به گزارش مشرق، منابع آگاه از تلاش رژیم صهیونیستی برای بهبود روابط با سوئد که در حال حاضر ریاست دوره‌ای اتحادیه اروپا را برعهده دارد، خبر داد.
وبگاه «عربی ۲۱» با اشاره به تنش روابط میان تل‌آویو و استکهلم طی سالهای گذشته، نوشت: «برای نخستین بار طی ۲۲ سال گذشته، "الی کوهن" وزیر خارجه رژیم صهیونیستی به سوئد سفر کرد و با "توبیاس بیلستروم" همتای سوئدی که همسرش در سالهای دهه ۱۹۹۰ در یک کیبوتس صهیونیستی که میزبان اجدادش از بازماندگان "هلوکاست" در جنگ جهانی دوم بود، داوطلبانه فعالیت داشت، ملاقات کرد و سپس با معاون نخست وزیر سوئد که پیشتر در لباس ارتش اشغالگر عکس یادگاری گرفته بود، دیدار داشت».
«ایتمار آیخنر» خبرنگار سیاسی روزنامه یدیعوت آحارانوت در این خصوص تصریح کرد: «این سفر تاریخی می‌تواند به بازگشایی صفحه جدیدی از روابط میان تل‌آویو و استکهلم منجر شود. به ویژه که دو طرف درباره بهبود مستمر روابط دوجانبه رایزنی می‌کنند و سوئد این اقدام تل‌آویو در محافل بین‌المللی را "مثبت" توصیف می‌کند».
وی افزود: «کوهن، نخستین وزیر خارجه‌ای است که از زمان "شلومو بن آمی" وزیر خارجه اسرائیل در اوایل هزاره سوم به سوئد سفر می‌کند و این سفر نمایانگر تغییر جهت روابط دو کشور است. طی این سفر درباره آینده روابط اسرائیل و اتحادیه اروپا بحث و تبادل نظر شد».
آیخنر طی گزارشی افزود: «کوهن در دیدار با میزبانان خود بر ضرورت عدم رسیدن کمک‌ها به عناصر متخاصم، راه‌های مقابله با بازوهای ایرانی در خاورمیانه و اروپا و جنگ مشترک علیه یهودستیزی و نیز تغییر چشمگیر رویکرد سوئد در سطح روابط دوجانبه در سطح بین المللی به نفع تل‌آویو و راه‌های تقویت روابط اقتصادی دوجانبه تاکید کرد».
به نوشته یدیعوت آحارانوت، کوهن با «ایوا بوش» معاون نخست‌وزیر و وزیر اقتصاد که مسئولیت صنایع، انرژی و حمایت از محیط زیست این کشور را برعهده دارد و از طرفداران سرسخت رژیم صهیونیستی است،نیز دیدار کرد.
بنا بر این گزارش، «دو طرف درباره تأثیرات جنگ اوکراین بر اروپا و پیوستن سوئد به ناتو که افق‌های جدیدی را برای همکاری دوجانبه در سایه افزایش پنج برابری بودجه دفاعی می‌گشاید، گفت‌وگو کردند».
بنا بر این گزارش، «سوئد رئیس اتحادیه اروپا است و این یکی از دلایلی است که احتمال انتقال سفارت فعلی آن به قدس اشغالی را ضعیف می‌کند... اما به هر حال این ریاست سوئد بر اتحادیه اروپا، فرصتی برای ایفای نقش محوری برای تغییر نگرش اروپا در قبال تهدیدات هسته‌ای ایران می‌تواند باشد».
