به گزارش مشرق، عطیه نجاری، فعال رسانه ای در کانال تلگرامی خود نوشت:
سفر کریس رونالدو به ایران از هر زاویهای اتفاق خیلی خوبیست؛ چه از نگاه ما عشق فوتبالیها و تیفوسیهای دوآتشه که بعد از انتقال او از رئالمادرید به یوونتوس اشک ریختیم، چه از نگاه آن آدمی که گفت من فوتبالی نیستم ولی آمدم ببینم رونالدو چه رقمه آدمی هست که انقدر هوادار داره؛کی از آینده خبر دارد؟
هیچکس!
پارسال همین روزها حتی طرفدارهای سهنبش جمهوری اسلامی، نگران سقوط نظام و تجزیه کشور بودند؛ بقیه هم به یقین رسیده بودند کشور تا چندماه آینده دست ضدانقلاب میافتد و و فاتحهاش خوانده میشود؛ اما امسال و اینروزها در بهتآور ترین اتفاق ممکن، کریس شب را در ایران و رئیسجمهور در نیویورک صبح میکند!
اگر همین جمله را پارسال وسط بلواهای دانشگاه تهران و امیرکبیر که زمینش از پاکوبی انقلابیها میلرزید و آسمانش هم پر بود از سروصدای حیدرحیدر اینوریها و فحشهای ناموسی آنوریها به کسی میگفتی، یا با همان مشتی که شعار میداد میکوبید توی سرت، یا همان انگشت وسطی که به جماعت روبهرو حواله میکرد را فرو میکرد توی چشمت.
امسال اما آن اتفاق که باید بیفتد، افتاد.
مقدر بود دنیا بداند ایرانِ ما، آن ایرانی که لنز دوربینهای غربی نشان میدهد نیست. اینجا چندماه فقط در مجازآباد شلوغ بود وگرنه مردم زندگیشان را میکردند، سفرشان را میرفتند، آخرهفتهها و ایام تعطیل تمام جادههای منتهی به شمال کشور مثل همیشه مسدود میشد و خلاصه زندگی ما با همهی تلخ و شیرینش در جریان بود!
حالا هم که مردم مهربان و خونگرم ما مثل استقبال از همهی آدمهایی که ارزش استقبال دارند، هفتِ همیشه مهربان پرتغالی را لبریز از محبتشان کردند، یک عده خودفیلسوفپندارِ همیشهجامعهشناس با نظرات شاذ و تخفیف این استقبال به "خودتحقیری" میخواهند شیرینی سفر خاطرهانگیز رونالدو به ایران را زهر کنند.
کریس واقعا فوتبالیست بااخلاق و مردمدوستی ست. به عواطف و احساسات هوادارش احترام میگذارد و آنها را تکریم میکند و مردم هم به این خاطر خیلی دوستش دارند؛
بیشتر از اینکه بازی او برای مردم مهم باشد، لطافتی که در برخوردش هست برایشان مهم است. حتی حالا که این کریس آن آدمی که چندسال منیونایتد، رئال و یووه بوده هم نیست. امسال هم نامزد توپ طلا نبود
*بازنشر مطالب شبکههای اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکهها منتشر میشود.