گروه فرهنگی مشرق - کارگردان پروژه تعلیقشدهی «لاله» درباره مسائل مختلف این پروژه سخن گفت و از چهار پیشنهادش برای پایان مشکل فیلم صحبت کرد. او در این گفتوگو ماجرای توافقش با مدیران قبلی سازمان سینمایی، رابطهاش با دولت قبل، دغدغه بازگشت 7 میلیارد تومان هزینهای که برای فیلم شده و... را شرح داده است.
6 ماه است که دارم موضوع را پیگیری میکنم اما...
اسی نیکنژاد در ابتدای این گفتوگو با تاکید بر اینکه بارها برای حل مشکل بوجود آورده شده برای پروژه «لاله» با سازمان سینمایی تماس گرفته است، یادآور شد: من از 15 مهرماه که مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی پروژه را تعطیل کرده و به اصطلاح خودشان به تعلیق درآوردند تا 15 اسفندماه، مدام و هر روز در حال پیگیری این موضوع بودهام. در طول این 6 ماه، یک روز هم بیکار نبودم و با مسئولان مختلف چه در سطح ارشاد و چه در سطح عالی از طریق نامههای حتی محرمانه و گزارشگونه و همچنین با تلفن در تماس بوده و سعی در پیدا کردن راه حالی که دیگران برای این پروژه بوجود آورده بودند، بودم.
وی ادامه داد: همچنین به نظر میرسد مسئولان دلسوز وزارت ارشاد در سطح عالی، سعی در هموار کردن ادامه فیلمبرداری صحنههای باقیمانده را دارند و برای آن تلاش کردند، چرا که میدانند هزینه زیادی (به گفته مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی ۶-۵ میلیارد تومان) برای این پروژه شده که باید آن را حفظ کرد و به جیب مردم برگرداند، اما در هفته گذشته متوجه شدم که گویا مدیر مرکز گسترش یکتنه جلوی «لاله» را گرفته است و میخواهد قهرمان یک نبرد تخیلی باشد.
نیکنژاد درباره اینکه پاسخ مسئولان مرکز گسترش به تماسهایش چه بوده است؟، بیان کرد: در طول این 6 ماه به بهانههای متعددی مانند جلسات، جشنوارهها، سفرها و تعطیلات، هر بار به بهانهای از رو در رو شدن پرهیز میکردند و امروز را به فردا میانداختند. هر از گاهی هم از طریق مطبوعات میگفتند پروژه تعلیق است تا وضعیت مالکیت روشن شود. از یک طرف میگفتند مشکل مالکیت داریم که این خود یک بنای اشتباه است و از سوی دیگر، برای حل مشکل مالکیت قدمی بر نمیداشتند.
وی در عین حال خاطرنشان کرد: البته در این مدت، در تخریب پروژه و تعطیلی دفتر و جا به جا کردن اموال پروژه، در حال فعالیت بودند. این دوگانه بودن و دوگانه اعمال کردن برای مدیر یک مؤسسه بسیار زشت است. واقعا برایم این سوال ایجاد شده است که چرا در طول این ۶ ماه که مداوم درباره مالکیت صحبت کردند، حتی یک روز هم برای حل آن فرصت نگذاشتند؟ چرا یک بار جواب تلفن بنده را ندادند؟ چند بار با تهیهکننده این پروژه برای پیدا کردن راه حال قرار گذاشتند؟
این کارگردان افزود: من 6 ماه است که شبانهروز تماس میگیرم و نامه میزنم اما یکبار جواب نمیدهند و مرغ اعتدالشان فقط یک پا دارد. تنها میخواهم عدالت اسلامی اجرا شود. من هیچ مشکلی ندارم که اسناد منتشر شود و از این پس خیلی شفاف جلو برویم.
کارگردان «لاله» با بیان اینکه اظهارات و اقدامات مدیر مرکز گسترش دوگانه است، ابراز عقیده کرد: ایشان مسئلهای به نام «مالکیت» را پیش کشیدند و از 15 مهرماه تا الان پشت آن پنهان شدهاند. من از روز اول گفتنم که مقدار سهامها، بودجه فیلم و... کاملا مشخص است و حتی اسنادم را در برنامه «هفت» هم منتشر کردم. ضمن آنکه این مطلب را در اختیار مسئولان محترم هم گذشتهام که نشان از شفاف بودن پروژه را دارد اما باید بگویم هر قدر جلو میرویم، متوجه میشویم که عدهای با کینههای چند ساله و منافع سیاسی، به ما حمله کردند و میکنند. در این روند متوجه میشویم که بنده و یا پروژه «لاله» هدف نبوده و نیست، بلکه تصفیه حسابهای شخصی و سیاسی با مدیران قبلی مساله بوده و هست. آیا این انصاف است؟ عدالت است؟ انسانیات است؟
من چه گناهی کردهام که توافق انجام شده با دولت قبل را قبول ندارند؟
نیکنژاد در پاسخ به پرسشی درباره بیان شفاف میزان مالکیت شرکت کانادایی درایو و مرکز گسترش در پروژه «لاله» به ایسنا اظهار کرد: ابتدا نظر ما بر این بود که 40 درصد از پروژه در اختیار شرکت کانادایی «درایو» باشد که من نیز یکی از مدیران آن هستم اما پس از رایزنیهایی و جلسات متعدد با مدیران قبلی، نهایتا با آقای شمقدری به عنوان رییس سازمان سینمایی، شفیع آقامحمدیان، معاون مالی مرکز گسترش و محسن علیاکبری (عضو شورای عالی سینما) حضور داشتند جلسه نهایی گذاشته شد. بر اساس مذاکراتمان، چون مرکز گسترش پول و سهم فارابی را داده، پس مقدار سهم مرکز گسترش به ۸۰ درصد و سهم شرکت درایو به ۲۰ درصد رسید. آن زمان هم ما از این درصد رضایت نداشتیم اما قبول کردیم و همه حاضران در این جلسه، موافقت خود را اعلام کردند.
کارگردان «لاله» ادامه داد: در همان جلسه، دستور داده شد که آقای شفیع آقامحمدیان دستور جلسه را به صورت قرارداد برای امضای طرفین آماده کند. ما هم به اعتبار اینکه این دوستان تمام از مدیران مملکت هستند، قبول کردیم و منتظر شدیم که دولت جدید آمد و کارمان به این جا رسیده که به قول یکی از دوستان قورباغه هم در سر بالایی ترانه میخواند.
