این برنامه پرمخاطب درحالی از رسانه ملی پخش میشود که نه تنها کمتر به معرفی بازیهای تولید داخل می‌پردازد بلکه چندین بار اقدام به معرفی بازیهای مستهجن و خشنی کرده است که به دلیل مسایل اخلاقی و روانی متعدد، غیرمجاز اعلام شده‌اند. بازی‌هایی که به دلیل ترویج روابط نامشروع، تصاویر ضد اخلاقی و خشونت زیاد کسی حق تکثیر و توزیع آنان را ندارد و عجیب است که رسانه پرمخاطبی چون تلویزیون آنها را معرفی کرده و میکند.
این اتفاق در شبکه سه سیما روی‌داده که به عنوان شبکه جوان شناخته شده است و در روز تعطیل که همه اعضای خانواده مخاطب آن هستند. شبکه‌ای که گفته میشود با فیلترهای زیادی رو به روست و از همین رو وقتی کالایی از این فیلتر می‌گذرد و تبلیغ میشود، خیال همه جمع است که مورد اخلاقی و فرهنگی ندارد. حتی بعضی‌ها گمان میکنند همین تبلیغ از صدا و سیما یعنی زدن مهر تایید بر این بازیها. در چنین شرایطی چطور یک برنامه پر مخاطب بارها اقدام به معرفی و تبلیغ بازیهای غیرمجاز خارجی میکند؟ نوجوانانی که با نظارت و تحقیق خانواده حق تهیه بازی را دارند پس از معرفی از تلویزیون ملی راحت‌تر مجوز خرید این بازیها را از سوی والدین کسب میکنند چون پدر و مادر طبق فرض خود بازی را که در تلویزیون معرفی شود بدون اشکال می‌دانند. البته فرض درستی هم باید باشد و معلوم نیست عوامل «به روز» با چه هدفی این بازیهای رایانه‌ای را معرفی کردند.
این اقدام به دو دلیل می‌تواند صورت گرفته باشد: اول اینکه بدون نظارت کارشناس و از روی ناآگاهی اقدام به انتخاب و معرفی بازی کرده باشد که خود جای سوال است که چرا با وجود تاکید مکرر بر ترویج خشونت و بی‌بند و باری در برخی از بازیهای خارجی چنین اقدام نادانسته‌ای انجام شده است. دوم اینکه عوامل به روز، دانسته و طبق سلایق شخصی چنین انتخاب‌هایی داشتند که باز هم باید گفت چرا در صدا و سیما افرادی با این سلیقه برای مخاطب میلیونی برنامه می‌سازند و چه میشود که از فیلترهای سخت گیرانه عبور میکنند؟
به دلیل مستهجن بودن و خشونت زیاد تصاویر این بازیها از درج کامل آنها خودداری می‌کنیم.
4 شهریور 93
29 تیر 93
6 تیر 93
معرفی بازی
سوال این است که چنین برنامه‌ای که دارای بودجه و ظرفیت معرفی بازیهای رایانه‌ای است چقدر به بازیهای تولید داخل بها می‌دهد و با معرفی بازیهای ایرانی که برخی از آنها در سطح بین‌الملل مطرح شدند به این صنعت نوپا کمک میکند؟ آنهم در شرایطی که اغلب برنامه‌ها تنها برای معرفی( نه تبلیغ بازی ایرانی) درخواست مبالغ هنگفتی میکنند. مبالغی که شاید بیشتر از هزینه یک بار بر روی آنتن رفتن برنامه باشد. آنهم در رسانه‌ای که دغدغه فرهنگی دارد و یکی از مهم‌ترین وظایفش اعتلای فرهنگ ایرانی- اسلامی است. جالب است که نهادی چون صدا و سیما که باید دغدغه فرهنگ داشته باشد، دغدغه مالی دارد و برای اختصاص برنامه‌ای به صنعت بازیهای رایانه‌ای مبالغی را طلب میکند که در توان یک صنعت نوپا نیست. آنهم صنعتی که در ذهن اغلب مردم و مسولان صرف سرگرم شدن است و دغدغه مالی دارد، درحالی که یکی از اولویت‌های مهمش کار فرهنگی و هنری است.
