به گزارش مشرق، فارس به نقل از شوراي ملي ايرانيان آمريکا نوشت: جمعي از کارشناسان بين‌المللي از جمله "جان ليمبرت " سفير سابق آمريکا در ايران، "ريچارد دالتون " سفير سابق انگليس در ايران، "برونو پلائود " معاون سابق مديرکل آژانس بين‌المللي انرژي اتمي "گري سيک " مشاور سابق کاخ سفيد در امور مربوط به ايران و "چاس فريمن " سفير سابق آمريکا در عربستان سعودي در آستانه نشست ايران و 1+5 (آمريکا، انگليس، فرانسه، روسيه، چين بعلاوه آلمان) بيانيه‌اي را صادر کردند و از دولت "باراک اوباما " درخواست کردند تا ديپلماسي با ايران را مجدداً از سرگيرد.
در اين بيانيه تصريح شده است در حاليکه آمريکا براي دور جديدي از مذاکرات چندجانبه با ايران آماده مي‌شود، لازم است که دولت اوباما مصرانه تمامي تلاش خود را به کار گيرد و از طريق دنبال کردن تعامل با تهران، ديپلماسي با اين کشور را مجددا از سرگيرد.
اين گروه از کارشناسان بين‌المللي به دولت اوباما گوشزد کردند که بدون وقوع گفت‌وگوهاي بيشتر هيچ‌گونه پيشرفتي حاصل نخواهد آمد.
بر اساس اين بيانيه، احياي ديپلماسي همچنين به مفهوم پيگيري اهداف واقع‌گرايانه است. نتايج غيرواقع‌بينانه از جمله اصرار بر اين مسئله که ايران به طور کامل غني‌سازي اورانيوم را متوقف کند، بايد کنار گذاشته شود.
در بخش‌هايي از اين بيانيه نيز آورده شده است که تمرکز بايد بر مکانيسم‌هاي نظارت و راستي‌آزمايي باشد که تضمين حاصل شود که برنامه هسته‌اي ايران بر اهداف صلح‌آميز پايه‌ريزي شده است.
اين کارشناسان به بخش‌هايي از حرف‌هاي "هيلاري کلينتون " وزير خارجه آمريکا اشاره کردند و گفتند: کلينتون در دسامبر سال گذشته ميلادي اعلام کرد که آمريکا آماده مي‌شود تا برنامه صلح‌آميز غني‌سازي ايران در داخل خاک اين کشور را به رسميت بشناسد که اين يک گام سازنده براي رسيدن به يک مصالحه رضايتبخش محسوب مي‌شود که دولت اوباما بايد به آن پايبند باشد.
در پايان اين بيانيه آورده شده بود که احياي ديپلماسي با ايران بايد موضوعاتي وراي موضوع هسته اي ايران را مورد خطاب قرار دهد. ايران، چالش‌ها و فرصت‌هايي در ديگر حوزه‌هاي حائز اهميت براي امنيت ملي آمريکا از جمله ثبات در افغانستان و عراق، قاچاق مواد مخدر و وضعيت حقوق بشر در ايران را نيز ارائه مي‌دهد. آمريکا بايد به دنبال زمينه‌هاي مشترک در تمامي حوزه‌هاي داراي اهميت را جستجو کند و تنها به پيشرفت در يک زمينه که باقي راه‌حل‌ها در زمينه‌هاي ديگر را در اسارت خود نگه مي‌دارد، بسنده نکند. در واقع پيشرفت در زمينه افغانستان جو بهتري را براي پيشرفت در زمينه موضوع هسته‌اي ايجاد مي‌کند و دستور کار تعامل آمريکا بايد گسترش پيدا کند تا بتواند بازتابي از اين مسائل ياد شده باشد.