وی با گلایه از رفتار مدیران سینمایی قبلی عنوان میکرد، افزود: متاسفانه باید بگویم که از همان روز تا این لحظه که حدود 2.5 سال میگذرد، آن قرارداد امضا نشده است! اما وقتی شما در یک جمع مسلمان و با حضور چهار شاهد درباره موضوعی توافق میکنید، عملا خودش یک قرارداد است. چه در صحنه داخلی و چه در صحنه بینالمللی وقتی شما چهار شاهد و مدیر در مقابل خود دارید، وقتی به شما قول میدهند و جان بچههایشان را قسم میخورند، باز هم نباید آنها را باور کرد؟ این موارد، از امضا هر قراردادی روی کاغذ برایم محکمتر است. به ما میگویند در این جامعه اخلاق حکم میکند پس چرا چنین احکامی را قبول نداریم؟
کارگردان «لاله» با بیان خواسته فعلی مرکز گسترش در این شرایط یادآور شد: حالا آقای طباطبایینژاد این توافق را قبول ندارد و میگویند که باید 100 درصد حق مالکیت پروژه را به مرکز گسترش بدهم تا اجازه دهند، بقیه «لاله» ساخته شود.
ماجرای قول شمقدری به نیکنژاد
این کارگردان سینما با ابراز تاسف از این رفتار در قبال توافقهایی که با مدیران دولت قبل انجام داده است، گفت: شاید من در امور دینی بیسوادم اما حق دارم از مراجع دینی سؤال کنم که آیا این روش اسلامی است که یک مدیر از قدرت سیاسیاش استفاده کند و فیلمسازی را زیر فشار روحی، روانی و جسمی قرار دهد؟ سهم قانونی و توافق شده که بنده و کمپانی درایو برای آن هفت سال زحمت کشیدیم که این پروژه به اینجا رسیده و حالا یک مدیری از مقام خود استفاده میکند و امسال مرا وادار میکند که به زور حق خود را به این مدیر بدهیم تا اجازه ادامه فیلمبرداری را به ما بدهد. این عدالت است؟ اگر بگویند این حکم دینی است، با چشم بسته آن را میپذیرم.
وی در پاسخ به این پرسش که با چه تضمینی قبل از امضا شدن قراردادش، فیلمبرداری «لاله» را آغاز کرده است، اظهار کرد: از اسفند 90 تا اسفند 91 که در پیشتولید بودیم مدام وضعیت قرارداد را پیگیری میکردیم اما آقای شفیع آقامحمدیان آن را امضا نمیکرد. من اصلا نمیخواستم فیلمبرداری را آغاز کنم اما آقای شفیع آقامحمدیان قول داد که بعد از شروع پروژه، قرارداد را امضا کند. من به قول و قرار ایشان که مدیر جمهوری اسلامی بودند، اعتماد کردم. ضمن آنکه آقای علیاکبری (عضو شورای عالی سینما) و سه نفر دیگر هم شاهد ماجرا هستند.
اتاق شیشهای آقای طباطبایینژاد ریموت کنترلی است!
نیکنژاد در بخش دیگری از این گفتوگو با اشاره به قول و قرار مدیر جدید مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی مبنی بر مدیریت در اتاق شیشهای گفت: روزی که آقای طباطبایینژاد به مرکز گسترش آمد و بحث شفافیت را مطرح کرد، من اولین فردی بودم که از شفافیت استقبال کردم و گفتم که همزمان با ادامه پروژه «لاله» لطفا درباره آن شفافسازی کنید.
وی در عین حال خاطرنشان کرد: ایشان تنها درباره شفافسازی صحبت کردند اما اتاقشان شیشهی نیست، اتاقی است که با ریموت کنترل باز و بسته میشود. همین هم باعث میشود که بدون سند و مدرک و تنها از روی جناحبندیهای سیاسی «لاله» را متوقف کنند.
این کارگردان با بیان قول و قرارهایی که با مدیر مرکز گسترش داشت، یادآور شد: آقای مدیر مرکز گسترش شب ۱۴ مهرماه به بنده و سرکار خانم پرتو گفتند به سفر اصفهان میروند و پس از بازگشت به تهران، برای ادامه گفتوگو و حل مسائل با هم ملاقات کرده و کار را دنبال خواهیم کرد. من نیز به قول ایشان اعتماد کردم، اما روز ۱۵ مهرماه ساعت ۱۲ از اصفهان تماس گرفتند و دستور تعطیلی پروژه را دادند. این رفتار و گفتار دوگانه چه چیزی به ما میآموزد؟ مگر قرار نیست همهی ما در خدمت سینمای کشور باشیم، پس چرا زیر قول خود میزنیم؟ واقعا دلم شکسته شد و اگر دلم برای مردم و نظام نمیسوخت، حرفهای دیگری هم بود که بزنم، ولی در جایی دیگر.
کارگردان «لاله» با تاکید بر اینکه فرد عادلی برای پیگیری مشکلش در وزارت ارشاد پیدا نکرده است، عنوان کرد: من در 6 ماه گذشته چه از طریق تلفن و چه از طریق نامهنگاری گفتهام که باید این پروژه تمام شود چون به گفته خودشان ۶.۷ میلیارد تومان برای این پروژه هزینه شده، نیروهای انسانی به کار گرفته شده، فرصت این مملکت گرفته شده و بعضی حرفها هم به اعتماد مردم خدشه وارد کرده است. همه این هزینهها برای چه چیزی میخواهد دور ریخته شود؟ چون یک نفر تصمیم دارد در مقابل پروژه «لاله» بایستد و دو دستی آن را نگه دارد که به دیگران بگوید او یک قهرمان است؟ من واقعا در سازمان سینمایی فعلی یک فرد عادل پیدا نکردم که مسالهام را حل کند. مگر نگفتیم دولت اعتدال سر کار آمده است؟ پس چگونه است که عدالت را برای دیگران انجام میدهید اما به ما که رسید دریا خشک شد؟ این دوگانه بودن در مدیریت را نمیفهمم. یک مدیر باید در خدمت یک جامعه باشد، نه در خدمت یک عده خاص و نه در خدمت برای دوستان خودش.
در صورت لزوم، موضوع را از قوه قضاییه پیگیری میکنم
نیکنژاد در پاسخ به پرسشی درباره احتمال ادامه روند تعلیق پروژه «لاله» به ایسنا گفت: آن اوایل، آقای ایوبی مدام میگفتند صبر کن تا من کار را درست کنم و بنده برای ایشان احترام خاصی قائلم و بنا به گفته ایشان صبر کردم. حتی در وبسایت فیلم به آدرس www.LalehTheMovie.com هم اعلام کردیم به علت زمستان و سرما، فیلمبرداری را نگه داشتهایم که دنیا به ما نگوید در دولت جدید فیلم «لاله» توقیف شده است.
