پریدم. ساعت را نگاه کردم. دیدم نیم ساعت به اذان شرعی مانده؛ هیجان تمام وجودم را گرفته بود؛ دویدم در حیاط خانه که ببینم صدای اذان از مناره مسجد است یا نه! متوجه شدم صدای اذان از داخل خانه است؛ وقتی خوب دقیق شدم؛ دیدم اذان از ساک کنار اتاق است.

سراسیمه به سمتش رفتم و گوشی تلفن عباس در ساک بود؛ گرفتم، نگاهم به آن خیره شد... روی صفحه نوشته بود: «اذان به وقت حلب». هنوز در خانه ما صدای اذان در سه نوبت به افق حلب پخش می‌شود یکبار بار دست بردم که حذفش کنم دلم نیامد با خود گفتم بگذار هر روز ندای الله اکبر در خانه طنین‌انداز شود تا مرحمی بر دل باشد.»