گروه فرهنگی مشرق- به مناسبت ایام سوگواری حضرت صدیقه طاهره (سلام‌الله علیها)، "مشرق"
مجموعه‌ای با نام "بهاریه کبود" را که به قلم "احمد بابایی" شاعر و نویسنده
جوان کشورمان به رشته تحریر در آمده است، منتشر می‌کند. دوازدهمین قسمت از این
مجموعه را در ادامه می‌خوانید:
به برکتِ قران کریم،که فرقان است، مومنین همه فاروق هستند و امیرالمومنین علیه السلام «فاروق اکبر» است. علی علیه السلام بزرگ ترین و برترین «جدا کننده» است. ایمان به فاطمه علیهاسلام، از ضروریاتِ ایمان به خدا و رسول خداست. ایمان به علی علیه السلام نشانه ی دینداری و اسلام است. خلاصه آنکه نمی شود بدون ولایت امیرالمومنین علیه السلام از اسلام و توحید و نبوت و «فاطمه» علیهاسلام دم زد.
عده ای هستند که در مسیرِ غصب فدک و غصبِ خلافت، نوعی جدید از رفتارِ غاصبانه را راه انداخته اند: «غصب معارف و محبت»!! این ها داعیه داران کاسب کاری هستند که به نام ولایت علوی علیه السلام و کرامات فاطمی علیهاسلام، معارف و محبت اهل بیت علیهم السلام را به صورت معیوب و ناقص، به جامعه عرضه می کنند. این ها کلّاش های هفت خطّ و چلپاسه های ریاکاری هستند که نوعی از تشیّع را مطرح می کنند که مهم ترین فرآورده اش «عربده هایی از سرِ شکم سیری» است و «عافیت طلبی هایی با هزار توجیه»!!
این نااهلان دندان گردِ دین فروش، اسلام و تشیّعی را عرضه می کنند که ربطی به خدا و رسول خدا علیهماسلام ندارد! این تشیّع، شبه ذوالفقاری است که طلاساز است و به دلیلِ کُندی و گرانی، به درد جهاد با کفر و شرک و نفاق نمی خورَد.
تشیّعی که حاضر است تا روز قیامت های های بر مصائب حسین علیه السلام بگرید ولی قطره ای آبرو برای مکتب حسین علیه السلام خرج نمی کند.
تشیّعی که حاضر است تمام دنیای اسلام را آتش اختلاف های عوامانه فرابگیرد ولی اجازه نمی دهد دود به چشم منافع اقتصادی اش برود.
تشیّعی که باید برای قنفذ و خولی، درس شارلاتانیزم مذهبی بگذارد! تشیّعی که از خون فاطمه علیهاسلام و اشک علی علیه السلام نان در می آورد و وزانتِ اجتماعی صید می کند و لباسِ مرجعیت های تخیلی برای خویش می دوزد... لباس تخیلی... لباس رسوایی!
مدیونید اگر تصور کنید منظور این نوشته، فلان احمق و ابله و سفیهِ ریشدار و رسانه دار و مارک دار و ادعادار است... نه! اگر می خواهید ضمیر این مکتوب، مرجعش را به آسانی بیابد، سر نخ ها را در هیئت های سکولار و ایام فاطمیه علیهاسلام بگیرید...
در انتهای این ریسمان پیش فرض، به هرکجا که رسیدیم «رمی جمر» فراموش نگردد! التماس دعا!
عده ای هستند که در مسیرِ غصب فدک و غصبِ خلافت، نوعی جدید از رفتارِ غاصبانه را راه انداخته اند: «غصب معارف و محبت»!! این ها داعیه داران کاسب کاری هستند که به نام ولایت علوی علیه السلام و کرامات فاطمی علیهاسلام، معارف و محبت اهل بیت علیهم السلام را به صورت معیوب و ناقص، به جامعه عرضه می کنند. این ها کلّاش های هفت خطّ و چلپاسه های ریاکاری هستند که نوعی از تشیّع را مطرح می کنند که مهم ترین فرآورده اش «عربده هایی از سرِ شکم سیری» است و «عافیت طلبی هایی با هزار توجیه»!!
این نااهلان دندان گردِ دین فروش، اسلام و تشیّعی را عرضه می کنند که ربطی به خدا و رسول خدا علیهماسلام ندارد! این تشیّع، شبه ذوالفقاری است که طلاساز است و به دلیلِ کُندی و گرانی، به درد جهاد با کفر و شرک و نفاق نمی خورَد.
تشیّعی که حاضر است تا روز قیامت های های بر مصائب حسین علیه السلام بگرید ولی قطره ای آبرو برای مکتب حسین علیه السلام خرج نمی کند.
تشیّعی که حاضر است تمام دنیای اسلام را آتش اختلاف های عوامانه فرابگیرد ولی اجازه نمی دهد دود به چشم منافع اقتصادی اش برود.
تشیّعی که باید برای قنفذ و خولی، درس شارلاتانیزم مذهبی بگذارد! تشیّعی که از خون فاطمه علیهاسلام و اشک علی علیه السلام نان در می آورد و وزانتِ اجتماعی صید می کند و لباسِ مرجعیت های تخیلی برای خویش می دوزد... لباس تخیلی... لباس رسوایی!
مدیونید اگر تصور کنید منظور این نوشته، فلان احمق و ابله و سفیهِ ریشدار و رسانه دار و مارک دار و ادعادار است... نه! اگر می خواهید ضمیر این مکتوب، مرجعش را به آسانی بیابد، سر نخ ها را در هیئت های سکولار و ایام فاطمیه علیهاسلام بگیرید...
در انتهای این ریسمان پیش فرض، به هرکجا که رسیدیم «رمی جمر» فراموش نگردد! التماس دعا!
