به گزارش سرویس فرهنگی مشرق به نقل از فارس، حبیبالله معلمی 15 بهمن ماه 1305 خورشیدی در شهرستان رامهرمز به دنیا آمد. پدر وی آخوند نصیر در زمان رضاخان، معلم مکتب قرآن بود و به همین دلیل نام خانوادگی معلمی برای آنان انتخاب شد.
وی دوران کودکی خود را در مکتبخانه پدر گذراند، مکتب خانهای که توسط نیروهای حکومت پهلوی تعطیل شد. سپس تحصیلات خود را در مدرسه تا کلاس نهم ادامه داد.
وی در محضر پدر و همچنین همنشینی با استادانی همچون آیتالله سید علی بهبهانی از مجتهدان برجسته رامهرمز با سیره اهل بیت و همچنین الفبای عروض و قافیه آشنا شد.
از جوانی به سرودن پرداخت و از آغاز مداحی اهل بیت را جان مایه اصلی شعرهای خود قرار داد. تشویقهای یکی از دوستان پدرش که خود شاعری توانا بود به نام حاجی بابا اشتری لرکی زمینه را برای شکوفایی او فراهم ساخت.
معلمی در سال 1340 از رامهرمز به اهواز مهاجرت کرد و در زمینی در کنار رودخانه کارون و در کیانپارس کنونی کشاورزی میکرد.
با آغاز جنگ در اهواز به عنوان یکی از مهمترین شهرهای جنگی ایران در فرصتهای بسیاری همراه با فرزندانش در سنگرهای دفاع هم حضور داشت و همزمان به سرودن اشعار نیز میپرداخت که خاطره نخستین نوحهای که به صادق آهنگران داد از زبان آهنگران این چنین است:
سال 1359 یعنی همان اوایل جنگ من با سیفالله معلمی فرزند حاج آقا معلمی در جهاد سازندگی آشنا شدم؛ او گفت: پدرم شعر میگوید، اگر تمایل داری برای شما هم که در مراسمها نوحه میخوانید شعر بگوید.
من همانجا روی نوار کاست چند بیت ضبط کردم و نام چند شهید خوزستان را هم نوشتم و به سیفالله دادم؛ روز بعد که او را دیدم برگهای به من داد و گفت: این شعر را پدرم بنا به آهنگی که دیروز به من دادی، سروده و نام شهدایی را که به من دادید، هم در بیتها آوردهاست.
نگاهی به کاغذ انداختم، اشعار خوب و محکمی سروده شده بود. مطلع یا سرنوحهاش این بود:
ای شهیدان به خون غلتان خوزستان، درود/ لالههای به خون غلتان خوزستان، درود
پس از جنگ، بارها حبیبالله معلمی مورد ستایش رهبر معظم انقلاب اسلامی قرار گرفت و از وی تجلیل شد.
از معلمی نوحههای به یاد ماندنی از جمله؛ «با نوای کاروان/ بار بندید همرهان/ این قافله عزم کرب و بلا دارد»، «شور حسین است چهها میکند»، «این لشکر حق عازم کربلاست امشب»، «سوی دیار عاشقان رو به خدا میرویم»، «بهر آزادی قدس از کربلا باید گذشت»، «ای لشکر حسینی تا کربلا رسیدن یک یا حسین دیگر»، «ای لشکر صاحب زمان/ آماده باش/ آماده باش» به جا مانده است.
عمده سرودههای وی توسط صادق آهنگران، مداح نام آشنای جبههها اجرا شده است.
بیشتر اشعار معلمی در کتاب «خونین نامه عاشقان حسین» در دو جلد و در زمان جنگ توسط انتشارات سپاه پاسداران چاپ و منتشر شد، کتاب شعر «وادی عشق» نیز از کارهای اوست. همچنین از دیگر مجموعه اشعار این شاعر میتوان به کتاب «شفق خونین» از انتشارات دارالهدی اشاره کرد.
بیشتر آثار وی در قالب چهارپاره است گرچه در غزل و مثنوی نیز طبعآزمایی کرده است.
وی از هفته گذشته تاکنون به دلیل کهولت سن و بیماری در بیمارستان نفت شهر اهواز بستری شده بود و تحت مراقبتهای ویژه قرار داشت.
*هیچ یک از مسئولان به عیادتش نیامد
شاعر اهوازی گفت: حبیبالله معلمی، شاعر دفاعمقدس بوده و متاسفانه هیچ ارگان و مسئولی در زمینه تامین هزینههای درمانی این شاعر کمکی نکرده است در حالی که وی در دوران دفاع مقدس حتی مال و خانه خود را در اختیار رزمندگان قرار داد.
ابراهیم سنایی، درباره این شاعر اهل بیت (ع) و دفاعمقدس میگوید: معلمی، شاعر نوحههای صادق آهنگران است، این اشعار دارای شور و حال فراوان بود تا آنجا که هر وقت دشمن میخواست روحیه رزمندگان را تخریب کنند خبر کذبی مبنی بر شهادت یا اسارت آهنگران منتشر میکرد.
دوست حبیبالله معلمی در ادامه به کم لطفی دیگری اشاره کرد و گفت: متاسفانه در کنگرههای سراسری کشور حتی برای یک بار هم از این شاعر پایداری دعوت و تجلیل نشد، وی بارها در بیمارستان بستری شد اما هیچ یک از مسئولان به عیادتش نیامد.
