به گزارش خبرنگار سياسي مشرق، متاسفانه سايت وابسته به سازمان ميراث فرهنگي در جوابي توهين آميز به اخبار دلسوزانه درباره برخي اقدامات ضدانقلابي و ريخت و پاش بيت المال به پاي برخي عناصر خاص، آن اخبار را به کل کذبيات خوانده و همه موارد آن را رد کردند.
مشرق تقاضا مي کند بجاي تهمت و لفظي هاي کودکانه براي توجيه برخي اقدامات نادرست، چاره اي براي خطري که از جانب دفاتر و مراکزي مانند "خانه ايران در پاريس" که با اقدامات خود وجهه نظام را تهديد مي کنند، بيانديشند.
سند نخست مربوط مي شود به عکس يکي از کارمندان خانه ايران در پاريس با بني صدر که احتمالا نياز به توضيح بيشتري ندارد. همانگونه که در خبر پيشين نيز اشاره شده بود، اين کارمند و برخي افراد ديگر به اين عکس و برخي عکس هاي مشابه ديگر با افراد ضدانقلاب افتخار کرده و به عنوان سند افتخار خود به ديگران نيز نشان مي دهند!

 مشرق اين آمادگي را دارد اسناد خود را  از جمله نسخه اصلي اين عکس را براي خود آقاي بقايي ارسال کند تا در جريان عملکرد زيرمجموعه خود باشد و به هر طريق به دنبال انکار واقعيات نباشد و البته مشرق در صورت نياز، اسنادي ديگري نيز منتشر خواهد کرد که تاکنون به جهت ملاحظات اخلاقي از انتشار آن امتناع کرده است.
دوستان بهتر بود به جاي انکار و فرافکني، فکري به حال اين کنند که سالهاست مديريت خانه ايران را به تيمي سپرده اند که خود و اکثريت کارکنانشان نه اقامت فرانسه که "مليت فرانسوي "گرفته اند!
مديريت اين مجموعه با افتخار از پدرش ياد مي کند که نشان افتخار انگليس را از دولت اين کشور دريافت کرده بود و خود نيزهم اکنون يک "فرانسوي "به شمار مي آيد.

همچنين تغييرچندي پيش حساب ها از بانک ايراني به بانک LCL پاريس سيزدهم هم قابل توجه است. در پيگيري هاي انجام شده، مشخص شد حقوق مديريت و برخي از کارکنان، براي فرار از نظارت مالياتي فرانسه بصورت نقد از صندوق دريافت مي شود و البته اسناد ديگري هم هست که تقديم مسوولان مربوطه خواهد شد.
جاي تاسف است که صدها متر محيط فوق ايده آل در گران ترين خيابان جهان با مديريت حضرات به مجموعه اي تبديل شده که ظهرها جز خود کارکنان و معدودي از توريست ها(که براي بار اول و آخر مي آيند) کسي حتي کباب کوبيده "خانه ايران" را هم نمي پذيرد.
فرصتي که اينگونه بخاطر منافع يک باند کوچک و لابي هاي آن با برخي مديران سابق و فعلي ميراث فرهنگي از کف نظام مي رود و بدتر آنکه بجاي بررسي دقيق و تشکر از دلسوزي و روشنگري، اولتيماتوم مي دهند و دل به توجيهات پيرمردي هفتاد و چند ساله بسته اند که خود يکي از هنرهاي مديريتي اش را"دروغ" و "خريدن زمان" مي داند.
بار ديگر تاکيد مي کنيم که اسناد و جزئيات زيادي از اقدامات خلاف مصالح ملي "خانه ايران در پاريس" موجود است اما تاکنون مشرق از انتشار آنها امتناع کرده اما در صورت اصرار سازمان ميراث فرهنگي بر انکار، ناگزير از انتشار اسناد خواهيم بود.