پس از آنکه 10 کیلومتری در خروجی و جاده های خراب رانندگی کردیم به یک جاده پر از پیچ و خم های خطرناک رسیدیم که یک مسیر 50 کیلومتری ونیم ساعته را نزدیک به 2 ساعت افزایش می داد ولی در انتهای این مسیر پر از خطر به بهشتی رسیدیم که البته تمام خستگی چندین ساعت رانندگی را از بین میبرد. دریاچه ای زیبا در دل کوه که البته دیدن آن بیشتر شبیه یک رویا بود.
دریاچه اوان
دریاچه اوان یکی از زیباترین نقاطی است که همچنان عده زیادی از آن باخبر نیستند و بکر باقی مانده است. از جاده که عبور میکنید ناگهان دریاچه زیرپای شما ظاهر می شود. دریاچه ای که به علت چشمه های داخلی همیشه تمیز و زلال است. بیشتر آب این دریاچه از همین چشمه ها و آب باران تامین می شود.
از سرریز آب دریاچه نیز رود کوچکی تشکیل میشود که آب آن مورد استفاده کشاورزان روستاهای کوشک و آیین است. در تابستان این دریاچه محل ماهیگیری، آب تنی و قایق سواری و در پاییز، مأمن پرندگان مهاجر مانند قو، غاز، مرغابی و در زمستان با توجه به برودت هوا و یخ زدن سطح آن قابل اسکی سواری است.
دریاچه اوان با حضور نماینده سازمان ملل و برافراشتن پرچم سازمان ملل و پرچم ایران رسماً بهعنوان قطب گردشگری جهان اعلام شده است. این دریاچه همچون نگینی زمردین میدرخشد و با چشمانداز مسحورکنندهاش گردشگران داخلی و خارجی بسیاری را در چهار فصل به خود جذب میکند.
عمارت چهلستون
پس از آب تنی به سرعت به سمت قزوین حرکت کردیم و نزدیک ساعت 5 یا 6 بود که شهر رسیدیم و مستقیم به عمارت چهل ستون رفتیم. این عمارت به دستور"شاه تهماسب صفوی" ساخته شد و ر روي بدنه داخلي و خارجي اين بنا،سه لايه نقاشي از دوره هاي مختلف تاريخ باقي مانده است.
لايه اول آن ،در زمان ساخت بنا توسط خبره ترين هنرمندان صفوي نقاشي شده است.لايه دوم ،در اواخر دوره صفوي توسط هنرمندان قزويني نقش شده و از معدود آثار به جاي مانده از مينياتور سبك قزوين است.لايه سوم در دوره قاجاريه نقاشي شده است.
دیگر شب شده بود و زمان آن رسیده بود که به سمت تهران برگردیم اما به اصرار دوستم تصمیم گرفتیم شب را بمانیم و باقی آثار قزوین را نیز بازدید کنیم. شب را در هتل ماندیم تا فردا صبح ساعت 9 اتاق و تحویل بدهیم و با کوله باری از بی تجربگی و شهرنشناسی به سراغ آثار باستانی برویم.
میمون قلعه
ابتدا از رزرواسیون هتل نقشه و کمی اطلاعات گرفتیم و او گفت بهتر است اول به سراغ میمون قلعه برویم جایی که گفته می شود بنایی از دوران آل بویه قرار دارد. پس از مدتی رانندگی و دور شدن دوباره از شهر به میمون قلعه رسیدیم.
برخي اين قلعه را از بقاياي مدينه موسي كه به امر موسي الهادي خليفه عباسي در سال 168 ه.ق بنا شد و برخي ديگر آن را منسوب به ميمون بن عون كاتب مي دانند سفالينه هاي به دست آمده قدمت بنا را تنها تا دوره آل بويه به عقب مي برد.
ناهار و قیمه نثار
دوباره به شهر برگشتیم و ساعت نزدیک ظهر بود و وقت ناهار اما آن غذایی که در قزوین شهرت دارد طعامی خوشمزه تر از "قیمه نثار" نیست و اولین و تنها کزینه برای یک ناهار خوشمزه همین غذا بود. برای افرادی که با این غذا آشنا نیستند باید بگوییم که در اصل همان قیمه ای که در خانه درست می شود همراه با کمی تغییرات تبدیل به قیمه نثار می شود.
بعد از ناهار ونماز کمی قدم در بازار حال آدم را جا می آورد و البته بازارهای قزوین آنقدرزیبا هستند که زمان را از دست آدم خارج می کند و دوست دارید ساعت ها در آن قدم بزنید ولی وقت تنگ است تا شب باید باقی مکان های دیدنی شهر را نیز بازدید کنیم.
عمارت عالی قاپو
سریع به سمت عمارت عالی قاپو حرکت کردیم و با دیدن درب عمارت عالی قاپو مبهوت تنها آن را نگاه می کردیم. این ورودی تنها درب باقی مانده برای ورود به ارگ سلطنتی دوره صفویه است.
بر پیشانی این سردر رفیع که 17 متر ارتفاع و قوسی نیزه دار دارد کتیبه ای با کاشی معرق به خط ثلث جلی از علیرضا عباسی جلوه گر است که بر فراز آن پنجره مشبک بزرگی از کاشی قرار گرفته است بیش از دو گوشواره بلند در طرفین سر در که بر بالای طاق نمایی واقع شده بنا را به ساختمان های همجوار پیوند می داده است.
حسینیه امینی ها
مسجد جامع
گزارش از: سعید فراهانی - خواننده و همراه نوروزی مشرق
مخاطبان گرامی برای ارسال ایمیل خویش به مطالب ذیل توجه
نمایند:
1- موارد ارسالی مغایرتی با اصول
اخلاقی و قوانین مصوب جمهوری اسلامی ایران نداشته باشد.
2- این نوشته صرفا نظر یک مخاطب بوده و صحت و سقم آن بر عهده مشرق نمی باشد.
3- فایلهای متنی به فارسی نوشته شده باشند و آثار چند رسانه ای نیز در فرمت های متداول ارسال گردد.
4- سایت مشرق حق ویرایش یا اصلاح موارد ارسالی را برای خود محفوظ می داند.
shoma@mashreghnews.ir برای ارسال مطالب مخاطبان گرامی در نظر گرفته شده است.