گروه بین الملل مشرق - شاید بتوان گفت که امروز هر دو طرف جنگ در غزه خواستار پایان آن هستند ولی انگیزه و دلیل هریک با دیگری متفاوت است. اگر مقاومت و مردم فلسطین و حامیان آنها در عرصه جهانی خواستار توقف جنگ هستند، به دلیل گستردگی جنایت ضدبشری در اقدامات نظامی رژیم صهیونیستی است و درخواست برای توقف جنگ، درخواست، برای توقف اقدامات نظامی اقدامات جنایتکارانه و نسل کشی در غزه است. در عین حال این سوال مطرح است که آیا مقاومت به دلیل مؤلفه هایی که مستقیماً به بخش های نظامی و مقاومت مرتبط است باید جنگ را متوقف کند و یا اینکه متغیرهای ملی، تحت تأثیر فضای جنگ قرار گرفته اند که آنها را مجبور به توقف جنگ می کند؟
پاسخ این است که تقریباً هیچ عنصر و مؤلفه مرتبط با مقاومت و بخش های نظامی در شرایطی نیست که تنگنایی برای دامنه مقاومت در غزه باشد. آمار تلفات و یا تجهیزات و یا انبارهای موشکی و دفاعی، همگی در بهترین شرایط جنگی و ادامه مقاومت هستند که ناشی از برنامه ریزی و محاسبات دقیق است. در غزه هیچگونه زیرساخت اقتصادی و صنعتی وجود ندارد که اقتصاد ملی و کلان را به دلیل فضای جنگی و خسارت های ناشی از آن، منفعل نموده و یا بدان خسارت وارد کند. تنها مشکل مقاومت، نسل کشی واقدامات ضدبشری و تلفات مردم عادی در غزه است که توسط صهیونیست ها و حمایت غربی در غزه در حال اجراست. همین سوال برای رژیم صهیونیستی هم وارد است، که پاسخ آن را از زبان منابع صهیونیستی دنبال می کنیم.
با وجودی که رسانه های صهیونیستی و بنا به دستور نخست وزیری این رژیم حق انتشار هرگونه اطلاعات در مورد جنگ و یا خسارت های جنگی و تلفات را ندارند، شبکه اجتماعی «WhatsAPP» به بلای جان رژیم صهیونیستی تبدیل شده و بسیاری از اطلاعات میدانی و عملیاتی هم برملا می شوند و بسیاری از خانواده های نظامیان از طریق همین شبکه های اجتماعی و تلفن همراه از زخمی شدن و یا کشته شدن فرزندشان مطلع می شوند. این مشکل، فرماندهان نظامی را مجبور کرده تا در هنگام عملیات، گوشی های همراه نظامیان خود را دریافت کنند ولی باز هم این مشکل باقی است.
با این حال، اعتراف های رسمی در مورد تلفات و زخمی ها بنا به آنچه توسط «ناحوم برنیاع» در روزنامه یدعوت آحارونوت آخر نوشته شده، موجب نگرانی ارتش و شهرک نشینان صهیونیست و جامعه صهیونیستی شده و افزایش کشته های نظامیان صهیونیست به تنگنای جدی برای ادامه جنگ در غزه تبدیل شده است. به همین دلیل، ناحوم برنیاع نوشته است که «کابینه صهیونیستی به دنبال راهی برای پایان دادن به عملیات نظامی هستند».
این مشکل و تنگنای نظامی برای ارتش صهیونیستی آنچنان جدی است که رویترز از قول مسئول پنتاگون نوشته است که «آتش بس و توقف جنگ برای اسرائیل حیاتی است.»
ناحوم برنیاع، این شرایط اجباری برای رژیم صهیونیستی را به خوردن یک داروی تلخ برای اسرائیل تشبیه کرده و معتقد است جان کری با تلفیق طرح آتش بس مصر و قطر، یک پیشنهاد آتش بس موقت داده تا شرایط و خواسته های حماس و مقاومت فلسطینی مورد بحث قرار بگیرد و اسرائیل با نظارت آمریکا و اروپا، مجبور به مذاکره گردد.
