به گزارش مشرق، نورنیوز نوشت: سرانجام پس از مدتها جدال میان نهادهای حقوق بشری و دولتمردان انگلیس و همزمان با تصویب مصوبه سرکوبگرانه در پارلمان انگلیس علیه مهاجرین و پناهجویان، از یک هفته پیش طرح اسکان مهاجرین و پناهجویان در شناوری به نام «بیبی استکهلم» آغاز شد.
این شناور که یادآور زندانهایی است که بر روی آبها حضور دارند و زندانیان بیشماری در آنها نگهداری میشوند، در بندر پورتلند انگلستان پهلو گرفته و دولت مدعی است که برای کاهش هزینه اسکان مهاجرینی که خود را با قایق به بریتانیا میرسانند، این شناور را در نظر گرفته است!
در این میان رسانههای وابسته به خاندان سلطنتی همچون بیبیسی تلاش کردند تا این شناور را محلی امن و مطلوب برای مهاجرین و پناهجویان جلوه داده و به این رفتار رنگوبوی انسانی دهند.
بیبیسی با نمایش تصاویری از درون این شناور و بیان جملاتی در وصف امکانات بیبی استکهلم مانند اتاق تماشای تلویزیون، محل نیایش و عبادت، استخر و سالن ورزش و... ابعاد تازهای از توانمندی خود در مالهکشی و تطهیر نقض حقوق بشر را نشان داد.
رسانههای انگلیسی علاوه بر این، مجموعه گزارشهایی را با محوریت وضعیت بحرانی پناهجویان در سایر کشورها منتشر میکنند تا مخاطب را به این یقین برسانند که بیبی استکهلم مکانی بس مطلوب برای مهاجرینی است که به انگلیس پناه آوردهاند!
انتشار گزارشهایی درباره مرگ ۴۱ مهاجری که بر اثر غرق شدن قایق در نزدیکی جزیره لامپدوسا ایتالیا جان باختند یا انتشار ویدیوهایی که ادعا میشود از یک گروه پناهجویان افغان برای بیبیسی فارسی ارسال شده که در آن این پناهجویان میگویند پلیس یونان وارد قایق آنها شده و آنها را کتک زده است و... در همین راستا قابل توجه است.
البته با وجود تلاش گسترده رسانههای لندنی برای تطهیر اقدام غیر انسانی دولت «ریشی سوناک»، افراد منتقل شده به شناور بیبی استکهلم، به دلیل کشف باکتری لژیونلا (عامل نوعی بیماری سینهپهلو یا حتی عفونت ریه) در سیستم آب این شناور به طور موقت به مکانی دیگر منتقل شدند.
بروز این فاجعه انسانی در حالی است که پیش از این، اتحادیه آتشنشانان بریتانیا این شناور را یک «تله مرگ» بالقوه خوانده و چهل نهاد و سازمان دیگر هم با امضای نامهای نگهداری مهاجرین و پناهجویان در آن را مشابه بازداشت دانسته بودند.
همچنین برخی نهادهای حقوق بشری این اقدام را یک جنایت و نقض قوانین بینالمللی و کنوانسیون 1951 پناهجویان دانستهاند که بدعتی خطرناک را به همراه خواهد داشت.
تلختر اینکه؛ ظرفیت این شناور 222 نفره به 500 نفر افزایش داده شده بهگونهای که نهادهای حقوق بشری وجود اتاقهای کوچک با این جمعیت را برابر با زندان انفرادی میدانند که در آن هیچ حریم خصوصی وجود ندارد.
رفتار دولت انگلیس با مهاجرین و پناهجویان شاهدی آشکار بر سراب بودن تصورات و خیالاتی است که برخی افراد از پناهنده شدن به کشورهای غربی از جمله انگلیس دارند.
این وضعیت بحرانی را در اعترافات افرادی که قربانی تصویرسازیهای دروغین رسانهها درباره زندگی مطلوب در انگلیس شده و سر از این شناور در آوردهاند میتوان مشاهده کرد.
انگلیس در حالی از اجرای تعهدات انسانی و بینالمللی خود در قبال مهاجرین و پناهجویان خودداری میکند که کشوری چون ایران سالهاست با وجود تحریمهای سنگین و ظالمانه، میزبانی مهربان برای میلیونها آواره از کشورهای همسایه بوده است.
مقایسه رفتار عملی ایران و کشورهای غربی از جمله انگلیس در قبال پناهجویان پرده از دروغ بودن ادعاهای بشردوستانه غرب که خود عامل اصلی آوارگی و درد و رنج صدها میلیون نفر در سراسر جهان است بر میدارد.