به گزارش مشرق، روح الله رضوی، فعال رسانه در تلگرام خود نوشت:

ایران کنشگر بی‌بدیل خارجی عرصه مقاومت فلسطین است‌. یعنی آنچه از تسلیح و تدریب در اختیار مردان مقاومت نهاده را کسی در تاریخ معاصر فلسطین رقم نزده. مقاومت فلسطین هم به استناد گزارش‌های دوست و دشمن به الف خیر هزار نیکی است؛ یعنی که حالاحالاها توان رزم دارد. اما چنته دشمن هم خالی نیست.

حالا با گذشت شش ماه از جنگ طوفان الاقصی "امر مقاومت" با "امر محاصره انسانی" غزه پیوند و گره خورده. یعنی که آنچه می‌تواند سلاح مقاومت را در غزه زمین‌گیر کند نه توپ و تانک و موشک که فشار جنگ بر روی مردم و هجرت محتمل آنها از این خاک است. اینجاست که ممکن است مقاومت در برابر اعتراض و هجرت محتمل مردم غزه قرار بگیرد و این یعنی شکستن مقاومت از درون.

اما آیا هنوز مردم غزه صبر خواهند کرد؟ من نمی‌دانم آن آستانه تحمل چقدر دور یا نزدیک است اما می‌دانم که حالا دیگر شکستن محاصره غزه فقط یک مساله انسانی نیست که تبدیل به مساله مهم مقاومت غزه نیز شده. ما پس از شش ماه جنگ در مرحله‌ای قرار داریم که اگر محاصره غزه شکسته نشود شاید مقاومت غزه شکسته شود.

در این اوضاع آنچه گمان همه را به سمت طرح اسرائیلی آمریکایی برای خالی کردن پشت مقاومت کشانده، ماجرای بندر آمریکایی غزه است که از هفته پیش دیگر رسما علنی شد. غزه هیچ بندر فعالی ندارد و این یعنی هیچ کشتی بزرگی نمی‌تواند در کنار ساحلش پهلو بگیرد تا بار خالی کند و حالا آمریکا می‌خواهد این لطف را در حق غزه انجام دهد! برای چه؟ دقیقا برای وارد آوردن ضربه نهایی به ایستادگی مردمی غزه. اما چطور؟

نخست آنکه طرح محتمل بندر غزه یکی از موانع اساسی پیش روی اسرائیل را در عملیات رفح بر می‌دارد. نگرانی جهان از عملیات ایستگاه آخر غزه این بود که محور فیلادلفی که محور مواصلاتی غزه و مصر است مورد هجوم قرار خواهد گرفت و عملا مرز رفح مسدود خواهد شد و این تنها سوپاپ امدادرسانی قطره‌چکانی هم بسته می‌شود. اما اگر بندر غزه جایگزین شود دیگر مشکلی برای آغاز عملیات رفح وجود نخواهد داشت و اسرائیلی‌ها درست در پس درز خبر بندر غزه بسامد سخن از حمله به رفح‌شان را بالا برده‌اند.

دوم آنکه طرح خیالی اسرائیلی‌ها در مورد غزه پاکسازی غزه از مردم تا هر قدر ممکن بوده اما این طرح با مخالفت شدید مصری‌ها روبرو شد. یعنی مصر به دلایل مختلف خطی قرمز بدور کوچاندن مردم غزه به صحرای سینا کشیده است. حالا اگر بندر غزه علم شود کوچاندن مردم غزه امری ممکن خواهد شد و کشتی‌ها که بار خالی می‌کنند به احتمال زیاد جماعتی خسته از جنگ و گرسنه قحطی را هم بار خواهند زد به سوی احیانا اردوگاهی در قبرس یا هر کجای دیگر. این همان آرزوی اسرائیلی‌هاست.

سوم آنکه بندر آمریکایی یعنی نیروی آمریکایی و احیانا پایگاه آمریکایی و این یعنی مداخله مستقیم و علنی آمریکایی‌ها بر روی خاک غزه و هیچ کارویژه‌ای مهمتر از خلع سلاح و شکستن مقاومت غزه در دستور کار این اشغال‌گری جدید نخواهد بود. مضاف برآنکه پوششی از تلاش‌های بشردوستانه و امدادگرانه نیز بر روی همه این اهداف کشیده خواهد شد. اسرائیل و آمریکا با طرح بندر بدنبال مات کردن مقاومت فلسطین هستند اما چاره چیست؟

حواسمان باشد که مقاومت هرچه در تحفظ زندانیان اسرائیلی مراقب باشد و هرچه که در وارد آوردن ضربات به اسرائیلی‌ها موفق، اجرایی شدن طرح بندر می‌تواند کشنده باشد و برای همین راه مقابله با طرح اسرائیلی آمریکایی بندر اساسا در "فرامقاومت مسلحانه" نهفته است. اینجاست که باید فلش بک به یادداشت (https://t.me/RoohullahRazavi/3699) پیشینم بزنم که این تنها جمهوری اسلامی ایران است که می‌تواند دقت کنید می‌تواند بازی را به هم بزند و آن هم از طریق ورود جدی و با تمام قوا و ظرفیتش برای شکستن محاصره غزه است.

حصر غزه باید توسط حامیان فلسطین شکسته شود وگرنه هرقدر مقاومت غزه رشادت بخرج بدهد باز هم ممکن است در چنان معادله‌ای قرار بگیرید که عملا به تفوق دشمن بینجامد. تنها شکسته شدن این محاصره است که طرح بندر آمریکایی را از اساس بی‌خاصیت می‌سازد و باز این سوال به میان می‌آید که آیا ایران باز هم معادلات فلسطین را دچار تحولی بنیادین می‌کند؟

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.