به گزارش مشرق، این گزارش خاطرنشان می کند که نبیل العربی با تحریک کشورهای عرب حوزه خلیج فارس نقش اصلی را در صدور قطعنامه لغو عضویت سوریه در این اتحادیه و فراخوانی سفرای کشورهای عربی از دمشق ایفا کرد زیرا او نیز مانند بسیاری دیگر عقیده داشت که نظام سوریه با توجه به هجمه مالی و تسلیحاتی گسترده کشورهای عرب حوزه خلیج فارس و مصر، قادر به مقاومت نخواهد بود.
رای الیوم نوشت: دولت کویت به این نتیجه رسیده که قرار گرفتن بحران سوریه در آستانه ورود به چهارمین سال، تغییر اولویت آمریکا از سرنگونی نظام سوریه به تضعیف آن و پایان دادن به عمر گروه های افراطی از جمله گروهک داعش، ایجاب می کند که از تصمیم خود مبنی بر بستن سفارت این کشور در دمشق عقب نشینی و سفارت سوریه را در کویت بازگشایی کند زیرا بیش از 130 هزار سوری مقیم کویت هستند.
این روزنامه می نویسد: دیپلماسی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس ویژگی خاصی دارد و براساس آن این کشورها در عقب نشینی از تصمیماتشان، سیاست درنگ و اقدام گام به گام را در پیش می گیرند و اعطای ویزای ورود به سه دیپلمات سوری از سوی کویت اقدامی در چاچوب همین سیاست است؛ بنابراین بازگشت سفیر یا کاردار کویت به سفارت این کشور در دمشق تا چند هفته آینده، بعید به نظر نمی رسد.
این گزارش خاطرنشان می کند که مقامات کویت و نظام کنونی این کشور، به راستی وامدار سوریه هستند زیرا در تابستان سال 1990 سوریه در برابر اشغالگری نیروهای عراقی در کویت، ایستاد و به صورت سمبولیک نیروهای خود را به جزیره العرب اعزام کرد تا به ائتلاف بین المللی برای اخراج نیروهای عراقی از کویت ملحق شوند و حتی حافظ اسد، رییس جمهور وقت سوریه، به یک هیات غیر رسمی کویتی که بعد از آزادی کویت به ریاست محمد حاسم الصقر، عضو مجلس امت کویت، به دمشق سفر کرده بود، اعلام کرد که، سوریه کویت را آزاد کرد و اگر ایستادگی سوریه در برابر این اشغالگری نبود، نیروهای عراقی از کویت خارج نمی شدند.
رای الیوم تاکید می کند که اظهارات بشار اسد صحت داشت، زیرا موضع سوریه در آن زمان نقش تعیین کننده ای در تقویت جبهه مخالفت با اشغالگری عراق در کویت ایفا کرد و پوششی عربی به ائتلاف نظامی بین المللی برای بیرون راندن نیروهای عراقی از کویت، بخشید.
کویت که با برخی کشورهای عربی حوزه خلیج فارس به ویژه عربستان و قطر در اتحادیه عرب همگام شد و طرح لغو عضویت سوریه در این اتحادیه را امضا کرد و نیز طی چهار سال از مخالفان سوری حمایت کرده اینک به عنوان اولین کشور عربی در صدد از سرگیری روابط خود با سوریه برآمده است تا شاید به این طریق اشتباه خود را در حق سوریه جبران کند.
به این ترتیب بعید نیست دیگر کشورهای عربی حوزه خلیج فارس نیز گام مشابهی هرچند به آرامی و به دور از هرگونه هیاهو بردارند و بر اساس اطلاعات رای الیوم، نمایندگان متعددی از امارات در 3 سال گذشته به دمشق سفر و پیام مقامات این کشور را تقدیم بشار اسد کرده اند.
رای الیوم در ادامه می نویسد: شاید یادآوری این امر مفید باشد که مقامات تونسی روابط دیپلماتیک خود را به صورت پنهانی با سوریه از طریق افتتاح دفتر رسیدگی به وضعیت بیش از 3 هزار شهروند تونسی که جذب گروه های افراطی شده اند، برقرار کرده اند و مقامات امنیتی کشورهای اروپایی از جمله انگلیس، فرانسه و آلمان در حال رفت و آمد به دمشق هستند و برخی از آنها برای خود در دمشق دفتر باز کرده اند.
این روزنامه در پایان خاطرنشان می کند، طبیعی است که مقامات سوریه از هر گامی که برای از سرگیری روابط دیپلماتیک و تجاری با این کشور برداشته شود، استقبال کنند زیرا این امر به مثابه پیروزی برای دمشق و اعتراف به ارزیابی نادرست حکومت هایی است که سفارت خود را در دمشق بستند و با سوریه قطع رابطه کردند؛ بدون تردید این امر از یک طرف موجب تحکیم و تقویت جایگاه نظام سوریه نزد هواداران آن خواهد شد و از طرف دیگر سایر کشورها را به اتخاذ چنین گامی تشویق می کند.