وی ادامه داد: ۲۰ اسفندماه در آخرین مرتبهای که با آقای ایوبی و دفترشان تماس داشتم، گفتند «با مرکز گسترش کنار بیایم». ایشان از روز اول میدانستند که مرکز گسترش میخواهد حق ما را بگیرد و با قدرت دولتی هم پروژه را تعطیل کردند. پس چگونه میشود با مرکز کنار آمد؟ از آقای دکتر ایوبی تعجب کردم. ما در این 6 ماه صبر کردیم و حالا هم نوروز آمد و پس از آن هم تابستان و زمستان. آقایان به اهداف خود خواهند رسید که همانا به هدر دادن ثروت این مردم خواهد بود، ولی ایمان دارم در مراجع دینی و قانونی گوشهای فراوانی برای شنیدن عدالت وجود دارد و بنده از این جهت به سهم خودم به این مراجع گزارش میدهم و اقدام خواهم کرد. ضمن آنکه شرکت «درایو» هم میتواند از راههای قانونی موجود از سهم خود دفاع کند.
چرا قراردادها و نتیجه بررسی سازمان بازرسی را علنی نمیکنند؟
این کارگردان در بخش دیگری از سخنانش، با اشاره به جوابیه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به یکی از مصاحبههای او گفت: در آن مصاحبه که با یکی از روزنامهها انجام شده بود، صحبت از این بود که بازرسی کل کشور آمده و پرونده «لاله» را بازرسی کرده است. حالا چرا نتیجه این بازرسی را برای مردم اعلام نمیکنند؟ چرا نمیگویند به اسم این پروژه چه کسانی پول گرفتند و چه کسانی چکها را تایید کرده بودند؟
وی خاطرنشان کرد: متاسفانه جوابیه مرکز گسترش به آن مصاحبه، بر مبنای یک غلط تایپی بوده است. در آن گفتوگو من از اجاره 80 میلیونی لوکیشن خانه کاراکتر اصلی «لاله» سخن گفته بودم که به اشتباه کلمه لوکیشن حذف شده بود. البته بعید میدانم که مسئولان مرکز گسترش خودشان متوجه این اشتباه سهوی نشده باشند.
نیکنژاد جوابیه مرکز گسترش به مصاحبهاش را ناشی از یک بیسلیقگی دانست و افزود: لوکیشن خانه کاراکتر لاله که برای 45 روز اجاره شده بود، ابتدا 75 میلیون بود که در نهایت 5 میلیون هم اضافه پرداخت شد. همچنین پس از تخلیه لوکیشن، صاحب مکان 20 میلیون تومان ادعای خسارت کرده بود. چرا مسوولان مرکز تمام تلاشش این است که اسی نیکنژاد را محکوم کند؟ کجای این مطلب دروغ است که در جوابیه مرکز گسترش لفظ «دروغ» را به کار میبرند!
کارگردان «لاله» بار دیگر با تاکید بر درخواستش مبنی بر اعلام جزئیات بررسی مالی این پروژه سینمایی بیان کرد: در این 6 ماه که گفتند در حال بررسی مالی هستیم و میخواستند در اتاق شیشهای بنشینند، چرا هفت میلیارد پول کشور را خواباندهاید و فقط سعی میکنید با مصاحبههایتان نشانی غلط بدهید؟
مالکیت «لاله» بالاخره در اختیار کیست؟
یکی از مالکان کمپانی کانادایی «درایو» درباره مسائل مطرح شده درباره مشخص نبودن بحث مالکیت پروژه «لاله» بیان کرد: به گفته مرکز برای پروژه «لاله» قراردادی وجود ندارد ولی خدای ایشان میداند که توافق وجود دارد و تمام این شاهدان میتوانند شهادت بدهند. پس چرا در مقابل غرور خود از خداوند کمک نمیگیرد؟ من همان روز اول گفتم که بیایید مسائل قانونی پروژه را حل و فصل کنید و کپی رایتی را که در اختیار شرکت کانادایی «درایو» است را به نام خودتان کنید تا قانونا در کل دنیا مالک پروژه باشید. این چه مطلب مشکلی است که این دوستان متوجه نمیشوند؟ مشخصا تائید شده که مرکز گسترش ۸۰ درصد و شرکت درایو ۲۰ درصد از پروژه را دراختیار دارند. این مطلب طبق موافقت مدیران قبلی با بنده تمام شده است.
وی درباره راهکار حل این مشکل گفت: یا باید طبق قراردادی پرداخت 20 درصد سهم شرکت درایو تضمین شود و یا اینکه مرکز سهم خودش را بفروشد تا مشکل کپیرایت حل شود. این را هم بگویم که ممکن است این 20 درصد اصلا ارزش پولی نداشته باشد ولی ارزش معنوی بسیار دارد.
برای چندمینبار، نقش احمدینژاد و مشایی را در تولید «لاله» تکذیب میکنم
نیکنژاد در ادامه این گفتوگو، در پاسخ به پرسشی درباره اینکه گفته میشود، تولید «لاله» به اصرار رییس دفتر دولت دهم و به پاداش همراهی با محمود احمدینژاد در سفر به نیویورک بوده است، تصریح کرد: من همیشه این مطلب را تکذیب کردهام. من بارها موضوع مدیریت هنری و ارتباط خود را تکذیب کردهام تاکید میکنم که این موضوع یک حاشیهسازی مذموم و زشت است.
وی در عین حال با بیان اینکه حمایت یک رییس جمهور از تولید هر فیلمی افتخار است، گفت: طوری میگویند دولت قبلی از این پروژه حمایت کرده که انگار دولت قبل دولتی غیرایرانی بوده است. من افتخار میکنم که یک رییسجمهور پشت هر پروژهای قرار بگیرد؛ چه برای من باشد و چه برای دیگری. این یک افتخار است. بعضی از افراد این مطلب را میگویند که خدا به کجا وصل هستند. اینها باید از زیرزمینهای خود بیرون بیایند و به خارج از این مملکت بروند. آنوقت میفهمند که دولت و یا مملکت ایران برای فیلمسازان یک ناجی است. در هیچ کجای دنیا سراغ ندارید که یک دولتی در یک مملکتی اینقدر پول برای سینما بدهد و هیچ جایی را نمیشناسید که رهبر آن تا این حد سینما را دوست داشته باشد و برای آن فرصت بگذارد و حمایت کند. حالا در این شرایط میگویند جلوی پروژه «لاله» را بگیرید چون دولت قبل آن را حمایت میکرده است؟ این دوستان بدانند اگر دولت و یا دولتها نبودند، اساسا در ایران سینما وجود نداشت، من تعجب میکنم از این همه دوگانگی.
