به گزارش مشرق، شارنامه در کانال تلگرام خود نوشت:

۱. آفریقای جنوبی روابط سیاسی اش را با اسرائیل قطع کرد. خاویر میلی رئیس جمهور منتخب آرژانتین که یک ترامپیست تمام عیار است، قول داده که کشورش را به متحد اسراتژیک اسرائیل تبدیل کند!

گروه بریکس با فلسطینی ها همدلی نشان داد و جنگ اسرائیل در غزه را به باد انتقاد گرفت. در حالی کە پیشتر گروه هفت کشور صنعتی به حمایت بی چون و چرا از اسرائیل پرداخته بود. بی گمان حمابت پدرو سانچز نحست وزیر سوسیالیست اسپانیا از فلسطین و سوگیری محسوس ناندرا مودی رهبر راست گرای هند از اسرائیل مانع می شود که از شکافی قاطع میان جهان غربی و جهان شرقی سخن گفت.

اما یک تقسیم بندی هویتی میان شمال و جتوب جهان وجود دارد که در امتداد خطوط منافع سیاسی، ژئوپوبتیک و ملاحظات اقتصادی، کم رنگ و پررنگ می شود.

۲. عملیات طوفان الاقصی که به اخگر جنگ بزرگ مقیاس کنونی تبدیل شد، طوفانی هم در جهان بین الملل برانگیخت. عملیات انتقام جویانەی اسرائیل که به علت حجم گستردەی کشتار و ویرانی بحث برانگیز شده، شکافی بزرگ میان دولت ها پدید آورده است. کشورهای جنوب عمدتا با آرمان فلسطین هم دلی می کنند، در حالی که جهان ثروتمند غربی تمام قد پشت اسرائیل ایستاده است.

انزوای اسرائیل در جهان سوم‌ و اتکای آن به دولت های غربی مسبوق به سابقه است.

این شکاف هویتی پس از کنفرانس صلح مادرید در سال ۱۹۹۱ به تدریج کم رنگ شد و می رفت تا اسرائیل به عضوی عادی در جهان تبدیل شود.

۳. در دهەهای ۷۰ و۸۰ میلادی اسرائیل یکی از معدود کشورهایی بود که فعالانه از نظام آپارتاید و حکومت اقلیت سفیدپوست بر اکثریت سیاه پوست در آفریقای جنوبی و رودزیا حمایت می کرد. در حالی که بلوک شرق سابق، و کشورهایی چون روسیه، چین، کوبا و ... قاطعانه از مبارزات ضد استعماری مردم آفریقا پشتیبانی می کردند.

آمریکا و متحدان غربی اش هم ضمن رعایت ملاحظات سیاسی و ژئوپولتیک خود در جنگ سرد ، با اعمال برخی تحریم ها فاصلەای معنادار از نظام آپارتاید و دیکتاتوری های راست گرا در آسیا و آمریکای لاتین داشتند. اما پشتیبانی اسرائیل از دیکتاتوری هایی مانند سوهارتو و مارکوس و پینوشه در اندونزی و فیلیپین و شیلی و حکومت ژنرال ها در آرژانتین تابع هیچ قید و شرطی نبود.

در دهەی ۹۰ هم با دستگیری عبدالله اوجالان در کنیا توسط موساد، به دولت ارتش مدار ترکیه کمک کرد تا جنبش کردها را تضعیف نماید.

تل آویو نه ملاحظات حقوق بشری و نه خط قرمزهای سیاسی داشت و صرفا در اندیشەی یارگیری و غلبە بر حس تنهایی و انزوا در محیط جهانی بود.

۴. اکنون هم کمک های تسلیحاتی و امنیتی اسرائیل به خونتاهای نظامی میانمار و دیکتاتوری خانوادگی علیف در آذربایجان برگ دیگری از کارنامەی پر از غلط تل آویو است. اسرائیل بر خلاف دولت های غربی حتی پس از کودتای نظامی و تعلیق دمکراسی در میانمار و قتل عام اقلیت روهینگا نیز کمک هایش را به میانمار قطع نکرد.

در قفقاز هم با تسلیح و تجهیز آذربایجان، ارمنی ها را به صورت دستەجمعی از سرزمین مورد مناقشەی قرەباغ تاراند. در دوران جنگ سرد اسرائیل با داشتن دولت هایی که عمدتا توسط حزب چپ میانەی کارگر تشکیل می شدند، با راست جهانی به مغازله می پرداخت.

در حالی که امروزه جناح چپ به کلی از سیاست اسرائیل ناپدید شده و راست افراطی سکاندار اصلی سیاست آن شده است،

از این رو هم ذات پنداری هویت طلبان راست افراطی در سطح جهان که پدیدەی سیاست امروز دنیا هستند با همتایان راست شان در تل آویو عجیب نیست. ترامپ در آمریکا، میلی در آرژانتین، مودی در هند، بولسونارو در برزیل، جانسون در انگلیس و حتی به نوعی خانوادەی بن زاید در امارات، در مقام آنارکو کاپیتالیست های درجە اول عشقی فراتر از ستایش صرف، به دولت یهود دارند.

هر چند ممکن است از برخی دردسر آفرینی های آن نظیر افراط در خشونت علیه فلسطینی ها، ناراضی و سرخورده شوند.

۵. جان کلام این که یکی از پیامدهای مهم حملەی حماس و واکنش غیرمتعارف اسرائیل، احیای دوبارەی مسالەی فلسطین پس از سه دهه زندگی نباتی در فاصلەی سال های ۱۹۹۳ تا ۲۰۲۳ بود. از زمانی که پیمان صلح اسلو منعقد شد و بر اثر تداوم اشغال گری اسرائیل و تحولات سیاسی در خاورمیانه به روندی عقیم بدل شد.

اکنون در میان کشورهای جنوب انتقادات از آمریکا بخاطر عمل به استانداردهای دوگانه بالا گرفته است. سکوت در برابر جنایات جنگی اسرائیل، همزمان هیاهو برای جنایات روسیه در اوکراین.

حمایت آمریکا از عملیات نظامی خارج از چارچوب اسرائیل در غزه می تواند به تضعیف قدرت نرم آن و مدعای رهبری جهان آزاد در جنگ سرد فرضی علیه محور مسکو - پکن بینجامد.

این جنگ در صورتی که پایانی زودهنگام و فیصله بخش از حیث نیل به صلحی فراگیر نداشته باشد، مستعد آنست که مانند گذشته، تخیل روشنفکران و سیاستمداران را در جهان، حول خطوط هویتی و پیش فرضهای ایدئولوژیک و سیاسی شکل دهد.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.