گروه ورزشی مشرق- حسین گروسی نماینده مردم شهریار، شهر قدس و ملارد در گفتگو با خبرنگار مشرق درخصوص مشکلات ورزش و بحث بودجه ورزش در سال 94 صحبت کرد.
وزارت ورزش بودجه فدراسیون‌ها را تعیین می‌کند. آیا این حق را دارد که در انتخاب سرمربی دخالت کند؟
وزارت ورزش یک چهارچوب و الگوهایی دارد. فدراسیون هم با این مدل و الگو جلو می رود. اگر قرار باشد راجع به اشخاص دخالت کنند، فوتبال به سر و سامان نمی رسد و اختلاف بین فدراسیون و وزارت ورزش به وجود می آید. اینها موضوعاتی است که انتظار داریم هم وزارت ورزش رعایت کند و هم فدراسیون ها. در فوتبال دنیا می بینیم که مدیرعامل در کار مربی دخالت نمی کند. با این که مدیرعامل است و مستقیم با باشگاه در ارتباط است، دیدگاه‌ها و نظرات سرمربی و مربی را محترم می شمارد.
بحث فنی مربوط به سرمربی است.
بله، یک مدیرعامل جایی رفته و می گوید با این شرط مدیرعامل می شوم که 5 بازیکن را خودم انتخاب کنم. باید دید این 5 نفر چه نفراتی هستند. حتما مسائلی بین مدیر و آن بازیکنان وجود دارد. در خیلی از کشورها می بینید که سرمربی در چندین سال ثابت است و بازیکنان رفت و آمد می کنند و مربی ثابت است و برای او احترام قائل هستند. برعکس این قضیه هم هست که می بینیم وزارت ورزش در مسئله کی روش اظهار نظر می کند. می خواهم بگویم اینها متاسفانه یک وجهی بین وزارت ورزش و فدراسیون است.
بحث دیگری بین فدراسیون و وزارت ورزش است؛ حق پخش باشگاه ها. وزارت ورزش می گوید این پول باید در اختیار آنها قرار گیرد و وزارتخانه در اختیار فدراسیون قرار دهد، آیا این حق را دارند.
این هم یک نوع دخالت است. این دخالتی است که اصرار داریم باشگاه ها واگذار شوند و باشگاهی با فعالیت خودش حق پخش بگیرد. همین مسائل و مواردی که اشاره کردید، دخالت هایی به این شکل باعث می‌شود نهایتا در حوزه باشگاه ها مشکل ایجاد شود. ما هم نمی خواهیم همه فساد را گردن فدارسیون بیندازیم. در وهله اول فساد را باید در باشگاه ها و در نظام باشگاهداری حل کنیم. در وهله دوم فدراسیون است. نظام باشگاهداری ما اگر تحول پیدا نکند، مسائل فوتبال حل نمی شود. فکر نمی کنم بتوانیم از توانمان درست برداشت کنیم. اولین کار به نظر من واگذاری باشگاه هاست. می خواهم بگویم که شاید در برخی اعتقادی به واگذاری وجود ندارد. باوجود مصوبات مجلس، هنوز آن اراده وجود ندارد؛ وگرنه در بحث شفاف سازی به بحث ظریفی می رسیم و اختلافاتی وجود دارد که این قابل حل است، ولی به شرطی که این اراده باشد.
از زمانی که به یاد داریم قرار است این باشگاه ها واگذار شوند. مرتب وعده آخر سال را می دهند و هیچ اتفاقی نمی افتد. مجلس باید یک اهرم فشاری برای وزارت ورزش بگذارد تا این کار صورت گیرد.
زمانی که قانونی تصویب می شود و شورای محترم نگهبان آن را تصویب می کند، بزرگترین پشتیبانی اجرایی را دارد. اگر اشکالی هم وجود دارد، قابل رفع است. اگر صورت های مالی شفاف نیست، می شود شفاف کرد. همه اینها قابل حل است. این اراده ای که شما اشاره کردید در صنعت ما هم نیست. این اراده را در صنعت هم نمی بینید که مسائل شفاف باشد. باشگاه باید درآمد کسب کند و برای کسب درآمد ناچار است بهترین بازیکنان را در اختیار بگیرد ولی الان هر مدیرعاملی که تیمی را ترک می کند، بازیکن را نیز با خود می برد. همین باعث می شود آن باشگاه رشد لازم را نداشته باشد. تمام این در گرو واگذاری است. اگر این گام اول را برداریم، می توانیم مشکلات عدیده ای را حل کنیم.