«لاله» مطابق دغدغه رهبری است / ظریف ارزش «لاله» را میفهمد
این کارگردان ایرانی مقیم امریکا، «لاله» را مطابق با دغدغههای مقام معظم رهبری در حوزه جنگ نرم دانست و بیان کرد: امروز تمام دغدغه فرهنگی رهبر معظم انقلاب جنگ نرم و تهاجم فرهنگیای است که سالها آغاز شده است. برای اولین بار این ادعا را با تاکید میگویم که ما در «لاله» دقیقا مقابل جنگ نرم ایستادهام اما گاهی بعضی از این مسئولان و مدیران عقبتر از فیلمساز حرکت میکنند. حتی نمیدانند منظور از جنگ نرم یعنی چه؟ اگر هم متوجه بشوند، نمیدانند چگونه با آن برخورد کنند و همین میشود که گاهی گل به خودی هم میزنند. به این دوستان میگویم، اگر نمیتوانید همراه باشید، حداقل جلوی ما را نگیرید و بگذارید این فیلم ساخته شود.
نیکنژاد با بیان اینکه کارکرد پروژهای مانند «لاله» در حوزه دیپلماسی عمومی را سیاسیون به خوبی متوجه میشوند، گفت: اگر «لاله» را به آقای جواد ظریف (وزیر امور خارجه) بدهید، ایشان ارزش آن را به درستی درک میکند. شک ندارم با توجه به تخصص وزیر محترم ارشاد، آقای جنتی، ایشان هم خوب میداند که این فیلم چگونه میتواند در مقابله با جنگ نرم کار کند. مشکل اینجاست که دشمن در حال کار ۲۴ ساعته روی این حوزه است و ما جلوی خود را گرفتهایم و پول این ملت را خواباندیم و به دنبال منافع سیاسی و گروهی خود هستیم. برای من عزت مردم و مملکت مهم بوده و هست و اگر نبود، این همه تلاش شبانهروزی را نمیکردم. این را برای این مدیرانی میگویم که گفتهاند جلوی فیلم را بگیرید و «اسی» خسته میشود و میرود؛ به کوری چشم دشمن، در زمین دل ما گیاه ناامیدی هرگز نروید.
*** سخن نیکنژاد با وزیر ارشاد / مراکز دولتی دغدغه بازگشت سرمایهشان را ندارند
نیکنژاد با خطاب قراردادن وزیر ارشاد گفت: جسارتاً بنده به وزیر محترم ارشاد عرض میکنم اگر مدیری در دولت برای بازگشت سرمایه فیلم تلاش نکند، چگونه میتواند حافظ پول مردم باشد؟ سؤال میکنم اگر این 6.5 میلیارد از جیب یکی از این آقایان که جلوی این فیلم را گرفتهاند سرمایهگذاری میشد، آیا هرگز اجازه میدادند یک روز این پروژه تعطیل شود؟ پس اگر در این ۶ ماه کاری نکردهاند و هنوز هم قصد آن را ندارند پس بگویید چگونه از اموال این مردم دفاع خواهند کرد؟
یکی از مالکان شرکت کانادایی «درایو» با انتقاد از زیر پا گذاشتن قول و قرارهای دولت قبل گفت: مدام آقای طباطبایینژاد میگویند اول باید کل مالکیت را به مرکز گسترش بدهد تا با او صحبت کنیم. ما با نمایندگان دولت قبل حرف زده بودیم. مگر آن دولت، دولت یزیدی بود؟ چرا مدیران مرکز گسترش حتی به سخنان رییسجمهور در احترام به قانون هم توجه نمیکنند و در نهایت بیقانونی اموال پروژه را به این طرف و آن طرف میبرند؟
وی ادامه داد: چرا در مقابل دبیر فدراسیون اتومبیلرانی نایستادید تا یک میلیاردی که به گفته خودتان در استادیوم تجهیز شده، خرج شده بود به هدر نرود؟ چرا من باید میرفتم تا در مقابل آنها قرار بگیرم تا با وساطت حراست از آنجا خارج شوم. شما چه میکردید؟ شما اگر به ادعای خودتان مالک پروژه نیستید، چرا اموال آن را بردید؟ اگر هم مالک هستید پس چرا به مردم میگویید، مرکز گسترش مالکیتی ندارد؟
وی در عین حال خاطرنشان کرد: بعضی از این مدیران بلایی به سر آدم میآورند که انسان فراموش میکند برای چه فیلم میساختیم و هدفش یادش میرود. اما آقایان مطمئن باشند که اجازه نمیدهیم بخاطر مدیریت غلط، چهره فرهنگی کشور را خدشهدار کنند.
چهار پیشنهاد نیکنژاد برای اتمام قائله «لاله»
اسی نیکنژاد در بخش پایانی گفتوگویش با ایسنا درباره پیشنهادهایش برای حل مشکل تعلیق فیلم سینمایی «لاله» گفت: من همان ابتدایی که مشکلات ایجاد شد (15 مهرماه)، چهار پیشنهاد برای ادامه پروژه دادم.
وی ادامه داد: پیشنهاد اولم این بود که مجوز ساخت «لاله» تمدید شود تا ما بتوانیم با بخش خصوصی وارد مذاکره شده و باقی بودجه فیلم را تامین کنیم. پیشنهاد دوم هم این بود که مرکز گسترش پولی که داده و گرفته را شفاف حساب و کتاب کند و یا سهمش را بفروشد.
کارگردان «لاله» همچنین خاطرنشان کرد: پیشنهاد چهارمی هم که به آقای طباطبایینژاد دادم این بود که اجازه دهید کار را تمام کنیم تا بتوانیم آن را اکران کرده و هزینهها بازگردد. مطمئن باشید «لاله» موجب سربلندی این مردم و عزتمندی نظام ما خواهد شد. این نیت ما بود و هست و حتما چنین خواهد شد. ما میتوانیم با هم بر اساس عدالت و دلسوزی برای مملکتمان گفتوگو داشته باشیم و در خوبی و یا خدای ناکرده بدی این «فیلم» شریک باشیم. من هیچ خصمتی با هیچ کس ندارم. دست همه دوستان را میفشارم و دوست دارم خوشی و ناخوشی «لاله» را با هم شریک باشیم، نه در مقابل هم.