منابع رسانه ای اسرائیلی از بورس تل اویو و بازار سرمایه در این رژیم گزارش کرده اند که سه هفته، پس از شروع جنگ در اسرائیل، یک سقوط 90 درصدی در بازار سرمایه و بورس تل آویو به وقوع پیوسته و سرمایه گذاری در بخش های خسارت دیده اسرائیل با ریسک بالا مواجه و تمایل برای سرمایه گذاری را به صفر رسانده است. این در حالی است که خسارت های نظامی و تسلیحاتی و دفاعی و بخش های مختلف اقتصادی و زیرساخت ها، بنادر و پالایشگاه ها و فرودگاه ها، مؤسسات گوناگون و فصل توریسم و هتل ها و... با خسارت و آسیب جدی همراه بوده اند که هنوز آمار دقیقی منتشر نشده است. آنچه برای جامعه صهیونیستی بیش از هر چیز اهمیت دارد، مؤلفه امنیتی و قدرت آرامش بخش ارتش صهیونیستی است که در حال حاضر با سؤال جدی روبروست و همه مؤلفه های اجتماعی، اقتصادی و صنعتی، متکی به مؤلفه امنیت و آرامش بخشی ارتش صهیونیستی است.
معنایایی از شرایط فوق چنین است که رژیم صهیونیستی در عامل زمان و اراده ادامه جنگ در غزه نیز با تنگنا و محدودیت شدید روبرو هستند و مجبورند که با شرایط و خواسته های مقاومت به محتوای آتش بس در غزه فکر کنند و تظاهرات روزانه در تل آویو و دستپاچگی آمریکا و غرب و ارتجاع عرب برای کمک به صهیونیست ها در پایان دادن به جنگ در غزه، حکایت از این اجبار و تنگنا دارد.
روح مغرور و متکبر صهیونیست ها هم به غربی ها شباهت کامل دارد و نمی خواهند در محتوای پایان جنگ در غزه مانند، اصل جنگ و روند و نتایج آن، دست خالی خارج شوند و به دنبال تأمین اهداف جنگی در پروسه سیاسی و پایان جنگ در غزه نیز هستند. اجبار صهیونیست ها مانع این طمع ورزیست.
پاسخ این است که تقریباً هیچ عنصر و مؤلفه مرتبط با مقاومت و بخش های نظامی در شرایطی نیست که تنگنایی برای دامنه مقاومت در غزه باشد. آمار تلفات و یا تجهیزات و یا انبارهای موشکی و دفاعی، همگی در بهترین شرایط جنگی و ادامه مقاومت هستند که ناشی از برنامه ریزی و محاسبات دقیق است. در غزه هیچگونه زیرساخت اقتصادی و صنعتی وجود ندارد که اقتصاد ملی و کلان را به دلیل فضای جنگی و خسارت های ناشی از آن، منفعل نموده و یا بدان خسارت وارد کند. تنها مشکل مقاومت، نسل کشی واقدامات ضدبشری و تلفات مردم عادی در غزه است که توسط صهیونیست ها و حمایت غربی در غزه در حال اجراست. همین سوال برای رژیم صهیونیستی هم وارد است، که پاسخ آن را از زبان منابع صهیونیستی دنبال می کنیم.
با وجودی که رسانه های صهیونیستی و بنا به دستور نخست وزیری این رژیم حق انتشار هرگونه اطلاعات در مورد جنگ و یا خسارت های جنگی و تلفات را ندارند، شبکه اجتماعی «WhatsAPP» به بلای جان رژیم صهیونیستی تبدیل شده و بسیاری از اطلاعات میدانی و عملیاتی هم برملا می شوند و بسیاری از خانواده های نظامیان از طریق همین شبکه های اجتماعی و تلفن همراه از زخمی شدن و یا کشته شدن فرزندشان مطلع می شوند. این مشکل، فرماندهان نظامی را مجبور کرده تا در هنگام عملیات، گوشی های همراه نظامیان خود را دریافت کنند ولی باز هم این مشکل باقی است.
