به گزارش مشرق به نقل از ایسنا، دکتر لاله حاکم اظهار کرد: «کم خونی کاذب» در ورزشکاران به حالتی گفته می‌شود که هموگلوبین خون پس از ورزش‌های استقامتی و هوازی، هنگام اندازه گیری پایین‌تر از حد معمول می‌آید. این افراد مشکلی در ذخایر آهن خود ندارند و نیاز به درمان خاصی هم نیست، فقط باید از این که دچار فقر آهن نشده‌اند، اطمینان داشته باشند. از آنجا که هموگلوبین موجود در گلبول‌های قرمز خون عامل اصلی نقل و انتقال اکسیژن است و میزان آن در افرادی که به طور مرتب ورزش می‌کنند نسبت به افراد بی‌تحرک کمتر است که این کم خونی را کم خونی کاذب یا کم خونی ناشی از ورزش می‌گویند.

وی درباره فقر آهن در ورزشکاران هم گفت: اگر کم خونی ناشی از فقر آهن باشد، اکسیژن رسانی به بافت‌ها دچار اختلال می‌شود و توانایی ورزشی فرد کم می‌شود. کم خونی باعث بروز علائمی مثل تنگی نفس ، تپش قلب، سرگیجه و ضعف و کرختی زودتر از حد معمول هنگام فعالیت‌های ورزشی می‌شود و از نظر روانی هم مشکلاتی را برای افراد به وجود می‌آورد. عدم تمرکز در ورزش هم از عوارض کم خونی‌های حقیقی در ورزشکاران است که منجر به کاهش توان عملکرد ورزشی آنها در حین مسابقه می‌شود.

این استاد دانشگاه در ادامه به درمان کم خونی اشاره و تصریح کرد: ورزشکاری که دچار فقر آهن است اگر کم خونی را اصلاح و درمان کند، توان بازگشت به فعالیت‌های ورزشی را خواهد داشت. این افراد باید در حد توان خود و تا جایی که مشکلی برایشان پیش نمی‌آید فعالیت کنند و مثلا فردی که دچار سرگیجه ناشی از کم خونی است نباید در محیط‌های خطرناک فعالیت کند.

حاکمی در پایان خاطر نشان کرد: تغذیه هم نقش مهمی در درمان کم خونی ورزشکاران دارد. از آنجا که مواد حیوانی بهتر از مواد گیاهی آهن جذب می‌کنند، توصیه می‌شود که ورزشکاران از گوشت قرمز، جگر، اسفناج ، حبوبات و پسته استفاده کنند و بعد از وعده‌های غذایی از مصرف چای، قهوه و نان باگت بپرهیزند چون این مواد جذب آهن را مختل می‌کند. افرادی هم که دچار کم خونی کاذب هستند نیازی به درمان ندارند و مشکلی در ذخایر آهن بدن‌شان وجود ندارد.