6 ماه است که دارم موضوع را پیگیری میکنم اما...
اسی نیکنژاد در ابتدای این گفتوگو با تاکید بر اینکه بارها برای حل مشکل بوجود آورده شده برای پروژه «لاله» با سازمان سینمایی تماس گرفته است، یادآور شد: من از 15 مهرماه که مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی پروژه را تعطیل کرده و به اصطلاح خودشان به تعلیق درآوردند تا 15 اسفندماه، مدام و هر روز در حال پیگیری این موضوع بودهام. در طول این 6 ماه، یک روز هم بیکار نبودم و با مسئولان مختلف چه در سطح ارشاد و چه در سطح عالی از طریق نامههای حتی محرمانه و گزارشگونه و همچنین با تلفن در تماس بوده و سعی در پیدا کردن راه حالی که دیگران برای این پروژه بوجود آورده بودند، بودم.
وی ادامه داد: همچنین به نظر میرسد مسئولان دلسوز وزارت ارشاد در سطح عالی، سعی در هموار کردن ادامه فیلمبرداری صحنههای باقیمانده را دارند و برای آن تلاش کردند، چرا که میدانند هزینه زیادی (به گفته مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی ۶-۵ میلیارد تومان) برای این پروژه شده که باید آن را حفظ کرد و به جیب مردم برگرداند، اما در هفته گذشته متوجه شدم که گویا مدیر مرکز گسترش یکتنه جلوی «لاله» را گرفته است و میخواهد قهرمان یک نبرد تخیلی باشد.
نیکنژاد درباره اینکه پاسخ مسئولان مرکز گسترش به تماسهایش چه بوده است؟، بیان کرد: در طول این 6 ماه به بهانههای متعددی مانند جلسات، جشنوارهها، سفرها و تعطیلات، هر بار به بهانهای از رو در رو شدن پرهیز میکردند و امروز را به فردا میانداختند. هر از گاهی هم از طریق مطبوعات میگفتند پروژه تعلیق است تا وضعیت مالکیت روشن شود. از یک طرف میگفتند مشکل مالکیت داریم که این خود یک بنای اشتباه است و از سوی دیگر، برای حل مشکل مالکیت قدمی بر نمیداشتند.
وی در عین حال خاطرنشان کرد: البته در این مدت، در تخریب پروژه و تعطیلی دفتر و جا به جا کردن اموال پروژه، در حال فعالیت بودند. این دوگانه بودن و دوگانه اعمال کردن برای مدیر یک مؤسسه بسیار زشت است. واقعا برایم این سوال ایجاد شده است که چرا در طول این ۶ ماه که مداوم درباره مالکیت صحبت کردند، حتی یک روز هم برای حل آن فرصت نگذاشتند؟ چرا یک بار جواب تلفن بنده را ندادند؟ چند بار با تهیهکننده این پروژه برای پیدا کردن راه حال قرار گذاشتند؟
این کارگردان افزود: من 6 ماه است که شبانهروز تماس میگیرم و نامه میزنم اما یکبار جواب نمیدهند و مرغ اعتدالشان فقط یک پا دارد. تنها میخواهم عدالت اسلامی اجرا شود. من هیچ مشکلی ندارم که اسناد منتشر شود و از این پس خیلی شفاف جلو برویم.
کارگردان «لاله» با بیان اینکه اظهارات و اقدامات مدیر مرکز گسترش دوگانه است، ابراز عقیده کرد: ایشان مسئلهای به نام «مالکیت» را پیش کشیدند و از 15 مهرماه تا الان پشت آن پنهان شدهاند. من از روز اول گفتنم که مقدار سهامها، بودجه فیلم و... کاملا مشخص است و حتی اسنادم را در برنامه «هفت» هم منتشر کردم. ضمن آنکه این مطلب را در اختیار مسئولان محترم هم گذشتهام که نشان از شفاف بودن پروژه را دارد اما باید بگویم هر قدر جلو میرویم، متوجه میشویم که عدهای با کینههای چند ساله و منافع سیاسی، به ما حمله کردند و میکنند. در این روند متوجه میشویم که بنده و یا پروژه «لاله» هدف نبوده و نیست، بلکه تصفیه حسابهای شخصی و سیاسی با مدیران قبلی مساله بوده و هست. آیا این انصاف است؟ عدالت است؟ انسانیات است؟
من چه گناهی کردهام که توافق انجام شده با دولت قبل را قبول ندارند؟
نیکنژاد در پاسخ به پرسشی درباره بیان شفاف میزان مالکیت شرکت کانادایی درایو و مرکز گسترش در پروژه «لاله» به ایسنا اظهار کرد: ابتدا نظر ما بر این بود که 40 درصد از پروژه در اختیار شرکت کانادایی «درایو» باشد که من نیز یکی از مدیران آن هستم اما پس از رایزنیهایی و جلسات متعدد با مدیران قبلی، نهایتا با آقای شمقدری به عنوان رییس سازمان سینمایی، شفیع آقامحمدیان، معاون مالی مرکز گسترش و محسن علیاکبری (عضو شورای عالی سینما) حضور داشتند جلسه نهایی گذاشته شد. بر اساس مذاکراتمان، چون مرکز گسترش پول و سهم فارابی را داده، پس مقدار سهم مرکز گسترش به ۸۰ درصد و سهم شرکت درایو به ۲۰ درصد رسید. آن زمان هم ما از این درصد رضایت نداشتیم اما قبول کردیم و همه حاضران در این جلسه، موافقت خود را اعلام کردند.
کارگردان «لاله» ادامه داد: در همان جلسه، دستور داده شد که آقای شفیع آقامحمدیان دستور جلسه را به صورت قرارداد برای امضای طرفین آماده کند. ما هم به اعتبار اینکه این دوستان تمام از مدیران مملکت هستند، قبول کردیم و منتظر شدیم که دولت جدید آمد و کارمان به این جا رسیده که به قول یکی از دوستان قورباغه هم در سر بالایی ترانه میخواند.
