به گزارش مشرق، در حالی که از چهارمین جلسه شورای عالی اشتغال در سال جاری حدود 3ماه می‌گذرد هنوز هیچ جلسه ای برای تبیین دیدگاه بسته سیاستی اشتغال برگزار نشده است.
رئیس جمهور در چهارمین جلسه شورای عالی اشتغال که بعد از ظهر نهم فروردین سال جاری تشکیل شد، برطرف شدن ریشه ای مشکل اشتغال را در گرو رونق واقعی در عرصه اقتصاد عنوان کرد.
روحانی با بیان اینکه اشتغال معضل جدی پیش روی کشور است،بیان کرده بود: برای رفع مشکل اشتغال باید ابتدا حوزه هایی که ظرفیت های مناسب و بیشتری برای ایجاد اشتغال دارند و شغل سریع تر در آنها ایجاد می شود، مورد توجه قرار گیرند.
رئیس جمهور افزود: صنعت توریسم، بخش معدن، صنعت و صنایع و فناوری های نوین از جمله زمینه هایی هستند که ظرفیت های مناسبی برای ایجاد اشتغال و در ضمن ایجاد تحرک در اقتصاد دارند.
با وجود اینکه شورای عالی اشتغال به عنوان ساختار سیاست‌گذار و یک‌پارچه‌کننده دستگاه‌ها باید به صورت مستمر برگزار و می‌شد و گزارش‌هایی ارائه می داد، حسن طایی، معاون اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و یکی از اعضای اصلی شورای عالی اشتغال گزارش‌هایی از وضعیت اشتغال در کشور ارائه کرده است و ضعیف ترین عملکرد ایجاد اشتغال را به 8سال گذشته نسبت داده و تاکید کرده است: براساس آمارهای طرح آمارگیری از نیروی کار یکی از ضعیف ترین عملکردهای اقتصادی در ایجاد شغل جدید در فاصله سالهای 84 تا 92 به ثبت رسیده است.
با وجود اینکه اشتغال به نظر رئیس جمهور معضل جدی پیش روی کشور قلمداد شده بود و روحانی بارها در مناسبت‌های مختلف این مسئله را حائز اهمیت خوانده بود ولی تا کنون قفل بیکاری باز نشده است. اما یکی از مشکلات در بحث بیکاری تحصیل کرده‌ها هستند.
بحران بیکاری بین قشر تحصیل کرده اما به آنجا رسیده که علی ربیعی وزیر کار نیز با اعلام بیکاری حدود 1 میلیون و 300 هزار تحصیلکرده دانشگاهی اعتراف و بیان کرده است: کشور با بحران بیکاری فارغ‌التحصیلان مواجه است.
وزیر جدید کار که بارها صحت آمارهای دولت نهم و دهم در مورد نرخ بیکاری را نقد کرده است، به طور رسمی از "بحران بیکاری" سخن گفته و نسبت به بیکاری در میان جامعه فارغ‌التحصیلان دانشگاهی هشدار داده است. حسن روحانی هم بارها اعلام کرده است تا زمانی که مشکل بیکاری در کشور حل و فصل نشود، هیچ یک از تصمیمات فرهنگی امکان تحقق نخواهد داشت و این در حالی است که ما در کشور با پدیده بیکاری جوانان تحصیلکرده نیز روبرو هستیم.
طبق آخرین اظهارات علی ربیعی، وزیرتعاون، کار و رفاه اجتماعی در حال حاضر 43 درصد متقاضیان کار، فارغ‌التحصیلان دانشگاهی هستند. عده‌ای، برخی مشاغل را زشت می‌دانند و می‌خواهند که در شغل‌هایی قرار بگیرند که عناوین آنها خوب باشد.
اما طایی علت کاهش نرخ مشارکت اقتصادی را چنین اعلام کرده است:با آنکه به دلیل موج جدید جمعیت جوان انتظار می رفت، بازار نیروی کار با شوک از ناحیه عرضه مواجه شود اما نرخ مشارکت اقتصادی به سمت نزولی رفت. کارشناسان معتقدند دو عامل در این نزول نقش بیشتری داشته است. از یکسو گستردگی آموزش عالی و از سوی دیگر کاهش سطح دستمزدهای حقیقی بود.