با این حال، اعتراف های رسمی در مورد تلفات و زخمی ها بنا به آنچه توسط «ناحوم برنیاع» در روزنامه یدعوت آحارونوت آخر نوشته شده، موجب نگرانی ارتش و شهرک نشینان صهیونیست و جامعه صهیونیستی شده و افزایش کشته های نظامیان صهیونیست به تنگنای جدی برای ادامه جنگ در غزه تبدیل شده است. به همین دلیل، ناحوم برنیاع نوشته است که «کابینه صهیونیستی به دنبال راهی برای پایان دادن به عملیات نظامی هستند».
این مشکل و تنگنای نظامی برای ارتش صهیونیستی آنچنان جدی است که رویترز از قول مسئول پنتاگون نوشته است که «آتش بس و توقف جنگ برای اسرائیل حیاتی است.»
ناحوم برنیاع، این شرایط اجباری برای رژیم صهیونیستی را به خوردن یک داروی تلخ برای اسرائیل تشبیه کرده و معتقد است جان کری با تلفیق طرح آتش بس مصر و قطر، یک پیشنهاد آتش بس موقت داده تا شرایط و خواسته های حماس و مقاومت فلسطینی مورد بحث قرار بگیرد و اسرائیل با نظارت آمریکا و اروپا، مجبور به مذاکره گردد.
منابع رسانه ای اسرائیلی از بورس تل اویو و بازار سرمایه در این رژیم گزارش کرده اند که سه هفته، پس از شروع جنگ در اسرائیل، یک سقوط 90 درصدی در بازار سرمایه و بورس تل آویو به وقوع پیوسته و سرمایه گذاری در بخش های خسارت دیده اسرائیل با ریسک بالا مواجه و تمایل برای سرمایه گذاری را به صفر رسانده است. این در حالی است که خسارت های نظامی و تسلیحاتی و دفاعی و بخش های مختلف اقتصادی و زیرساخت ها، بنادر و پالایشگاه ها و فرودگاه ها، مؤسسات گوناگون و فصل توریسم و هتل ها و... با خسارت و آسیب جدی همراه بوده اند که هنوز آمار دقیقی منتشر نشده است. آنچه برای جامعه صهیونیستی بیش از هر چیز اهمیت دارد، مؤلفه امنیتی و قدرت آرامش بخش ارتش صهیونیستی است که در حال حاضر با سؤال جدی روبروست و همه مؤلفه های اجتماعی، اقتصادی و صنعتی، متکی به مؤلفه امنیت و آرامش بخشی ارتش صهیونیستی است.
معنایایی از شرایط فوق چنین است که رژیم صهیونیستی در عامل زمان و اراده ادامه جنگ در غزه نیز با تنگنا و محدودیت شدید روبرو هستند و مجبورند که با شرایط و خواسته های مقاومت به محتوای آتش بس در غزه فکر کنند و تظاهرات روزانه در تل آویو و دستپاچگی آمریکا و غرب و ارتجاع عرب برای کمک به صهیونیست ها در پایان دادن به جنگ در غزه، حکایت از این اجبار و تنگنا دارد.
روح مغرور و متکبر صهیونیست ها هم به غربی ها شباهت کامل دارد و نمی خواهند در محتوای پایان جنگ در غزه مانند، اصل جنگ و روند و نتایج آن، دست خالی خارج شوند و به دنبال تأمین اهداف جنگی در پروسه سیاسی و پایان جنگ در غزه نیز هستند. اجبار صهیونیست ها مانع این طمع ورزیست.