وی با گلایه از رفتار مدیران سینمایی قبلی عنوان میکرد، افزود: متاسفانه باید بگویم که از همان روز تا این لحظه که حدود 2.5 سال میگذرد، آن قرارداد امضا نشده است! اما وقتی شما در یک جمع مسلمان و با حضور چهار شاهد درباره موضوعی توافق میکنید، عملا خودش یک قرارداد است. چه در صحنه داخلی و چه در صحنه بینالمللی وقتی شما چهار شاهد و مدیر در مقابل خود دارید، وقتی به شما قول میدهند و جان بچههایشان را قسم میخورند، باز هم نباید آنها را باور کرد؟ این موارد، از امضا هر قراردادی روی کاغذ برایم محکمتر است. به ما میگویند در این جامعه اخلاق حکم میکند پس چرا چنین احکامی را قبول نداریم؟
کارگردان «لاله» با بیان خواسته فعلی مرکز گسترش در این شرایط یادآور شد: حالا آقای طباطبایینژاد این توافق را قبول ندارد و میگویند که باید 100 درصد حق مالکیت پروژه را به مرکز گسترش بدهم تا اجازه دهند، بقیه «لاله» ساخته شود.
ماجرای قول شمقدری به نیکنژاد
این کارگردان سینما با ابراز تاسف از این رفتار در قبال توافقهایی که با مدیران دولت قبل انجام داده است، گفت: شاید من در امور دینی بیسوادم اما حق دارم از مراجع دینی سؤال کنم که آیا این روش اسلامی است که یک مدیر از قدرت سیاسیاش استفاده کند و فیلمسازی را زیر فشار روحی، روانی و جسمی قرار دهد؟ سهم قانونی و توافق شده که بنده و کمپانی درایو برای آن هفت سال زحمت کشیدیم که این پروژه به اینجا رسیده و حالا یک مدیری از مقام خود استفاده میکند و امسال مرا وادار میکند که به زور حق خود را به این مدیر بدهیم تا اجازه ادامه فیلمبرداری را به ما بدهد. این عدالت است؟ اگر بگویند این حکم دینی است، با چشم بسته آن را میپذیرم.
وی در پاسخ به این پرسش که با چه تضمینی قبل از امضا شدن قراردادش، فیلمبرداری «لاله» را آغاز کرده است، اظهار کرد: از اسفند 90 تا اسفند 91 که در پیشتولید بودیم مدام وضعیت قرارداد را پیگیری میکردیم اما آقای شفیع آقامحمدیان آن را امضا نمیکرد. من اصلا نمیخواستم فیلمبرداری را آغاز کنم اما آقای شفیع آقامحمدیان قول داد که بعد از شروع پروژه، قرارداد را امضا کند. من به قول و قرار ایشان که مدیر جمهوری اسلامی بودند، اعتماد کردم. ضمن آنکه آقای علیاکبری (عضو شورای عالی سینما) و سه نفر دیگر هم شاهد ماجرا هستند.
اتاق شیشهای آقای طباطبایینژاد ریموت کنترلی است!
نیکنژاد در بخش دیگری از این گفتوگو با اشاره به قول و قرار مدیر جدید مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی مبنی بر مدیریت در اتاق شیشهای گفت: روزی که آقای طباطبایینژاد به مرکز گسترش آمد و بحث شفافیت را مطرح کرد، من اولین فردی بودم که از شفافیت استقبال کردم و گفتم که همزمان با ادامه پروژه «لاله» لطفا درباره آن شفافسازی کنید.
وی در عین حال خاطرنشان کرد: ایشان تنها درباره شفافسازی صحبت کردند اما اتاقشان شیشهی نیست، اتاقی است که با ریموت کنترل باز و بسته میشود. همین هم باعث میشود که بدون سند و مدرک و تنها از روی جناحبندیهای سیاسی «لاله» را متوقف کنند.
این کارگردان با بیان قول و قرارهایی که با مدیر مرکز گسترش داشت، یادآور شد: آقای مدیر مرکز گسترش شب ۱۴ مهرماه به بنده و سرکار خانم پرتو گفتند به سفر اصفهان میروند و پس از بازگشت به تهران، برای ادامه گفتوگو و حل مسائل با هم ملاقات کرده و کار را دنبال خواهیم کرد. من نیز به قول ایشان اعتماد کردم، اما روز ۱۵ مهرماه ساعت ۱۲ از اصفهان تماس گرفتند و دستور تعطیلی پروژه را دادند. این رفتار و گفتار دوگانه چه چیزی به ما میآموزد؟ مگر قرار نیست همهی ما در خدمت سینمای کشور باشیم، پس چرا زیر قول خود میزنیم؟ واقعا دلم شکسته شد و اگر دلم برای مردم و نظام نمیسوخت، حرفهای دیگری هم بود که بزنم، ولی در جایی دیگر.
کارگردان «لاله» با تاکید بر اینکه فرد عادلی برای پیگیری مشکلش در وزارت ارشاد پیدا نکرده است، عنوان کرد: من در 6 ماه گذشته چه از طریق تلفن و چه از طریق نامهنگاری گفتهام که باید این پروژه تمام شود چون به گفته خودشان ۶.۷ میلیارد تومان برای این پروژه هزینه شده، نیروهای انسانی به کار گرفته شده، فرصت این مملکت گرفته شده و بعضی حرفها هم به اعتماد مردم خدشه وارد کرده است. همه این هزینهها برای چه چیزی میخواهد دور ریخته شود؟ چون یک نفر تصمیم دارد در مقابل پروژه «لاله» بایستد و دو دستی آن را نگه دارد که به دیگران بگوید او یک قهرمان است؟ من واقعا در سازمان سینمایی فعلی یک فرد عادل پیدا نکردم که مسالهام را حل کند. مگر نگفتیم دولت اعتدال سر کار آمده است؟ پس چگونه است که عدالت را برای دیگران انجام میدهید اما به ما که رسید دریا خشک شد؟ این دوگانه بودن در مدیریت را نمیفهمم. یک مدیر باید در خدمت یک جامعه باشد، نه در خدمت یک عده خاص و نه در خدمت برای دوستان خودش.
در صورت لزوم، موضوع را از قوه قضاییه پیگیری میکنم
نیکنژاد در پاسخ به پرسشی درباره احتمال ادامه روند تعلیق پروژه «لاله» به ایسنا گفت: آن اوایل، آقای ایوبی مدام میگفتند صبر کن تا من کار را درست کنم و بنده برای ایشان احترام خاصی قائلم و بنا به گفته ایشان صبر کردم. حتی در وبسایت فیلم به آدرس www.LalehTheMovie.com هم اعلام کردیم به علت زمستان و سرما، فیلمبرداری را نگه داشتهایم که دنیا به ما نگوید در دولت جدید فیلم «لاله» توقیف شده است.
