به گزارش مشرق، آیت‌الله غلامرضا صلواتی از اساتید قدیمی دروس خارج حوزه‌ علمیه‌ قم بعد از مدتی بیماری و بستری شدن در بیمارستان امروز جمعه ۳۱ شهریورماه دارفانی را وداع گفت.

این مرحوم در سال ۱۳۲۶ شمسی از اراک به قم مهاجرت کرد و پس از طی دروس سطح، به حلقه‌ درس اساتید بزرگی هم‌چون آیات عظام بروجردی، سید احمد خوانساری، محقق داماد، گلپایگانی و اراکی پیوست.

آیت الله غلامرضا صلواتی یکم فرودین ۱۳۰۷ هجری شمسی مطابق با ۲۹ رمضان ۱۳۴۶ هجری قمری به دنیا آمد. پدرش مرحوم آقای اصغر صلواتی (معروف به شیخ اصغر) متولد شهر کرمان بود. در ایام جوانی به همراه کاروانی از آشنایان جهت زیارت قبور ائمه اطهار(ع) در عتبات عالیات راهی عراق می‌شود ولی پس از طی مقداری از طریق از بسته بودن راه مطلع می‌شود. کاروان مدتی در شهر اراک به انتظار می‌نشیند تا شاید توفیق زیارت نصیب او شود. حضور او در اراک و آشنایی با بعض اهالی آن دیار، او را به سکونت در این شهر و اقامت در آن جهت اشتغال به امر کسب و تجارت و امرار معاش ترغیب می‌کند.

مرحوم شیخ اصغر که خود فردی دین دار و متقی و کاسبی محتاط بود، پس از مدتی کوتاه با خانمی پارسا و پرهیزگار از نسل سادات موسوی ازدواج کرد. بی بی سیده در دامن مادری پاکدامن و مربی قرآن تربیت شد. مرحوم صاحب جاه، جده مادری مرحوم آیت الله صلواتی که از اولاد امامزاده عظیم‌الشان حضرت صالح قصیر دوم مدفون در روستای صالح از استان چهار محال است. از تولد غلامرضا زمانی نگذشته بود که مادرش در عنفوان جوانی در گذشت. نگهداری و تربیت این فرزند به جده مادری او سپرده شد و از این پس در تحت حضانت و سرپرستی او قرار گرفت.

تحصیلات

آیت‌الله صلواتی تحصیل خود را از مکتب خانه آغاز کرد و سپس در سن یازده سالگی به بازار رفته و شاگردی تجارت خانه حاج مرتضی حشمتی را به عهده می‌گیرد و استاد به جهت شدت احتیاط شاگرد در مسائل کسب و کار و اعتماد به او، تمامی امور مغازه و منزل خویش را به او واگذار می‌کند. علاقه آیت الله صلواتی به معارف دینی موجب می‌شود تا او علاوه بر اشتغال به کسب در بازار، اوقات فراغت خود را با مجالست با علمای دین و نشست و برخواست با آنان سپری کند. تشوی و تاکید فراوان آقای شیخ علی متفقهی مشهور به غفاری شریف و دیگر بزرگان و اشتیاق وافر خود، موجب می‌شود تا در سن چهارده سالگی به مدرسه علمیه مرحوم حاج محمد ابراهیم خوانساری اراک وارد شود و پس از طی پنج سال تحصیل در حوزه علمیه اراک، از محضر بزرگانی چون حاج شیخ قنبر رفیعی، حاج شیخ فضل اللّه نصیر الاسلامی، حاج سید محمدباقر شهیدی گلپایگانی، حاج شیخ محمد امامی خوانساری و حاج آقا علی میریحیایی بهره کافی ببرد و دروس ادبیات، منطق شرح لمعه، قوانین و مطول را در محضر آنان بیاموزد.

هجرت به قم

آوازه حوزه علمیه مقدسه قم در جوار بارگاه ملکوتی حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها و استفاده از اساتید مبرزی که تحت اشراف و تربیت آیت الله موسس پرورش یافته بودند، اشتیاق او برای هجرت به شهر مقدس قم را دو چندان کرده بود و بر همین اساس در سال ۱۳۲۶ هجری شمسی در این دیار مقدس ساکن شد و از محضر اساتیدی همچون آیت الله حاج شیخ مرتضی حائری (مکاسب و کفایه)، آیت الله آمیرزا محمد مجاهدی تبریزی (رسائل)، آیت الله حاج شیخ عبدالجواد جبل عاملی اصفهانی (رسائل و کفایه) و آیت الله شیخ عبد الرزاق قائینی (رسائل) را فرا گرفت و خود را برای شرکت در درس خارج عالمان آن روزگار آماده ساخت. در همین ایام هم به لباس مقدس روحانیت توسط استاد خود حضرت آیت الله حاج شیخ مرتضی حائری یزدی ملبس شد.

از مهم‌ترین امتیازات و توفیقات استاد صلواتی، که او را در این جهت نمونه و ممتاز و به تعبیر بعضی بی‌نظیر کرده، مسئله تدریس و شاگرد پروری او در طول بیش از نیم قرن است. که در این مدت با بیانی نشاط بخش، توانست شاگردان زبده و برجسته‌ای پرورش دهد.

علاقه وافر آیت الله صلواتی به امام راحل را می‌توان از رفتار و منش او و دیدارها و ملاقات‌هایش با حضرت امام خمینی بدست آورد که در این باره گفته بود: «همواره به منزل ایشان می‌رفتم و با ایشان ملاقات می‌کردم. به یاد دارم تابستانی بود به منزل امام وارد شدم، دیدم در حیاط منزل روی تختی نشسته‌اند. بنده را نیز در کنار خود جای دادند» تاکید بر مرجعیت رهبر کبیر انقلاب در نامه‌ای که به امضای آیت‌الله صلواتی و یازده تن دیگر از فضلا و مدرسین عالی مقام حوزه رسیده بود، بیانگر همراهی و همگامی ایشان با امام راحل بود.

مرحوم صلواتی پس از امضای این نامه توسط رژیم پهلوی به استان سیستان و بلوچستان شهرستان زابل تبعید شد.