وی گفت: از یک سو با ظاهر شدن شرایط رکود در بازار کار افراد تلاش داشتند با فراگیری معلومات دانشگاهی در رقابت با سایرین شانس بیشتری برای اخذ فرصت های کاهنده کاری موجود داشته باشند و از سوی دیگر نیز کاهش سطح درآمدها به دلیل تعدیل نشدن با تورم های بالای سالانه، فرصت های شغلی موجود را دارای جذابیت کمتری برای جویندگان کار می کرد و در نتیجه افراد تمایل بیشتری به اخذ مدرک تحصیلی و تعویق ورود به بازار کار پیدا کردند.
طایی در پایان تصریح کرد: مهمترین پیامی که از کاهش نسبت مشارکت اقتصادی در سالهای گذشته می توان دریافت این مورد است که شوک عرضه نیروی کار به دلیل تعداد بالای متولدان دهه 60 در سالهای گذشته به اقتصاد وارد نشده بلکه تنها به تعویق افتاده است.
وزیر کار بارها با بیان اینکه برای غلبه بر بیکاری باید حداقل سالانه یک میلیون شغل در کشور ایجاد کنیم، افزوده است: برای اشتغالزایی در کشور به منابع زیادی نیاز داریم و به طور متوسط برای ایجاد یک شغل باید رقمی در حدود 100 تا 700 میلیون ریال تخصیص داده شود.
در حال حاضر بنابر اعتقاد کارشناسان بازار کار, اکنون که یکی از علت‌های بیکاری فارغ التحصیلان کاهش سطح دستمزدهای حقیقی بیان شده است و با وجود اینکه نسبت به عملکرد دولت های قبلی در ایجاد اشتغال نقدهای بسیاری از سوی صاحب‌نظران و کارشناسان وجود دارد. این سوال مطرح است راهکار دولت برای ایجاد سالیانه یک میلیون شغل و فائق آمدن بر مشکلات فارغ التحصیلان بیکار چیست؟افزایش دستمزد شاغلان فارغ التحصیل؟ یا کنترل سطح آموزش عالی به منظور اضافه نشدن به تعداد فارغ التحصیلان بیکار؟
رئیس جمهور در چهارمین جلسه شورای عالی اشتغال که بعد از ظهر نهم فروردین سال جاری تشکیل شد، برطرف شدن ریشه ای مشکل اشتغال را در گرو رونق واقعی در عرصه اقتصاد عنوان کرد.
روحانی با بیان اینکه اشتغال معضل جدی پیش روی کشور است،بیان کرده بود: برای رفع مشکل اشتغال باید ابتدا حوزه هایی که ظرفیت های مناسب و بیشتری برای ایجاد اشتغال دارند و شغل سریع تر در آنها ایجاد می شود، مورد توجه قرار گیرند.
رئیس جمهور افزود: صنعت توریسم، بخش معدن، صنعت و صنایع و فناوری های نوین از جمله زمینه هایی هستند که ظرفیت های مناسبی برای ایجاد اشتغال و در ضمن ایجاد تحرک در اقتصاد دارند.
با وجود اینکه شورای عالی اشتغال به عنوان ساختار سیاست‌گذار و یک‌پارچه‌کننده دستگاه‌ها باید به صورت مستمر برگزار و می‌شد و گزارش‌هایی ارائه می داد، حسن طایی، معاون اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و یکی از اعضای اصلی شورای عالی اشتغال گزارش‌هایی از وضعیت اشتغال در کشور ارائه کرده است و ضعیف ترین عملکرد ایجاد اشتغال را به 8سال گذشته نسبت داده و تاکید کرده است: براساس آمارهای طرح آمارگیری از نیروی کار یکی از ضعیف ترین عملکردهای اقتصادی در ایجاد شغل جدید در فاصله سالهای 84 تا 92 به ثبت رسیده است.
با وجود اینکه اشتغال به نظر رئیس جمهور معضل جدی پیش روی کشور قلمداد شده بود و روحانی بارها در مناسبت‌های مختلف این مسئله را حائز اهمیت خوانده بود ولی تا کنون قفل بیکاری باز نشده است. اما یکی از مشکلات در بحث بیکاری تحصیل کرده‌ها هستند.