وی ادامه داد: ۲۰ اسفندماه در آخرین مرتبهای که با آقای ایوبی و دفترشان تماس داشتم، گفتند «با مرکز گسترش کنار بیایم». ایشان از روز اول میدانستند که مرکز گسترش میخواهد حق ما را بگیرد و با قدرت دولتی هم پروژه را تعطیل کردند. پس چگونه میشود با مرکز کنار آمد؟ از آقای دکتر ایوبی تعجب کردم. ما در این 6 ماه صبر کردیم و حالا هم نوروز آمد و پس از آن هم تابستان و زمستان. آقایان به اهداف خود خواهند رسید که همانا به هدر دادن ثروت این مردم خواهد بود، ولی ایمان دارم در مراجع دینی و قانونی گوشهای فراوانی برای شنیدن عدالت وجود دارد و بنده از این جهت به سهم خودم به این مراجع گزارش میدهم و اقدام خواهم کرد. ضمن آنکه شرکت «درایو» هم میتواند از راههای قانونی موجود از سهم خود دفاع کند.
چرا قراردادها و نتیجه بررسی سازمان بازرسی را علنی نمیکنند؟
این کارگردان در بخش دیگری از سخنانش، با اشاره به جوابیه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به یکی از مصاحبههای او گفت: در آن مصاحبه که با یکی از روزنامهها انجام شده بود، صحبت از این بود که بازرسی کل کشور آمده و پرونده «لاله» را بازرسی کرده است. حالا چرا نتیجه این بازرسی را برای مردم اعلام نمیکنند؟ چرا نمیگویند به اسم این پروژه چه کسانی پول گرفتند و چه کسانی چکها را تایید کرده بودند؟
وی خاطرنشان کرد: متاسفانه جوابیه مرکز گسترش به آن مصاحبه، بر مبنای یک غلط تایپی بوده است. در آن گفتوگو من از اجاره 80 میلیونی لوکیشن خانه کاراکتر اصلی «لاله» سخن گفته بودم که به اشتباه کلمه لوکیشن حذف شده بود. البته بعید میدانم که مسئولان مرکز گسترش خودشان متوجه این اشتباه سهوی نشده باشند.
نیکنژاد جوابیه مرکز گسترش به مصاحبهاش را ناشی از یک بیسلیقگی دانست و افزود: لوکیشن خانه کاراکتر لاله که برای 45 روز اجاره شده بود، ابتدا 75 میلیون بود که در نهایت 5 میلیون هم اضافه پرداخت شد. همچنین پس از تخلیه لوکیشن، صاحب مکان 20 میلیون تومان ادعای خسارت کرده بود. چرا مسوولان مرکز تمام تلاشش این است که اسی نیکنژاد را محکوم کند؟ کجای این مطلب دروغ است که در جوابیه مرکز گسترش لفظ «دروغ» را به کار میبرند!
کارگردان «لاله» بار دیگر با تاکید بر درخواستش مبنی بر اعلام جزئیات بررسی مالی این پروژه سینمایی بیان کرد: در این 6 ماه که گفتند در حال بررسی مالی هستیم و میخواستند در اتاق شیشهای بنشینند، چرا هفت میلیارد پول کشور را خواباندهاید و فقط سعی میکنید با مصاحبههایتان نشانی غلط بدهید؟
مالکیت «لاله» بالاخره در اختیار کیست؟
یکی از مالکان کمپانی کانادایی «درایو» درباره مسائل مطرح شده درباره مشخص نبودن بحث مالکیت پروژه «لاله» بیان کرد: به گفته مرکز برای پروژه «لاله» قراردادی وجود ندارد ولی خدای ایشان میداند که توافق وجود دارد و تمام این شاهدان میتوانند شهادت بدهند. پس چرا در مقابل غرور خود از خداوند کمک نمیگیرد؟ من همان روز اول گفتم که بیایید مسائل قانونی پروژه را حل و فصل کنید و کپی رایتی را که در اختیار شرکت کانادایی «درایو» است را به نام خودتان کنید تا قانونا در کل دنیا مالک پروژه باشید. این چه مطلب مشکلی است که این دوستان متوجه نمیشوند؟ مشخصا تائید شده که مرکز گسترش ۸۰ درصد و شرکت درایو ۲۰ درصد از پروژه را دراختیار دارند. این مطلب طبق موافقت مدیران قبلی با بنده تمام شده است.
وی درباره راهکار حل این مشکل گفت: یا باید طبق قراردادی پرداخت 20 درصد سهم شرکت درایو تضمین شود و یا اینکه مرکز سهم خودش را بفروشد تا مشکل کپیرایت حل شود. این را هم بگویم که ممکن است این 20 درصد اصلا ارزش پولی نداشته باشد ولی ارزش معنوی بسیار دارد.
برای چندمینبار، نقش احمدینژاد و مشایی را در تولید «لاله» تکذیب میکنم
نیکنژاد در ادامه این گفتوگو، در پاسخ به پرسشی درباره اینکه گفته میشود، تولید «لاله» به اصرار رییس دفتر دولت دهم و به پاداش همراهی با محمود احمدینژاد در سفر به نیویورک بوده است، تصریح کرد: من همیشه این مطلب را تکذیب کردهام. من بارها موضوع مدیریت هنری و ارتباط خود را تکذیب کردهام تاکید میکنم که این موضوع یک حاشیهسازی مذموم و زشت است.
وی در عین حال با بیان اینکه حمایت یک رییس جمهور از تولید هر فیلمی افتخار است، گفت: طوری میگویند دولت قبلی از این پروژه حمایت کرده که انگار دولت قبل دولتی غیرایرانی بوده است. من افتخار میکنم که یک رییسجمهور پشت هر پروژهای قرار بگیرد؛ چه برای من باشد و چه برای دیگری. این یک افتخار است. بعضی از افراد این مطلب را میگویند که خدا به کجا وصل هستند. اینها باید از زیرزمینهای خود بیرون بیایند و به خارج از این مملکت بروند. آنوقت میفهمند که دولت و یا مملکت ایران برای فیلمسازان یک ناجی است. در هیچ کجای دنیا سراغ ندارید که یک دولتی در یک مملکتی اینقدر پول برای سینما بدهد و هیچ جایی را نمیشناسید که رهبر آن تا این حد سینما را دوست داشته باشد و برای آن فرصت بگذارد و حمایت کند. حالا در این شرایط میگویند جلوی پروژه «لاله» را بگیرید چون دولت قبل آن را حمایت میکرده است؟ این دوستان بدانند اگر دولت و یا دولتها نبودند، اساسا در ایران سینما وجود نداشت، من تعجب میکنم از این همه دوگانگی.
