گيرم كه به توفيق تو امضاء شده باشد

يا بر اثر لطف تو پيدا شده باشد

يك قطره به توفيق تو دريا شده باشد

با اين دل بيچاره مدارا شده باشد

با اين همه هنگام سرودن چه بگويم

بايد كه بفهمم ز تو چيزي كه بگويم

من هيچ نمي فهمم از آن قدر خدا را

كي فهم كند ذره ي بي قدر شما را

بايد به مدد خوانم دستان دعا را

يكبار دگر تازه كنم قبله نما را

تا سوي تو اين قلب زمين خورده بيايد

تا لطف تو بر شعر من آغوش گشايد

اي آن كه قسم خورده به نام تو خدايت

بيدار شده شهر شب از بانگ رهايت

اي آن كه تبرك شده كعبه به عبايت

تا عرش خدا صف زده پژواك صدايت

اين كيست كه در نور تو پيدا شده آقا

آن روح چه سان در تن تو جا شده آقا

گفتم كه از آن شب ، شب فردا بنويسم

از غار حرا ، ليله ي اسراء بنويسم

از كعبه و از مسجدالاقصي بنويسم

آري منم آن قطره كه دريا بنويسم

اين كيست كه چون اشك شب قدر زلال است

ما راه به آن قدر بيابيم ؟ محال است

هان چهره بچرخان كه زمين نور ببيند

برخيز كه هر قدر به پايت بنشيند

دنيا فقط از حسن تو ،توحيد گزيند

از غنچه لبهاي تو لبخند بچيند

اي گلشن رحمت كه گلستان شده عالم

از نور خداوندي تو نيّر اعظم

در غار حرا پرده ز حسن تو گشودند

با نور تو رنگ از شب تاريك زدودند

تو بوده اي آن روز كه اين خلق نبودند

اقراء كه به عشق تو لك الحمد سرودند

اي صادر اول كه تويي مصدر دنيا

اي گمشده ي حسن تو موسي و مسيحا

لولاك زمين خاك و زمان پيش و پسي بود

 لولاك كجا رخصت احياي كسي بود

كي بي تو به دستان كليمي قبسي بود

كي در دم عيسي دم احياي كسي بود

تو آمده اي اي جان به تن خاك بباري

باران شوي و بر تف اين خاك بباري

خون در تن توحيد روان شد به هوايت

شب روز شد از همرهي عقده گشايت

هر روز خدا تحفه فرستاد برايت

ماودعك ربك خورشيد ولايت

اي آن كه ز توحيد  تو صد آينه توحيد

زهرا شد و در قاب ولاي تو درخشيد

قم شهر خدا چشم به راه است فانذر

صفهاي جماعت همه بر پاست فكبّر

اي نور خدا در سكناتت متواتر

اي صادق و هادي، تقي و كاظم و باقر

تو كوثر محضي كه در عالم شده تكثير

نازل شده در شأن شما آيه ي تطهير

در مدح تو انديشه زمينگير و زبان لال

جز جذبه قرآن تو نطق همگان لال

اقصاي جهان لال ، زمين لال ، زمان لال

جز نفس خودت قاطبه ي كون و مكان لال

لب باز كن اي مرد ، بگو كيست محمد(صلي ا..عليه وآله)

جز حيدر كرار كسي نيست محمد (صلي ا.. عليه و آله)

اي پاره اي از حسن مثالي تو زهرا

اي حيدر كرار به توفيق تو مولا

حق است كه وامانده در اوصاف تو دنيا

وقتي كه علي عبد تو خوانده است خودش را

گفتيم و نشد در صف تو راه بجوييم

بگذار كه از حيدر كرار بگوئيم ...

دارم دلی از شوق تو لبریز علی جان ...