بحران بیکاری بین قشر تحصیل کرده اما به آنجا رسیده که علی ربیعی وزیر کار نیز با اعلام بیکاری حدود 1 میلیون و 300 هزار تحصیلکرده دانشگاهی اعتراف و بیان کرده است: کشور با بحران بیکاری فارغ‌التحصیلان مواجه است.
وزیر جدید کار که بارها صحت آمارهای دولت نهم و دهم در مورد نرخ بیکاری را نقد کرده است، به طور رسمی از "بحران بیکاری" سخن گفته و نسبت به بیکاری در میان جامعه فارغ‌التحصیلان دانشگاهی هشدار داده است. حسن روحانی هم بارها اعلام کرده است تا زمانی که مشکل بیکاری در کشور حل و فصل نشود، هیچ یک از تصمیمات فرهنگی امکان تحقق نخواهد داشت و این در حالی است که ما در کشور با پدیده بیکاری جوانان تحصیلکرده نیز روبرو هستیم.
طبق آخرین اظهارات علی ربیعی، وزیرتعاون، کار و رفاه اجتماعی در حال حاضر 43 درصد متقاضیان کار، فارغ‌التحصیلان دانشگاهی هستند. عده‌ای، برخی مشاغل را زشت می‌دانند و می‌خواهند که در شغل‌هایی قرار بگیرند که عناوین آنها خوب باشد.
اما طایی علت کاهش نرخ مشارکت اقتصادی را چنین اعلام کرده است:با آنکه به دلیل موج جدید جمعیت جوان انتظار می رفت، بازار نیروی کار با شوک از ناحیه عرضه مواجه شود اما نرخ مشارکت اقتصادی به سمت نزولی رفت. کارشناسان معتقدند دو عامل در این نزول نقش بیشتری داشته است. از یکسو گستردگی آموزش عالی و از سوی دیگر کاهش سطح دستمزدهای حقیقی بود.
وی گفت: از یک سو با ظاهر شدن شرایط رکود در بازار کار افراد تلاش داشتند با فراگیری معلومات دانشگاهی در رقابت با سایرین شانس بیشتری برای اخذ فرصت های کاهنده کاری موجود داشته باشند و از سوی دیگر نیز کاهش سطح درآمدها به دلیل تعدیل نشدن با تورم های بالای سالانه، فرصت های شغلی موجود را دارای جذابیت کمتری برای جویندگان کار می کرد و در نتیجه افراد تمایل بیشتری به اخذ مدرک تحصیلی و تعویق ورود به بازار کار پیدا کردند.
طایی در پایان تصریح کرد: مهمترین پیامی که از کاهش نسبت مشارکت اقتصادی در سالهای گذشته می توان دریافت این مورد است که شوک عرضه نیروی کار به دلیل تعداد بالای متولدان دهه 60 در سالهای گذشته به اقتصاد وارد نشده بلکه تنها به تعویق افتاده است.
وزیر کار بارها با بیان اینکه برای غلبه بر بیکاری باید حداقل سالانه یک میلیون شغل در کشور ایجاد کنیم، افزوده است: برای اشتغالزایی در کشور به منابع زیادی نیاز داریم و به طور متوسط برای ایجاد یک شغل باید رقمی در حدود 100 تا 700 میلیون ریال تخصیص داده شود.
در حال حاضر بنابر اعتقاد کارشناسان بازار کار, اکنون که یکی از علت‌های بیکاری فارغ التحصیلان کاهش سطح دستمزدهای حقیقی بیان شده است و با وجود اینکه نسبت به عملکرد دولت های قبلی در ایجاد اشتغال نقدهای بسیاری از سوی صاحب‌نظران و کارشناسان وجود دارد. این سوال مطرح است راهکار دولت برای ایجاد سالیانه یک میلیون شغل و فائق آمدن بر مشکلات فارغ التحصیلان بیکار چیست؟افزایش دستمزد شاغلان فارغ التحصیل؟ یا کنترل سطح آموزش عالی به منظور اضافه نشدن به تعداد فارغ التحصیلان بیکار؟