در بحث واگذاری نگاه ها به سمت استقلال و پرسپولیس است. سایر باشگاه ها چطور؟
تمام اینها باید واگذار شود.
قانون تا چه زمانی مهلت داده این واگذاری صورت بگیرد؟
در قانون بودجه آمده است. همانطور که اشاره کردید تا پایان سال این زمان داده شده که این بستر آماده شود و کارهایی انجام شود. این قانون مربوط به بودجه 93 بوده و تصویب شده است.
به نظر می رسد سهم ورزش در بودجه 94 با این که گفته شده درصدی افزایش پیدا کرده کم باشد.
بودجه ورزش در لایحه 53.5 درصد افزایش پیدا کرده که این عددی نمی شود. اگر 100 درصد هم می شد، چانه ورزش کم گرفته شده است. اگر همین مقدار را به وزارت بهداشت اضافه کنیم چندین هزار میلیارد می شود، در حالی که در سال گذشته بودجه ورزش 340 میلیارد بوده که الان 700 میلیارد شده است. بودجه ورزش برای کل کشور عدد گسترده ای نیست. در بحث ورزش باید این نگاه تغییر کند. اگر این نگاه تغییر نکند، نمی توانیم با این بودجه ها به جایی برسیم. قطعا وزارت ورزش باید مسائل مالی را مدیریت کند.
هیات دولت مصوبه ای داشتند که یک و نیم میلیارد به والیبال کمک کردند. این را نمی توانند در قالب بودجه در نظر بگیرند تا به همه فدارسیون ها و نه فقط والیبال تعلق بگیرد؟
جانبازان و معلولین و همچنین رزمی بسیار پیشرفت داشتند، ولی اینها هم عددی نیست. اگر نگاه به ورزش را تغییر ندهیم، پیشرفتی نخواهیم داشت. بحث یک درصد داشتیم که دولت را مکلف کرده یک درصد از بودجه وزارت خانه ها، سازمان ها و اماکن دولتی به ورزش اختصاص داده شود تا رشد ورزش محسوس باشد. این به اراده دولت بر می‌گردد که می‌خواهد چه مقدار کمک کند. مجموعا نگاه به ورزش باید تغییر کند. اگر همین یک درصد را انجام می دادیم،خیلی به ورزش ما کمک می کرد.
وزارت ورزش بودجه فدراسیون‌ها را تعیین می‌کند. آیا این حق را دارد که در انتخاب سرمربی دخالت کند؟
وزارت ورزش یک چهارچوب و الگوهایی دارد. فدراسیون هم با این مدل و الگو جلو می رود. اگر قرار باشد راجع به اشخاص دخالت کنند، فوتبال به سر و سامان نمی رسد و اختلاف بین فدراسیون و وزارت ورزش به وجود می آید. اینها موضوعاتی است که انتظار داریم هم وزارت ورزش رعایت کند و هم فدراسیون ها. در فوتبال دنیا می بینیم که مدیرعامل در کار مربی دخالت نمی کند. با این که مدیرعامل است و مستقیم با باشگاه در ارتباط است، دیدگاه‌ها و نظرات سرمربی و مربی را محترم می شمارد.
بحث فنی مربوط به سرمربی است.
بله، یک مدیرعامل جایی رفته و می گوید با این شرط مدیرعامل می شوم که 5 بازیکن را خودم انتخاب کنم. باید دید این 5 نفر چه نفراتی هستند. حتما مسائلی بین مدیر و آن بازیکنان وجود دارد. در خیلی از کشورها می بینید که سرمربی در چندین سال ثابت است و بازیکنان رفت و آمد می کنند و مربی ثابت است و برای او احترام قائل هستند. برعکس این قضیه هم هست که می بینیم وزارت ورزش در مسئله کی روش اظهار نظر می کند. می خواهم بگویم اینها متاسفانه یک وجهی بین وزارت ورزش و فدراسیون است.
بحث دیگری بین فدراسیون و وزارت ورزش است؛ حق پخش باشگاه ها. وزارت ورزش می گوید این پول باید در اختیار آنها قرار گیرد و وزارتخانه در اختیار فدراسیون قرار دهد، آیا این حق را دارند.
