سرویس فرهنگی مشرق - رسانه‌های جریان اصلی در معرض خطر هستند و این خطر در فرم چیزی است که به آن «رسانه‌ های جایگزین» می‌گویند. چند دهه پیش رسانه‌های «زیرزمینی» با فرم‌هایی چون اعلامیه و کتابچه فعالیت می‌کردند.
 
این روزها دیگر خبری از «زیرزمین» نیست و نیازی به پول برای تأمین هزینه‌های چاپ و توزیع وجود ندارد. آن‌ها بسیار سرزنده و کوبنده روی زمین هستند و پیش روی تمام کسانی که به اینترنت دسترسی دارند، حضور دارند.

رسانه‌های جریان اصلی شامل شبکه‌های تلویزیونی، روزنامه‌ها و سایت‌های خبری پربیننده، از رویترز و CNN تا فکس نیوز تا NDTV در هند می‌باشند. منتقدین جریان اصلی رسانه‌ای بیان می‌کنند که آن‌ها تمایل به تکرار طوطی‌وار دیدگاه‌های حاکمیتی، تعظیم به دغدغه‌های تبیلغاتی و حفظ سیستم اجتماعی و سیاسی حاکم دارند. به علاوه خروجی‌های خبری اغلب بخشی از مجموعه به هم پیوسته‌ای هستند که ممکن است دربرگیرنده دغدغه‌های تولید کنندگان اسلحه، بانک‌ها و صنایع باشد. بنابراین در خروجی‌های خبری از اتخاذ مواضع و انجام گزارش بر روی داستان‌هایی که به حال منافع گسترده سازمان متبوع خود مضر است، خودداری خواهند کرد.
 
دست کم به این دلیل که تمایل به بخش خصوصی دارند و از این رو مالکینشان در راستای منافع مشخص شده‌ای در جهت حفظ سیستم پایه‌گذاری شده بر مبنای مالکیت خصوصی و ایجاد رضایت برای آن می‌کوشند.
 
بنابراین عموم مردم به یک دیدگاه جهانی دسترسی دارد که به نفع علایق شرکت‌های بزرگ و متحد دستخوش تحریف شده است و رسانه‌های جریان اصلی موفق شده‌اند که در مورد چنین علایقی اقناع‌سازی انجام دهند. «بازار آزاد» بهترین روش برای جابجایی کالا و خدمات برای مردم است، رفاه ایجاد شده از سمت دولت بد است و «مسئولیت-پذیری فردی» خوب است، خصوصی‌سازی بهره‌وری را افزایش می‌دهد، «جنگ علیه ترور» باید علیه دشمنان تعیین شده طرح‌ریزی گردد و نابرابری‌های فاحش و قدرت شرکت‌های بزرگ لازم و مشروع هستند.
 
در دهه‌های اخیر وبسایت‌های متعددی به مانند فنر آزاد شده‌اند تا در مورد این فرضیات سوال نمایند. گلوبال ریسرچ واقع در مونترال نزدیک به 125000 بازدید کننده منحصر بفرد در روز دارد و برنامه‌های ضدجهانی سازی را پیش می‌برد. این وبسایت خوانندگان متنوعی را جذب می‌کند که همه آن‌ها به یک چیز اعتقاد دارند؛ رسانه‌های جریان اصلی در بیان حقایق به مردم درباره این که چگونه بانکدارها، الیگارشی‌های شرکت‌های بزرگ و حکومت‌ها با دستکش‌هایی بر دست در حال فریبکاری بوده و مردم را از حقوقشان محروم می نمایند، ناموفق هستند.
 
این‌جا محل توقف برای مردمی است که نگران عدم پوشش حقایق پیرامون یازده سپتامبر و دلایل جنگ‌های بی‌پایان غرب امپریالیست هستند. آغازی است برای افشای برنامه‌های الیت‌های جهانی برای ساختن یک «نظم نوین جهانی» که  با اسپری کردن سموم در اتمسفر (دنباله‌های شیمیایی )، غذاهای اصلاح ژنتیکی شده، با استفاده از واکسن‌ها و یا به کارگیری بسیاری از روش‌های دیگر که به مطیع سازی ما می‌انجامد، صورت پذیرفته است.
 