«لاله» مطابق دغدغه رهبری است / ظریف ارزش «لاله» را میفهمد
این کارگردان ایرانی مقیم امریکا، «لاله» را مطابق با دغدغههای مقام معظم رهبری در حوزه جنگ نرم دانست و بیان کرد: امروز تمام دغدغه فرهنگی رهبر معظم انقلاب جنگ نرم و تهاجم فرهنگیای است که سالها آغاز شده است. برای اولین بار این ادعا را با تاکید میگویم که ما در «لاله» دقیقا مقابل جنگ نرم ایستادهام اما گاهی بعضی از این مسئولان و مدیران عقبتر از فیلمساز حرکت میکنند. حتی نمیدانند منظور از جنگ نرم یعنی چه؟ اگر هم متوجه بشوند، نمیدانند چگونه با آن برخورد کنند و همین میشود که گاهی گل به خودی هم میزنند. به این دوستان میگویم، اگر نمیتوانید همراه باشید، حداقل جلوی ما را نگیرید و بگذارید این فیلم ساخته شود.
نیکنژاد با بیان اینکه کارکرد پروژهای مانند «لاله» در حوزه دیپلماسی عمومی را سیاسیون به خوبی متوجه میشوند، گفت: اگر «لاله» را به آقای جواد ظریف (وزیر امور خارجه) بدهید، ایشان ارزش آن را به درستی درک میکند. شک ندارم با توجه به تخصص وزیر محترم ارشاد، آقای جنتی، ایشان هم خوب میداند که این فیلم چگونه میتواند در مقابله با جنگ نرم کار کند. مشکل اینجاست که دشمن در حال کار ۲۴ ساعته روی این حوزه است و ما جلوی خود را گرفتهایم و پول این ملت را خواباندیم و به دنبال منافع سیاسی و گروهی خود هستیم. برای من عزت مردم و مملکت مهم بوده و هست و اگر نبود، این همه تلاش شبانهروزی را نمیکردم. این را برای این مدیرانی میگویم که گفتهاند جلوی فیلم را بگیرید و «اسی» خسته میشود و میرود؛ به کوری چشم دشمن، در زمین دل ما گیاه ناامیدی هرگز نروید.
*** سخن نیکنژاد با وزیر ارشاد / مراکز دولتی دغدغه بازگشت سرمایهشان را ندارند
نیکنژاد با خطاب قراردادن وزیر ارشاد گفت: جسارتاً بنده به وزیر محترم ارشاد عرض میکنم اگر مدیری در دولت برای بازگشت سرمایه فیلم تلاش نکند، چگونه میتواند حافظ پول مردم باشد؟ سؤال میکنم اگر این 6.5 میلیارد از جیب یکی از این آقایان که جلوی این فیلم را گرفتهاند سرمایهگذاری میشد، آیا هرگز اجازه میدادند یک روز این پروژه تعطیل شود؟ پس اگر در این ۶ ماه کاری نکردهاند و هنوز هم قصد آن را ندارند پس بگویید چگونه از اموال این مردم دفاع خواهند کرد؟
یکی از مالکان شرکت کانادایی «درایو» با انتقاد از زیر پا گذاشتن قول و قرارهای دولت قبل گفت: مدام آقای طباطبایینژاد میگویند اول باید کل مالکیت را به مرکز گسترش بدهد تا با او صحبت کنیم. ما با نمایندگان دولت قبل حرف زده بودیم. مگر آن دولت، دولت یزیدی بود؟ چرا مدیران مرکز گسترش حتی به سخنان رییسجمهور در احترام به قانون هم توجه نمیکنند و در نهایت بیقانونی اموال پروژه را به این طرف و آن طرف میبرند؟
وی ادامه داد: چرا در مقابل دبیر فدراسیون اتومبیلرانی نایستادید تا یک میلیاردی که به گفته خودتان در استادیوم تجهیز شده، خرج شده بود به هدر نرود؟ چرا من باید میرفتم تا در مقابل آنها قرار بگیرم تا با وساطت حراست از آنجا خارج شوم. شما چه میکردید؟ شما اگر به ادعای خودتان مالک پروژه نیستید، چرا اموال آن را بردید؟ اگر هم مالک هستید پس چرا به مردم میگویید، مرکز گسترش مالکیتی ندارد؟
وی در عین حال خاطرنشان کرد: بعضی از این مدیران بلایی به سر آدم میآورند که انسان فراموش میکند برای چه فیلم میساختیم و هدفش یادش میرود. اما آقایان مطمئن باشند که اجازه نمیدهیم بخاطر مدیریت غلط، چهره فرهنگی کشور را خدشهدار کنند.
چهار پیشنهاد نیکنژاد برای اتمام قائله «لاله»
اسی نیکنژاد در بخش پایانی گفتوگویش با ایسنا درباره پیشنهادهایش برای حل مشکل تعلیق فیلم سینمایی «لاله» گفت: من همان ابتدایی که مشکلات ایجاد شد (15 مهرماه)، چهار پیشنهاد برای ادامه پروژه دادم.
وی ادامه داد: پیشنهاد اولم این بود که مجوز ساخت «لاله» تمدید شود تا ما بتوانیم با بخش خصوصی وارد مذاکره شده و باقی بودجه فیلم را تامین کنیم. پیشنهاد دوم هم این بود که مرکز گسترش پولی که داده و گرفته را شفاف حساب و کتاب کند و یا سهمش را بفروشد.
کارگردان «لاله» همچنین خاطرنشان کرد: پیشنهاد چهارمی هم که به آقای طباطبایینژاد دادم این بود که اجازه دهید کار را تمام کنیم تا بتوانیم آن را اکران کرده و هزینهها بازگردد. مطمئن باشید «لاله» موجب سربلندی این مردم و عزتمندی نظام ما خواهد شد. این نیت ما بود و هست و حتما چنین خواهد شد. ما میتوانیم با هم بر اساس عدالت و دلسوزی برای مملکتمان گفتوگو داشته باشیم و در خوبی و یا خدای ناکرده بدی این «فیلم» شریک باشیم. من هیچ خصمتی با هیچ کس ندارم. دست همه دوستان را میفشارم و دوست دارم خوشی و ناخوشی «لاله» را با هم شریک باشیم، نه در مقابل هم.