به گزارش مشرق، روزنامه پاکستانی اکسپرس تریبیون در گزارشی به نقل از چند مقام ارشد سیاسی و دیپلماتیک این کشور (بدون ذکر نام) نوشت که کابینه دولت پاکستان طی جلسه روز گذشته خود در اقدامی بی سروصدای طرح امضای پیمان جدید امنیتی با آمریکا را تایید کرد.

در این گزارش آمده است: وزیر اطلاع رسانی پاکستان واکنشی به این تحول نشان نداد اما دو مقام حاضر در جلسه کابینه دولت تایید ‌کردند که خلاصه‌ای از پیمان امنیتی با آمریکا CIS-MOA در جلسه کابینه مطرح شد اما این مقام آگاه به اینکه آیا اکثریت اعضای کابینه دولت پاکستان با آن موافقت کرده‌اند یا خیر، اشاره‌ای نکرد.

اکسپرس تریبیون در ادامه نوشت: پیمان سی.آی.اس ام.او.آی، یک قرارداد اساسی است که آمریکا با متحدان خود و کشورهایی که می‌خواهد با آنها روابط نزدیک نظامی و دفاعی برقرار کند، امضا می‌کند. همچنین پوشش قانونی برای پنتاگون برای تضمین فروش تجهیزات و سخت افزار نظامی به سایر کشورها فراهم می سازد.

در این گزارش آمده است: امضای این پیمان به این معنی است که دو کشور مشتاق به حفظ سازوکار نهادی هستند. این پیمان ابتدا بین ستاد مشترک ارتش پاکستان و وزارت دفاع ایالات متحده در اکتبر ۲۰۰۵ به مدت ۱۵ سال امضا شد و در سال ۲۰۲۰ منقضی شد. در عین حال دو کشور اکنون این سازوکار را تمدید کرده اند که شامل تمرینات مشترک، عملیات، آموزش، پایگاه و تجهیزات می شود.

یک منبع در واشنگتن به اکسپرس تریبون گفت که امضای پیمان CIS-MOA نشان می‌دهد که ایالات متحده ممکن است در سال‌های آینده مقداری سخت‌افزار نظامی به پاکستان بفروشد. با این حال، یک افسر ارشد بازنشسته ارتش پاکستان این موصوف را کم اهمیت جلوه داد.

تریبیون نوشت: این افسر که قبلاً با مقامات ایالات متحده کار می کرد، به شرط فاش نشدن نامش گفت که با وجود این توافق، خرید سخت افزار نظامی از ایالات متحده برای پاکستان آسان نیست.

وی با اشاره به روابط استراتژیک فزاینده بین ایالات متحده و هند، گفت: منافع دراز مدت واشنگتن با اسلام‌آباد همسو نیست. با این وجود، ایالات متحده در برخی مناطق حساس به پاکستان نیاز دارد و از این رو پیمان مذکور به نفع هر دو است.

پاکستان زمانی یکی از دریافت کنندگان عمده کمک های نظامی و امنیتی از سوی ایالات متحده بود. اما زمانی که جنگ سرد پایان یافت و چین شروع به چالش کشیدن برتری ایالات متحده کرد، اوضاع نیز دگرگون شد.

این وضعیت واشنگتن را بر آن داشت تا به دنبال همکاری نزدیکتر با هند به عنوان همسایه پاکستان برای مقابله با چین باشد. در این میان، اسلام‌آباد اهمیت چند دهه ای خود را از نظر ایالات متحده از دست داد.

شایان ذکر است، اسلام‌آباد به خاطر روابط نزدیک و راهبردی خود با پکن ، با فشارهای آشکار و پنهان آمریکا به عنوان رقیب چین مواجه است. دولتمردان پاکستانی از طرفی از روابط راهبردی واشنگتن با دهلی‌نو نیز خرسند نیستند.

پاکستان و هند دو رقیب سنتی و اتمی جنوب آسیا به ترتیب روابط قوی با چین و آمریکا دارند و همزمان با گسترش این تعاملات، قدرت خود را به رخ یکدیگر می‌کشند.

رهبران سیاسی و نظامی پاکستان با تشدید جنگ سرد بین پکن و واشنگتن بارها به طور تلویحی از فشار واشنگتن بر اسلام‌آباد برای کاهش روابط با پکن به ویژه توقف مشارکت‌های راهبردی دو کشور از جمله کریدور مشترک اقتصادی پاکستان و چین CPEC سخن گفته‌اند. هند نیز با توجه به اختلافات سیاسی و مرزی خود با چین، با طرح کریدور اقتصادی پکن با اسلام‌آباد مخالفت می‌کند.