به گزارش مشرق، «فیلیپ استیفنس» ستون‌نویس روزنامه «فایننشیال تایمز» در یادداشتی می‌نویسد تنها پاسخ برای ساکت کردن بنیامین نتانیاهو، جنگ علیه ایران است.

نخست وزیر رژیم صهیونیستی هفته گذشته در حالی به واشنگتن سفر کرد و هشدارهای آخرالزمانی علیه برنامه هسته‌ای ایران صادر کرد که نمودار ناپخته‌اش از بمب اتمی ایران را که در اجلاس سازمان ملل سال 2012 هنگام سخنرانی بالا گرفته بود، در خانه داشت. او در آخرین نمایشش یادآور این موضوع بود که هیچ یک از رهبران اسرائیل در خلع سلاح دولت اسرائیل کوشا نبوده‌اند.

استیفنس می‌نویسد جای تعجبی نداشت که نتانیاهو از سوی دوستان جمهوری‌خواهش در کنگره، با آغوش باز استقبال شود. «جان بینر» رئیس مجلس نمایندگان، هیچ فرصتی را برای شرمسار کردن اوباما از دست نداد. بسیاری از دموکرات‌ها خود را کنار کشیدند و آنچه باید اسرائیلیها را نگران کند این است که بیرون از کپیتول هیل (ساختمان کنگره آمریکا) کسی (به سخنرانی نتانیاهو در کنگره) گوش نمی‌کرد. نتانیاهو دیر زمانی است که با کوک ناساز و خصمانه‌اش، پشتیبانی اروپایی‌ها را از دست داده و این بار هم با همکاری جمهوری‌خواه‌ها، اعتمادش با کاخ سفید را درهم شکست.
در بخش دیگری از این یادداشت آمده است: «در اینجا طنزی نهفته است. آقای نتانیاهو، اعتبارش را خرج کرد. هرآنچه اسرائیل درباره خطر بی‌چون و چرای توافق هسته‌ای با تهران می‌گوید، به طور کلی به غوغای کسی که به دنبال جنگ دیگری در خاورمیانه است، تخفیف می‌یابد. دولتمردان، اسرائیل را شریکی برای گفتگوهای شش قدرت در نظر گرفتند و حالا فریادهای خشمگین نتانیاهو در حاشیه مذاکرات، وی را در این حاشیه، تنها رها کرده است.»

استیفنس در ادامه می‌نویسد که چیزی جز بی‌شرمی نیست که آقای نتانیاهو سفرش به آمریکا را «ماموریتی سرنوشت‌ساز و حتی تاریخی» خواند. او سبک خود را وینستون چرچیل دوران اخیر خواند. بسیاری از اسرائیلی‌ها دیدگاه متفاوتی دارند. سیاستمداران مخالف، او را به مسموم کردن روابط با ایالات متحده در تلاشی برای تصرف عناوین خبری در دو هفته مانده به انتخابات عمومی، متهم کردند. انتخاباتی که ممکن است نتیجه‌اش را به «اسحاق هرتزوگ» از حزب کارگر واگذار کند.

وی همچنین نوشته است: «صفی از مقامات ارشد پیشین و ژنرال‌های استقرار امنیت کشور این «خودنمایی» را «خطری روشن برای امنیت دولت اسرائیل» می‌دانند. خدشه‌دار شدن روابط با آقای اوباما، به گفته آنها، حمایت هر دو حزب آمریکا از اسرائیل را به مخاطره می‌اندازد و حیاتی‌ترین دوست اسرائیل را به دشمنش بدل می‌کند.»

در ادامه یادداشت فایننشال تایمز آمده است: «آقای نتانیاهو می‌گوید راه حل جایگزین برای ایران تشدید تحریم‌ها تا زمانی است که تمام فعالیت‌های هسته‌ای نظامی یا غیرنظامی این کشور متوقف شود. وی به خوبی می‌داند که این خیال پردازی ای بیش نیست. هم وسیله و هم هدف دست نیافتنی هستند. تحریم‌ها هرگز به اینچنین تعهدی نیانجامیده و مانع ایران برای ساخت بمب هم نخواهد بود. خیر، آنچه رهبر اسرائیلی واقعا می‌خواهد جنگی به رهبری آمریکا علیه ایران است.»

نویسنده این یادداشت همچنین تصریح کرده است: «ایران بر چرخه هسته‌ای تسلط پیدا کرده است. این کشور همچنین آنچه خبرگان "توان گریز هسته‌ای" می‌خوانند را نیز داراست. مواد کافی برای تولید دستکم یک دستگاه و احتمالا چند دستگاه را دارد. دانش را نمی‌توان بمباران کرد. به جز اینکه حملات به صورت بی وقفه ادامه داشته باشد، هیچ راه دیگری وجود ندارد که نیروهای خارجی بتوانند ایران را از ساخت تأسیساتی که در برابر حملات ایمن باشد، بازدارند.»

استیفنس در پایان می‌نویسد که سوزان رایس، مشاور امنیت ملی اوباما، می‌گوید رویکرد ایالات متحده «بی‌اعتمادی همراه با بررسی» است. این جمع‌بندی بدی نیست. «اگر واژگان را به جزییات معنا کنیم _در حالی که هنوز هیچ اطمینانی از سوی تهران برای پذیرش آنها داده نشده_ اینچنین معامله‌ای، سازشی ناکامل با یکی از ناخوشایندترین و خطرناک‌ترین رژیم‌های جهان خواهد بود و این امر می‌تواند بسیار بهتر از یک جنگ بیهوده باشد.»