سنایی با اشاره به اینکه تاکنون از آقای معلمی چند کتاب شعر منتشر شده است، درباره کتاب شدن سرودههای دوران هشت سال دفاعمقدس این شاعر گفت: تمام این اشعار موجود است و در چاپ کتاب خاطرات آقای آهنگران از آنها استفاده شده است.
وی دوران کودکی خود را در مکتبخانه پدر گذراند، مکتب خانهای که توسط نیروهای حکومت پهلوی تعطیل شد. سپس تحصیلات خود را در مدرسه تا کلاس نهم ادامه داد.
وی در محضر پدر و همچنین همنشینی با استادانی همچون آیتالله سید علی بهبهانی از مجتهدان برجسته رامهرمز با سیره اهل بیت و همچنین الفبای عروض و قافیه آشنا شد.
از جوانی به سرودن پرداخت و از آغاز مداحی اهل بیت را جان مایه اصلی شعرهای خود قرار داد. تشویقهای یکی از دوستان پدرش که خود شاعری توانا بود به نام حاجی بابا اشتری لرکی زمینه را برای شکوفایی او فراهم ساخت.
معلمی در سال 1340 از رامهرمز به اهواز مهاجرت کرد و در زمینی در کنار رودخانه کارون و در کیانپارس کنونی کشاورزی میکرد.
با آغاز جنگ در اهواز به عنوان یکی از مهمترین شهرهای جنگی ایران در فرصتهای بسیاری همراه با فرزندانش در سنگرهای دفاع هم حضور داشت و همزمان به سرودن اشعار نیز میپرداخت که خاطره نخستین نوحهای که به صادق آهنگران داد از زبان آهنگران این چنین است:
سال 1359 یعنی همان اوایل جنگ من با سیفالله معلمی فرزند حاج آقا معلمی در جهاد سازندگی آشنا شدم؛ او گفت: پدرم شعر میگوید، اگر تمایل داری برای شما هم که در مراسمها نوحه میخوانید شعر بگوید.
من همانجا روی نوار کاست چند بیت ضبط کردم و نام چند شهید خوزستان را هم نوشتم و به سیفالله دادم؛ روز بعد که او را دیدم برگهای به من داد و گفت: این شعر را پدرم بنا به آهنگی که دیروز به من دادی، سروده و نام شهدایی را که به من دادید، هم در بیتها آوردهاست.
نگاهی به کاغذ انداختم، اشعار خوب و محکمی سروده شده بود. مطلع یا سرنوحهاش این بود:
ای شهیدان به خون غلتان خوزستان، درود/ لالههای به خون غلتان خوزستان، درود
پس از جنگ، بارها حبیبالله معلمی مورد ستایش رهبر معظم انقلاب اسلامی قرار گرفت و از وی تجلیل شد.
از معلمی نوحههای به یاد ماندنی از جمله؛ «با نوای کاروان/ بار بندید همرهان/ این قافله عزم کرب و بلا دارد»، «شور حسین است چهها میکند»، «این لشکر حق عازم کربلاست امشب»، «سوی دیار عاشقان رو به خدا میرویم»، «بهر آزادی قدس از کربلا باید گذشت»، «ای لشکر حسینی تا کربلا رسیدن یک یا حسین دیگر»، «ای لشکر صاحب زمان/ آماده باش/ آماده باش» به جا مانده است.
عمده سرودههای وی توسط صادق آهنگران، مداح نام آشنای جبههها اجرا شده است.
بیشتر اشعار معلمی در کتاب «خونین نامه عاشقان حسین» در دو جلد و در زمان جنگ توسط انتشارات سپاه پاسداران چاپ و منتشر شد، کتاب شعر «وادی عشق» نیز از کارهای اوست. همچنین از دیگر مجموعه اشعار این شاعر میتوان به کتاب «شفق خونین» از انتشارات دارالهدی اشاره کرد.
بیشتر آثار وی در قالب چهارپاره است گرچه در غزل و مثنوی نیز طبعآزمایی کرده است.
وی از هفته گذشته تاکنون به دلیل کهولت سن و بیماری در بیمارستان نفت شهر اهواز بستری شده بود و تحت مراقبتهای ویژه قرار داشت.
*هیچ یک از مسئولان به عیادتش نیامد
شاعر اهوازی گفت: حبیبالله معلمی، شاعر دفاعمقدس بوده و متاسفانه هیچ ارگان و مسئولی در زمینه تامین هزینههای درمانی این شاعر کمکی نکرده است در حالی که وی در دوران دفاع مقدس حتی مال و خانه خود را در اختیار رزمندگان قرار داد.
ابراهیم سنایی، درباره این شاعر اهل بیت (ع) و دفاعمقدس میگوید: معلمی، شاعر نوحههای صادق آهنگران است، این اشعار دارای شور و حال فراوان بود تا آنجا که هر وقت دشمن میخواست روحیه رزمندگان را تخریب کنند خبر کذبی مبنی بر شهادت یا اسارت آهنگران منتشر میکرد.
دوست حبیبالله معلمی در ادامه به کم لطفی دیگری اشاره کرد و گفت: متاسفانه در کنگرههای سراسری کشور حتی برای یک بار هم از این شاعر پایداری دعوت و تجلیل نشد، وی بارها در بیمارستان بستری شد اما هیچ یک از مسئولان به عیادتش نیامد.
سنایی با اشاره به اینکه تاکنون از آقای معلمی چند کتاب شعر منتشر شده است، درباره کتاب شدن سرودههای دوران هشت سال دفاعمقدس این شاعر گفت: تمام این اشعار موجود است و در چاپ کتاب خاطرات آقای آهنگران از آنها استفاده شده است.