در ایالات متحده آمریکا، تاک شویی با میزبانی آلکس جونز طرفداران قابل توجهی روی نت دارد. جونز روی این تمرکز دارد است که چگونه دولت ایالات متحده آمریکا در حال برپایی جنگ علیه مردم کشور خود است و حقوق اساسی آن‌ها را سلب می‌کند. در انگلستان دیوید آیک مجری سابق برنامه‌های ورزشی تلویزیونی پیام مشابهی را منتشر می‌کند. در کنار جونز، آیک بر روی بانکداران مخفی «ایلومناتی»، خاندان‌های ثروتمند و دیگر گروه‌های الیت مختلف که فعالانه در راستای رسیدن به «نظم نوین جهانی» در تلاش هستند، تمرکز نموده است.
 
از پریسون پلنت تا رسانه چهارم، «رسانه‌های جایگزین» مدام در حال کسب موفقت بیشتر بوده‌اند. یک دلیل برای محبوبیت به دست آمده این است که از زمان فروپاشی شوروی، ایالات متحده آمریکا در جهت سلطه بر جهان، با برنامه‌ای رو به جلو به سمت جنگ‌های دائمی پیش رفته است. در همین زمان نظارت روزافزون، کاهش سطح دستمزد و حقوق دموکراتیک در کشورهای غربی مردم را وادار نموده است که برای یافتن پاسخ این که چرا به نظر همه چیز اشتباه می‌آید؟ جستجو نمایند. بحران اقتصادی ایجاد شده توسط بانک‌ها و ریاضت حاصل از ان برای توده‌های مردم سوخت این آتش را افزوده است. مرزهای میان چپ سنتی و راست رادیکال اگرچه تعریف شده است ولی تا حدودی مانند انگشتانی که به سمت دسیسه‌ها و انگیزه‌های «الیت‌های جهانی» اشاره می‌کنند، تار و مبهم است.
 
 امروز آشکارا اجماع اجتماعی فرسوده شده است و مردم به سمت «گمراهی» رفته‌اند. چیزی که باعث نگرانی مقامات شده است، بیش از آن که به وجود نفوذی‌های کمونیست مربوط شود از تئوری‌های توطئه موجود در اینترنت نشأت می‌گیرد. در گزارش «رسانه آزاد و کثرت‌گرا جهت حفظ دموکراسی در اروپا»، اتحادیه اروپا از این که مردم ناآگاهانه رادیکالیزه شوند، احساس خطر می‌کند و از کمک مالی از ژورنالیسم «مسئولیت‌پذیر» و تزریق دیدگاه‌های اتحادیه اروپا به رسانه‌ها به طور منظم و گسترده و همچنین برقراری کنترل بر اینترنت حمایت می‌نماید. اتحادیه اروپا این را به «کثرت‌گرا» بودن تعبیر می‌:ند.ولی همان زمان با هدف قرار دادن ویکی‌لیکس، به چیزی بیشتر از تلاش برای اعمال مجدد کنترل‌های ایدئولوژیک، سخت‌گیری به «رسانه‌های جایگزین» و پراکندن مداوم فریب‌های بنگاه‌های بزرگ دولتی نمی‌رسد.
 
در هند به نظر می‌رسد وبسایت کانترکارنتس  واقع کارلا در خط مقدم «رسانه‌های جایگزین» قرار داشته باشد. با 25000 بازدید کننده منحصربفرد در هر روز گرایشاتی مشابه گلوبال ریسرچ دارد اگر چه ویژگی‌های بیشتری در ارتباط با هند دارد. با این حال «رسانه‌های جایگزین» هنوز در هند جا نیفتاده‌اند. هندی‌ها هنوز در مورد پیام‌های رسانه‌های جایگزین روشن نشده‌اند و بنابراین کوکشان تنظیم نیست. این دغدغه‌ «پینو ماتیو» از وبسایت «کانترکارنتس» است. او می‌گوید مسئله بغرنج این است که ما برای مقابله با چالش‌هایی که برای چهره اکوسیستم و انسانیت ما بوجود آمده است، زمان بسیار اندکی داریم.
 
برای ماتیو ایده‌های خوب تنها آتش به پا کردن نیست ولی در این دوران دیجیتال می‌تواند مانند آتش گسترش یابد. این قدرت رسانه‌های جایگزین را به رخ می‌کشد. تا به امروز رسانه‌های جریان اصلی ابزار مهمی جهت کنترل اجتماعی و تضمین اجرایی دادن به ویژگی‌های ذاتی مثبت و منفی سرمایه‌داری بوده‌اند ولی اکنون در حال از دست دادن اثر خود و دادن جای خود به خروجی‌های جایگزین هستند. در ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا، کار از اختیار کنترل‌های حاکمیتی خارج می‌شود و به همین دلیل است که رخداد ترسناکی در حال وقوع است.