به گزارش مشرق، «نهی بکر» استاد علوم سیاسی و کارشناس روابط بینالملل مصر در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در قاهره تصریح کرد: تحولات منطقهای به ویژه پس از ظهور تعداد زیادی گروه تروریستی از جمله گروه تکفیری داعش و جنایاتی که در عراق و سوریه دست به آن زدند، طلب میکند که تهران – ریاض به یکدیگر نزدیک شوند.
بکر توضیح داد: وضعیت منطقه اکنون به گونهای است که چه عربستان و چه ایران با یک خطر مشترک مواجه هستند که همان گروههای تروریستی هستند و هر دو کشور توافق نظر دارند که بقای این گروهها برای منطقه خطرناک است.
این کارشناس امور بینالملل افزود: اگر چه در این میان نباید فراموش کرد که عربستان سعودی به برخی اصول پایبند است که از آن چشم پوشی نمیکند، از جمله پرونده هستهای ایران و موضع ایران در قبال سوریه و بالطبع توافق آنها برسر این دو پرونده زمینه همکاری میان دو کشور و بنای روابط جدید در آینده را فراهم میکند.
وی تاکید کرد: در عرصه بینالمللی کشورهای بسیاری وجود دارند که برای مقابله با خطر مشترکی که آنها را تهدید میکند، قضایا و مسائل مورد اختلاف را کنار میگذارند و این سناریویی است که میتواند در خصوص ایران و عربستان با وجود داعش تکرار شود.
نهی افزود: باید صفوف را متحد و یکپارچه کرد و به دنبال نقاط مشترکی برای نزدیکی بین دو کشور و دوری از برخی مسائل و قضایای مورد اختلاف مانند اختلافات مذهبی بود و هر کشور باید به تمامیت ارضی و استقلال کشور دیگر احترام بگذارد.
بکر توضیح داد: وضعیت منطقه اکنون به گونهای است که چه عربستان و چه ایران با یک خطر مشترک مواجه هستند که همان گروههای تروریستی هستند و هر دو کشور توافق نظر دارند که بقای این گروهها برای منطقه خطرناک است.
این کارشناس امور بینالملل افزود: اگر چه در این میان نباید فراموش کرد که عربستان سعودی به برخی اصول پایبند است که از آن چشم پوشی نمیکند، از جمله پرونده هستهای ایران و موضع ایران در قبال سوریه و بالطبع توافق آنها برسر این دو پرونده زمینه همکاری میان دو کشور و بنای روابط جدید در آینده را فراهم میکند.
وی تاکید کرد: در عرصه بینالمللی کشورهای بسیاری وجود دارند که برای مقابله با خطر مشترکی که آنها را تهدید میکند، قضایا و مسائل مورد اختلاف را کنار میگذارند و این سناریویی است که میتواند در خصوص ایران و عربستان با وجود داعش تکرار شود.
نهی افزود: باید صفوف را متحد و یکپارچه کرد و به دنبال نقاط مشترکی برای نزدیکی بین دو کشور و دوری از برخی مسائل و قضایای مورد اختلاف مانند اختلافات مذهبی بود و هر کشور باید به تمامیت ارضی و استقلال کشور دیگر احترام بگذارد.