گروه ورزشی مشرق - بارسلونا در جام حذفی اسپانیا به فینال رسیده و حالا دیگر حریفش نیز مشخص شده است. در آخرین دیدار مرحله نیمه نهایی جام حذفی اسپانیا (کوپادل‌ری) تیم‌ اسپانیول میزبان اتلتیک بیلبائو بود تا چهره دومین فینالیست‌ این رقابت‌ها نیز مشخص شود. در این دیدار تیم میهمان با گل‌های آریتز آداریز (دقیقه 13) و گابیر اکسبیا (دقیقه 42) اسپانیول را شکست داد و راهی فینال شد.
به این ترتیب، دو تیم بارسلونا و اتلتیک بیلبائو باید در فینال تکلیف قهرمان جامی را که نامش برای اسپانیای منهای مادرید، «حذفی» و برای مادرید «جام پادشاهی» است، روشن کنند.

روز دهم اردیبهشت ماه 1394 روز فینال این جام است، جامی که وقتی قرار باشد مهم تلقی شود از فینال جام جهانی هم مهمتر می شود و وقتی قرار بر بی اهمیت جلوه دادنش باشد، از یک بازی محلی هم کمتر به آن پرداخته می شود، مهم این است که روزنامه های تاثیرگذار اسپانیا در چه حال و روزی باشند!

به عنوان مثال وقتی بارسلونا به فینال جام پادشاهی رسیده باشد، نام این جام دیگر پادشاهی نیست و همه کاتالونیا به آن «جام حذفی» می گویند، آنقدر مهم می شود که روزنامه اسپورت کاتالونیا این تیتر را برایش انتخاب می کند: «برای رسیدن به اوج فوتبال، یک قدم دیگر مانده، قهرمان»!

اما وقتی بارسلونا به فینال نرسیده باشد، نویسنده اسپورت کاتالونیا این جملات را درباره این جام می نویسد: « جامی که نامش پادشاهی است، تکلیفش روشن است، این جام متعلق به فوتبال اسپانیا نیست، خیلی هم خوب شد که بارسلونا هر چه زودتر از این میدان خارج شد تا بیهوده برای جامی که هیچ ارزشی ندارد انرژی صرف نکند.»!

در هر حال امسال، بارسلونا به فینال «جام حذفی» رسیده و مشخص است که قهرمانی مردان انریکه در این جام بزرگ بسیار اهمیت دارد. قرار بر این شد که فینال جام حذفی در استادیوم برنابئو برگزار شود و باشگاه رئال مادرید در اولین واکنش به این دستور هماهنگ نشده از سوی فدراسیون فوتبال اسپانیا به صراحت اعلام کرد که هرگز اجازه نخواهد داد که این فینال در برنابئو برگزار شود.

متاسفانه برخی از منابع خبری در داخل ایران این خبر را بسیار ساده تفسیر کردند و از این موضوع اینگونه برداشت کردند که گویا رئال مادرید دوست ندارد بارسلونا در استادیومش بازی کند و هوادارانش حسرت بخورند! و البته چنین موضوعی در فوتبال حرفه ای امروز چندان قابل توجیه نیست.

موضوع اصلی این است که مادریدی ها از آخرین پذیرایی از هواداران بارسلونا (آسولگرانا) خاطره بسیار تلخی دارند، ماجرا به سال 1997 بر می گردد، زمانی که بارسلونا با نتیجه 3 بر 2 برابر رئال بتیس به پیروزی رسید. در آن دیدار لوئیس فیگو در دقایق 45 و 115 و پیتزی 85 برای بارسلونا موفق به گلزنی شدند و برای بتیس نیز آلفونسو 11 و فینیدی 82 گلزنی کردند. بیش از 82 هزار نفر در استادیوم برنابئو این دیدار را از نزدیک تماشا کردند و بیش از 18 نیروی پلیس از میدان جنگ با هواداران بارسلونا، زخمی و خسته راهی بیمارستان مرکزی مادرید شدند.

گروه موسوم به «بویکس نویز» به عنوان یک گروه زیرزمینی معترض به دولت اسپانیا، در آن دیدار تقریبا هر کاری در جهت تخریب استادیوم از دستش برآمد، انجام داد، بسیاری از تاسیسات بهداشتی تخریب شدند، دیوار سالمی در اطراف برنابئو باقی نماند، بسیاری از صندلی های تازه تعویض شده برنابئو کنده شده و به داخل زمین پرتاب شدند، این در حالی بود که هواداران بارسلونا از قهرمانی و پیروزی تیمشان خوشحال بودند و شاید مادرید، خوش شانس بود که این همه خسارت را در شادی این هواداران متحمل شد.


شعارهای زشت و رکیک که حتی روزنامه های کاتالونیا در تصاویر منتشر شده خود آنها را سانسور کردند، جملات توهین آمیز علیه خانواده خوان کارلوس دوم، ولیعهد اسپانیا و مدیران باشگاه رئال مادرید، دست نوشته های بسیار زشتی علیه هواداران و مردم مادرید و از این دست موارد، شیشه های شکسته و هوادارانی که تا نیمه های شب در حالت مستی و عدم تعادل روانی به اموال عمومی در خیابانهای اطراف برنائو نیز آسیب رساندند.

فدراسیون فوتبال اسپانیا البته در نامه ای جداگانه به فلورنتینو پرس، مدیرعامل باشگاه رئال مادرید نوشته که این فینال باید در برنابئو برگزار شود و این یک دستور جدی است. اما این احتمال نیز وجود دارد که فینال با توجه به وجود احتمال درگیری بین مادریدی‏‌ها و هواداران بارسلونا به استایدوم مستایا در منطقه والنسیا منتقل شود.