این هم یک نوع دخالت است. این دخالتی است که اصرار داریم باشگاه ها واگذار شوند و باشگاهی با فعالیت خودش حق پخش بگیرد. همین مسائل و مواردی که اشاره کردید، دخالت هایی به این شکل باعث می‌شود نهایتا در حوزه باشگاه ها مشکل ایجاد شود. ما هم نمی خواهیم همه فساد را گردن فدارسیون بیندازیم. در وهله اول فساد را باید در باشگاه ها و در نظام باشگاهداری حل کنیم. در وهله دوم فدراسیون است. نظام باشگاهداری ما اگر تحول پیدا نکند، مسائل فوتبال حل نمی شود. فکر نمی کنم بتوانیم از توانمان درست برداشت کنیم. اولین کار به نظر من واگذاری باشگاه هاست. می خواهم بگویم که شاید در برخی اعتقادی به واگذاری وجود ندارد. باوجود مصوبات مجلس، هنوز آن اراده وجود ندارد؛ وگرنه در بحث شفاف سازی به بحث ظریفی می رسیم و اختلافاتی وجود دارد که این قابل حل است، ولی به شرطی که این اراده باشد.
از زمانی که به یاد داریم قرار است این باشگاه ها واگذار شوند. مرتب وعده آخر سال را می دهند و هیچ اتفاقی نمی افتد. مجلس باید یک اهرم فشاری برای وزارت ورزش بگذارد تا این کار صورت گیرد.
زمانی که قانونی تصویب می شود و شورای محترم نگهبان آن را تصویب می کند، بزرگترین پشتیبانی اجرایی را دارد. اگر اشکالی هم وجود دارد، قابل رفع است. اگر صورت های مالی شفاف نیست، می شود شفاف کرد. همه اینها قابل حل است. این اراده ای که شما اشاره کردید در صنعت ما هم نیست. این اراده را در صنعت هم نمی بینید که مسائل شفاف باشد. باشگاه باید درآمد کسب کند و برای کسب درآمد ناچار است بهترین بازیکنان را در اختیار بگیرد ولی الان هر مدیرعاملی که تیمی را ترک می کند، بازیکن را نیز با خود می برد. همین باعث می شود آن باشگاه رشد لازم را نداشته باشد. تمام این در گرو واگذاری است. اگر این گام اول را برداریم، می توانیم مشکلات عدیده ای را حل کنیم.
در بحث واگذاری نگاه ها به سمت استقلال و پرسپولیس است. سایر باشگاه ها چطور؟
تمام اینها باید واگذار شود.
قانون تا چه زمانی مهلت داده این واگذاری صورت بگیرد؟
در قانون بودجه آمده است. همانطور که اشاره کردید تا پایان سال این زمان داده شده که این بستر آماده شود و کارهایی انجام شود. این قانون مربوط به بودجه 93 بوده و تصویب شده است.
به نظر می رسد سهم ورزش در بودجه 94 با این که گفته شده درصدی افزایش پیدا کرده کم باشد.
بودجه ورزش در لایحه 53.5 درصد افزایش پیدا کرده که این عددی نمی شود. اگر 100 درصد هم می شد، چانه ورزش کم گرفته شده است. اگر همین مقدار را به وزارت بهداشت اضافه کنیم چندین هزار میلیارد می شود، در حالی که در سال گذشته بودجه ورزش 340 میلیارد بوده که الان 700 میلیارد شده است. بودجه ورزش برای کل کشور عدد گسترده ای نیست. در بحث ورزش باید این نگاه تغییر کند. اگر این نگاه تغییر نکند، نمی توانیم با این بودجه ها به جایی برسیم. قطعا وزارت ورزش باید مسائل مالی را مدیریت کند.
هیات دولت مصوبه ای داشتند که یک و نیم میلیارد به والیبال کمک کردند. این را نمی توانند در قالب بودجه در نظر بگیرند تا به همه فدارسیون ها و نه فقط والیبال تعلق بگیرد؟
جانبازان و معلولین و همچنین رزمی بسیار پیشرفت داشتند، ولی اینها هم عددی نیست. اگر نگاه به ورزش را تغییر ندهیم، پیشرفتی نخواهیم داشت. بحث یک درصد داشتیم که دولت را مکلف کرده یک درصد از بودجه وزارت خانه ها، سازمان ها و اماکن دولتی به ورزش اختصاص داده شود تا رشد ورزش محسوس باشد. این به اراده دولت بر می‌گردد که می‌خواهد چه مقدار کمک کند. مجموعا نگاه به ورزش باید تغییر کند. اگر همین یک درصد را انجام می دادیم،خیلی به ورزش ما کمک می کرد.