رای الیوم نوشت: دولت کویت به این نتیجه رسیده که قرار گرفتن بحران سوریه در آستانه ورود به چهارمین سال، تغییر اولویت آمریکا از سرنگونی نظام سوریه به تضعیف آن و پایان دادن به عمر گروه های افراطی از جمله گروهک داعش، ایجاب می کند که از تصمیم خود مبنی بر بستن سفارت این کشور در دمشق عقب نشینی و سفارت سوریه را در کویت بازگشایی کند زیرا بیش از 130 هزار سوری مقیم کویت هستند.
این روزنامه می نویسد: دیپلماسی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس ویژگی خاصی دارد و براساس آن این کشورها در عقب نشینی از تصمیماتشان، سیاست درنگ و اقدام گام به گام را در پیش می گیرند و اعطای ویزای ورود به سه دیپلمات سوری از سوی کویت اقدامی در چاچوب همین سیاست است؛ بنابراین بازگشت سفیر یا کاردار کویت به سفارت این کشور در دمشق تا چند هفته آینده، بعید به نظر نمی رسد.
این گزارش خاطرنشان می کند که مقامات کویت و نظام کنونی این کشور، به راستی وامدار سوریه هستند زیرا در تابستان سال 1990 سوریه در برابر اشغالگری نیروهای عراقی در کویت، ایستاد و به صورت سمبولیک نیروهای خود را به جزیره العرب اعزام کرد تا به ائتلاف بین المللی برای اخراج نیروهای عراقی از کویت ملحق شوند و حتی حافظ اسد، رییس جمهور وقت سوریه، به یک هیات غیر رسمی کویتی که بعد از آزادی کویت به ریاست محمد حاسم الصقر، عضو مجلس امت کویت، به دمشق سفر کرده بود، اعلام کرد که، سوریه کویت را آزاد کرد و اگر ایستادگی سوریه در برابر این اشغالگری نبود، نیروهای عراقی از کویت خارج نمی شدند.
رای الیوم تاکید می کند که اظهارات بشار اسد صحت داشت، زیرا موضع سوریه در آن زمان نقش تعیین کننده ای در تقویت جبهه مخالفت با اشغالگری عراق در کویت ایفا کرد و پوششی عربی به ائتلاف نظامی بین المللی برای بیرون راندن نیروهای عراقی از کویت، بخشید.
کویت که با برخی کشورهای عربی حوزه خلیج فارس به ویژه عربستان و قطر در اتحادیه عرب همگام شد و طرح لغو عضویت سوریه در این اتحادیه را امضا کرد و نیز طی چهار سال از مخالفان سوری حمایت کرده اینک به عنوان اولین کشور عربی در صدد از سرگیری روابط خود با سوریه برآمده است تا شاید به این طریق اشتباه خود را در حق سوریه جبران کند.
به این ترتیب بعید نیست دیگر کشورهای عربی حوزه خلیج فارس نیز گام مشابهی هرچند به آرامی و به دور از هرگونه هیاهو بردارند و بر اساس اطلاعات رای الیوم، نمایندگان متعددی از امارات در 3 سال گذشته به دمشق سفر و پیام مقامات این کشور را تقدیم بشار اسد کرده اند.
رای الیوم در ادامه می نویسد: شاید یادآوری این امر مفید باشد که مقامات تونسی روابط دیپلماتیک خود را به صورت پنهانی با سوریه از طریق افتتاح دفتر رسیدگی به وضعیت بیش از 3 هزار شهروند تونسی که جذب گروه های افراطی شده اند، برقرار کرده اند و مقامات امنیتی کشورهای اروپایی از جمله انگلیس، فرانسه و آلمان در حال رفت و آمد به دمشق هستند و برخی از آنها برای خود در دمشق دفتر باز کرده اند.
این روزنامه در پایان خاطرنشان می کند، طبیعی است که مقامات سوریه از هر گامی که برای از سرگیری روابط دیپلماتیک و تجاری با این کشور برداشته شود، استقبال کنند زیرا این امر به مثابه پیروزی برای دمشق و اعتراف به ارزیابی نادرست حکومت هایی است که سفارت خود را در دمشق بستند و با سوریه قطع رابطه کردند؛ بدون تردید این امر از یک طرف موجب تحکیم و تقویت جایگاه نظام سوریه نزد هواداران آن خواهد شد و از طرف دیگر سایر کشورها را به اتخاذ چنین گامی تشویق می کند.
