به گزارش مشرق،احمدحسین شریفی، مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم در کانال خود در ایتا نوشت: یکی از مشکلات مطالعات تاریخی، به ویژه حوادث تاریخی دوردست، ضعف یا نامعتبر بودن مستندات است. اما خوشبختانه قیام عاشورا از این جهت بسیار غنی است. بسیاری از جزئیات قیام ابی‌عبدالله الحسین با دقت و امانت نقل شده و در اختیار ما قرار دارد. همانطور که شهید مطهری(ره) در کتاب ارزشمند حماسه حسینی گفته‌اند، امام حسین(ع) و بزرگان این قیام تا روز عاشورا و امام زین‌العابدین و زینب کبری سلام الله علیهما هم پس از عاشورا، بسیار هوشمندانه تلاش کردند که پیام اصلی قیام، بدون هیچ کم و کاستی در اختیار آیندگان قرار گرفته و تحت‌الشعاع شایعه‌پراکنی‌ها و تبلیغات مسموم دستگاه بنی‌امیه قرار نگیرد.
یک. خطبه‌خوانی:
استفاده گسترده امام حسین و امام سجاد و زینب کبری از ابزار «خطبه‌خوانی» که در حکم انتشار «بیانیه رسمی» در دوران معاصر بود؛ که دقیق‌ترین و بی‌واسطه‌ترین آموزه‌ها را می‌توان دریافت کرد. ده‌ها خطبه کوتاه و بلند در طول قیام عاشورا از امام حسین و بازماندگان عاشورا در اختیار داریم؛ در این خطبه‌ها هم هدف قیام هم برنامه‌های قیام و هم چرایی قیام به خوبی بیان شده است.
دو. رجزخوانی:
استفاده حساب‌شده و دقیق امام حسین و اصحاب و اهل بیت آن حضرت از ابزار «رجز» و «رجزخوانی» موجب شد که پیام اصلی قیام و بصیرت اصحاب و یاران ابی‌عبدالله به صورت دقیق و تحریف‌ناپذیر در تاریخ ثبت شود.
سه. نامه‌نگاری:
بهره‌گیری از ابزار «نامه‌نگاری» از دیگر شگردهایی بود که امام حسین به منظور جلوگیری از تحریف حرکت الهی خود، به خوبی از آن بهره گرفت. نامه‌های فراوانی که میان امام حسین و مردم کوفه و بصره رد و بدل شد. یا نامه‌هایی که امام حسین برای برادرش محمدبن حنفیه و بعضی دیگر از بنی‌هاشم دارند، نامه‌هایی که امام حسین برای معاویه نوشتند و نامه‌هایی که میان دشمنان ابی‌عبدالله مثل «یزید و ابن‌زیاد» یا «ابن‌زیاد و عمر بن سعد» و امثال آنها رد و بدل شده است گویای بسیاری از حقایق عاشورایی است.
