به گزارش مشرق، به گفته محققان، افراد مبتلا به بیماری قلبی به طور متوسط بیش از دو برابر مقدار توصیه شده روزانه نمک مصرف می‌کنند.

به گفته محققان، سدیم برای سلامت انسان ضروری است، اما مصرف بیش از حد آن می‌تواند فشار خون را افزایش دهد که به رگ‌های خونی آسیب می‌رساند و قلب را مجبور می‌کند تا سخت‌تر کار کند.

نمک زیاد همچنین باعث می‌شود بدن مایعات را حفظ کند، که می‌تواند شرایطی مانند نارسایی قلبی را تشدید کند.

دستورالعمل‌های غذایی ایالات متحده توصیه می‌کند که بیماران مبتلا به بیماری قلبی مصرف سدیم را به ۱۵۰۰ میلی گرم در روز محدود کنند و حتی افراد سالم نیز مصرف نمک خود را کمتر از ۲۳۰۰ میلی گرم در روز نگه دارند.

اما به گفته محققان، در میان نمونه‌ای متشکل از بیش از ۳۱۰۰ بیمار قلبی، ۹ نفر از ۱۰ نفر (۸۹%) بیش از حداکثر توصیه شده روزانه ۱۵۰۰ میلی گرم در روز نمک مصرف می‌کردند.

محققان خاطرنشان کردند که در واقع، بیماران قلبی به طور متوسط ۳۰۹۶ میلی گرم در روز نمک مصرف می‌کردند که فقط کمی کمتر از میانگین ملی ۳۴۰۰ میلی گرم در روز است.

دکتر «السی کدجو»، سرپرست تیم تحقیق از بیمارستان منطقه‌ای پیمونت آتن در یونان، می‌گوید: «تفاوت نسبتاً اندک در مصرف سدیم نشان می‌دهد که افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی میزان مصرف خود را در مقایسه با جمعیت عمومی بسیار محدود نمی‌کنند و همچنین بیش از دو برابر مقدار توصیه شده مصرف می‌کنند.»

برای این مطالعه، محققان داده‌های رژیم غذایی افراد مبتلا به مشکلات قلبی را که بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۸ در نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه شرکت کرده بودند، تجزیه و تحلیل کردند.

کدجو گفت: «پیروی از رژیم غذایی کم سدیم حتی برای افراد مبتلا به بیماری قلبی عروقی که انگیزه قوی برای پیروی از آن دارند، همچنان چالش برانگیز است.»

به گفته محققان، افراد با هر زمینه‌ای می‌توانند با تهیه وعده‌های غذایی بیشتر در خانه، جایی که می‌توانند سطح نمک را بهتر کنترل کنند، از سلامت قلب خود محافظت نمایند.

مردم همچنین می‌توانند برچسب‌های مواد غذایی را با دقت بیشتری بخوانند و مصرف غذاهایی با سطح سدیم بالاتر از ۱۴۰ میلی گرم را محدود کنند.

به گفته محققان، بیماری قلبی عروقی یک مشکل جدی است و طبق گفته سازمان جهانی بهداشت، علت شماره یک عوارض بیماری و مرگ و میر در سراسر جهان است. پیروی از دستورالعمل‌های سدیم یکی از راهبردهای ساده ای است که افراد می‌توانند به آسانی برای کاهش بستری شدن در بیمارستان، هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی، عوارض و مرگ‌ومیر مرتبط با بیماری‌های قلبی عروقی اتخاذ کنند.