به گزارش مشرق،اکثر اوقات اظهارات زیپی لیونی، وزیر دادگستری رژیم صهیونیستی با نفتالی بینیت، وزیر اقتصاد اسرائیل تضاد دارد. مثلا، یک بار بینیت گفت که نوار باختری جزئی جدایی ناپذیر از اسرائیل است و باید تل اویو در آن جا نیز شهرک سازی کند در حالی که لیونی می گوید تخلیه شهرک ها تنها راه بقای اسرائیل دموکرات یهودی است. اما با این حال همه سیاستمداران اسرائیلی بر یک نکته تاکید دارند و آن این که اسرائیل باید وضعیت فعلی را با فلسطینی ها تغییر دهد.
به گزارش روزنامه العرب، چاپ لندن، بینیت و لیونی جزء پنج سیاستمداری بودند که مجموعه ای از راه حل ها را در چارچوب کنفرانس هرزتلیا که هفته گذشته در سرزمین های اشغالی برگزار شد، برای درگیری های اسرائیلی – فلسطینی ارائه دادند. در این کنفرانس که چهاردهمین دوره آن برگزار می شد راه های مختلفی برای حل مشکلات دولت حاکم در اسرائیل ارائه شد. اما مهمترین انشقاق میان سیاستمدارانی پیش آمد که بر این اعتقاد بودند که منازعات اسرائیلی – فلسطینی در اولویت است و باید فورا راه حلی برای آن اندیشیده شود در حالی که مسئولان نظامی نسبت به این موضوع بی توجهی کرده اند.
نظر فرماندهان نظامی اسرائیلی در این کنفرانس چندان تفاوتی با کنفرانس سال قبل نداشت، به رغم این که شکست مذاکرات صلح اسرائیلی – فلسطینی باعث شد تا وحدت میان دو جنبش فتح و حماس به وجود آید، آنها همچنان بر مواضع سابق خود پافشاری می کردند.
در حالی که سیاستمداران تغییرات به وجود آمده را اساسی می دانند و می گویند باید توجه بیشتری به آنها شود، مسئولان نظامی به طور خلاصه به آنها می پرداختند و ترجیح می دادند به جای تمرکز بر آن به تهدیدهایی که از سوی ایران و سوریه و لبنان و جاهای دیگر احساس می کنند، بپردازند. برای همین بنی گانتس، رئیس ستاد ارتش رژیم صهیونیستی با اشاره به تنش هایی که در مرزهای اسرائیل وجود دارد، گفت: «ما در خاورمیانه ای به سر می بریم که لرزش های شدیدی را تجربه می کند. بی ثباتی گسترده به مقوله ای ثابت در این منطقه تبدیل شده و ما نیازمند آمادگی کافی برای برخورد با آن هستیم.»
در حالی که مسئولان نظامی تلاش داشتند که تهدیدهای عمده اسرائیل را ناشی از موشک ها و قدرت های استراتژیک کشورهای منطقه ای و کشورهای هم پیمان آنها معرفی کنند، سیاستمداران نگرانی خود را بیش از همه به سیاست های منطقه ای و محلی و مشروعیت های بین المللی نسبت به اسرائیل معطوف می کردند و می گفتند که بقای اسرائیل در خطر است. سیاستمداران شرکت کننده در این کنفرانس پیشنهادهای مختلفی را ارائه دادند که بیشتر معطوف به سیاست های اسرائیل بعد از شکست مذاکرات صلح بود. بینیت پیشنهاد داد که بخشی از نوار باختری به اسرائیل بپیوندد و یائیر لپید، وزیر دارایی خواستار عقب نشینی مرحله به مرحله از آن مناطق شد. در حالی که لیونی و اسحاق هرتزوگ، رئیس حزب کارگر بر تشدید لحن مذاکرات تاکید می کردند و آن را مناسب ترین راه حل برای حل بحران های بین المللی اسرائیل می دانستند.
بینیت می گفت: «دوران اسلو تمام شد و الآن وقت آن است که اعتراف کنیم که این سیاست موفقیت آمیز نخواهد بود. ما باید فکر کنیم تا راهی متفاوت برای ایجاد واقعیتی بهتر را بیابیم.»
لپید نیز می گفت: «عدم تطبیق راه حل دو کشور مستقل باعث ویرانی اسرائیل خواهد شد و از اسرائیل خواست که پیشنهاد خود برای طراحی نقشه مرزها قبل از از سرگیری مذاکرات را ارائه دهد.»
وی تاکید می کرد، ما باید از شهرک هایی که نمی توانند در چارچوب توافق نهایی به اسرائیل اضافه شوند، پرهیز کنیم، لزومی ندارد میلیون ها بر روی زمینی که قرار است جزئی از کشور فلسطین باشد، سرمایه گذاری کنیم.
از سوی دیگر موشه یعلون، وزیر دفاع و جدعون ساعر، وزیر کشور، هر دو از حزب لیکود می گفتند که اوضاع جاری را به هیچ وجه نگران کننده نمی دانند. برای همین راه حل میانه را رد می کردند و طرف فلسطینی را مسئول شکست مذاکرات به دلیل عدم اعتراف به "دولت یهودی" اسرائیل می دانستند. یعلون می گفت: «فکر می کنم ما با ارائه پیشنهاد زمین در مقابل صلح اشتباه کردیم. درگیری بر سر تشکیل کشور فلسطینی نیست. بلکه بر سر وجود میهنی برای قوم یهود است.»
به رغم وجود این تضارب آرا، همه سخنرانان در این کفرانس بر یک مورد آن هم لزوم منع ایران از دستیابی به سلاح هسته ای تاکید داشتند. سیاستمداران نسبت به موفقیت مذاکرات ایران با قدرت های بزرگ به ویژه بر سر توانایی این کشورها برای قانع ساختن ایران برای توقف غنی سازی اورانیوم تردید داشتند. به گونه ای که یعلون در این باره ادعا کرد: روشن است که این نظام از توانایی های نظامی هسته ای دست نخواهد کشید و همچنان برای رسیدن به آن تلاش خواهد کرد. ایران بر این اعتقاد است که از طریق مذاکرات می تواند به این هدف برسد و در حال حاضر تلاش دارد تنها وجهه خوبی برای خود در برابر جامعه جهانی ایجاد کند.
ایران بارها اعلام کرده است که به هیچ وجه به دنبال دستیابی به سلاح هسته ای نیست و فناوری هسته ای را صرفا برای اهداف صلح آمیز می خواهد در حالی که غرب و رژیم صهیونیستی بدون ارائه کوچک ترین مدرکی ایران را متهم به تلاش برای دستیابی به سلاح هسته ای می کنند.
*دیپلماسی ایرانی
