گروه بین‌الملل مشرق - مخالفان دولت اوکراین از ماه‌ها پیش دراثر فشارهای سیاسی و حمایت غرب بر علیه دولت "ویکتور یانوکوویچ" به خیابان‌ها ریختند، این اعتراض‌ها در چند روز پیش به خشونت کشید و سرانجام رئیس جمهور "ویکتور یانوکوویچ" مجبور به ترک پایتخت شد.
پارلمان اوکراین پس از برکناری رئیس جمهور قانونی این کشور، "الکساندر تورچینف" را به عنوان رئیس دولت انتقالی انتخاب کرد. تورچینف اولین رئیس‌جمهور موقت اوکراین و دست راست نخست وزیر سابق خانم "یولیا تیموشنکو" به شمار می‌رود؛ زنی که در زمان رئیس‌جمهور ویکتور یانوکوویچ به خاطر اقدامات ضددولتی و فساد روانه زندان شد. الکساندر تورچینف متولد 1964 و فارغ التحصیل رشته صنعت معدن است، او متولد شهر صنعتی "دنیپروپتروفسک" واقع در شرق اوکراین است، شهری که بیشتر مردم آن به زبان روسی صحبت می‌کنند و غالبا هم طرفداران روسیه هستند.
با وجود اینکه این مسئله قابل رؤیت برای همگان نبود اما تورچینف از همان ابتدا نقشی اساسی در اعتراضات علیه دولت قانونی اوکراین بازی می‌کرد و در نهایت پس از برکناری یانوکوویچ، به عنوان جانشین موقت وی انتخاب شد. اما مسئله قابل ذکر این است که وی از احترام و اعتماد قابل توجهی در میان معترضان میدان استقلال کی‌یف برخوردار نیست و او پس از فرار یانوکوویچ به معترضان دستور داد به خانه‌هایشان بازگردند و با این دستور موجی از خشم را در میان آنها ایجاد کرد. همانطور که عده‌ای معتقدند وی از توان روابط عمومی قوی در میان جمع برخوردار نیست و زمانیکه در سال 2008 نامزد شهردار کی‌یف شد، علی رغم اینکه از حمایت همه‌جانبه نخست‌وزیر آن زمان یعنی تیموشنکو برخوردار بود، در برقراری ارتباط مناسب با رای‌دهندگان شکست سختی خورد.
تورچینف علاوه‌بر اینکه نقشی اساسی در هدایت معترضان برعهده داشت، در نوشتن موضوعاتی مربوط به فساد، اقتصاد و حکومت استبدادی نیز دستی دارد و کتاب وی با عنوان "وهم ترس" که در سال 2005 منتشر شد موضوع یک فیلم سینمایی قرار گرفت و در سال 2008 برنده جایزه اسکار به عنوان بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان گشت.
اولین قدم تورچینف برای وارد شدن به دنیای سیاست به ورود وی در سازمان جوانان حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی"کومسومول" باز می‌گردد، در آن روزها او برای یک اصلاحات دموکراتیک می‌جنگید.
تورچینف سپس به عنوان رئیس یکی از قدیمی‌ترین خبرگزاری‌های مستقل اوکراین انتخاب شد و کمی قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی مرکز پژوهش‌های سیاسی را بنیان نهاد. او در سال 1993 به عنوان معاون اقتصادی نخست وزیر آن زمان "لئونید کوچما" منصوب شد و در همان زمان در تشکیل حزب "هرومادا" با پاول لازارینکو همراه شد؛ حزبی که بعدها تیموشنکو نیز به آن پیوست.
اولین‌باری که تورچینف قرار بود به عنوان نماینده وارد پارلمان شود به سال 1998 باز می‌گردد اما حزب هرومادا در پی فرار لازارینکو از تصمیم خود بازگشت، فرار لازارینکو به دلیل اختلاس در بین سال‌های 1996 و 1997 یعنی زمانی که وی نخست‌وزیر اوکراین بود صورت گرفت.
تورچینف در سال 2004 مدیریت تبلیغات رسانه‌ای رهبر مخالفان دولت یولیا تیموشنکو در مقابل رقیب انتخاباتی‌اش یانوکوویچ را برعهده داشت، انتخاباتی که تیموشنکو در آن به دلیل فساد‌های اقتصادی شکست سختی متحمل شد و همین امر باعث شعله‌ور شدن انقلاب نارنجی بعد از فروپاشی اتحاد شوروی در این کشور شد.
پس از اینکه موج اعتراض‌ها در سال 2004 ، ویکتور آندریوویچ یوشچنکو و تیموشنکو را وارد دولت نمود و اولی به عنوان رئیس جمهور و دومی به عنوان نخست وزیر اوکراین گمارده شدند، تورچینف در سال 2005 به عنوان رئیس امنیت داخلی کشور انتخاب شد تا به نوعی یک دژ امنیتی برای مخالفان را به وجود بیاورد. اما تنها پس از گذشت هفت ماه، منصب خود را درپی استعفای تیموشنکو از دست داد. تورچینف باری دیگر در خلال سال‌های 2007-2010 و در دور اوج جولان سیاسی تیموشنکو، به عنوان معاون اول وی انتخاب شد.
تورچینف معاون اول حزب (All-Ukrainian Union) "اتحاد همه اوکراینی‌ها" موسوم به "سوبودا" ( Svoboda) و به رهبری تیموشنکو است، روابط سیاسی این دو به نیمه دهه نود قرن گذشته باز می‌گردد. هنگامی که این مسائل کنار هم چیده می‌شود، عده‌ای از فعالان طرفدار دموکراسی بیم آن را دارند که ظهور تورچینف در میدان سیاست، راه را برای در اختیار گرفتن مجدد منصبی مهم توسط تیموشنکو باز کند.
علی‌رغم اینکه بسیاری به صدور قرار اتهام تیموشنکو در سال 2011 مبنی بر سوء استفاده از قدرت در منصب نخست‌وزیری به چشم یک حرکت انتقامی از دشمن سیاسی‌اش یانوکوویچ نگاه می‌کنند، اما بسیاری نیز این موضوع را مربوط به سیاست‌های کلان دولت سرنگون شده اوکراین و فراتر از یک انتقام‌گیری شخصی می‌دانند.
